...κι εκεί στις βόλτες του στην κόλαση συνάντησε μια μέρα έναν άγγελο πληγωμένο...

είχε υπέροχο πρόσωπο και φωνή μελωδική...

μια νύχτα βροχερή ενω η ζωη έπαιζε σαν κακογραμμένο φιλμ με σταγόνες νερού να πέφτουν στο μηχάνημα με αποτέλσμα αυτο να μασα την ταινια και τον πρωταγωνιστη...

σε ένα σκοτεινό μέρος μια ειλικρινής αγκαλιά και μερικά φιλιά...

Φιγουρα σκοτεινη που περιπλανιεται σε ενα γκριζωπο τοπιο...

ζωγραφιά σε χαρτόνι που μουλιθάζει και σκίζεται...και ο χαρακτηρας τρεχει να αποφυγει τις ρωγμες....

Secret Sin σε διάβασα ξανά μετά από τόσα χρόνια.

Μια αμαρτία μυστική με ξενυχτούσε κάθε βράδυ ως το πρωί.

Κι ακόμη σφίγγεις την καρδιά μου.

Υγραίνεις τους επιπεφυκότες των ματιών μου.

OMG με βρήκες...με 5 επιστολές...

''Ο λαγαριασμός αυτός δεν υπάρχει''

Σκόνες μια αρχαίας ανάμνησης...

Πέρασαν τα χρόνια...

Που να είσαι Secret Sin...

Μια αμαρτία χαμένη στην άμμο μιας κλαψύδρας που δεν ξαναγυρνά ανάποδα...

Πηγαινα πρωτη γυμνασιου και ξενυχτουσα στην τηλεοραση...ξαφνικα βλεπω μια σκηνη με ενα σχολικο με μαθητες λυκειου να φευγει απο το δρομο προς καποιο χωματοδρομο και να οδηγειται σε ενα εφιλατικο μερος!

Εκει ο οδηγος μεταμοπρφωθηκε στον γνωστο αιμοβορρο FreddieKrueger και η εξελιξη της ταινιας ηταν φοβερη!!

Ο τυπος αυτος μπορουσε να σε πειραξει αν κοιμοσουν και εβλεπες εφιαλτη!!

Τρομερη ταινια και φοβερες ατακες!!

Αγαπω Nightmare on Elm street!!!

...δε φαίνεται μόνο στη φουρτούνα...

Ωραία...έκανες τη μια μανούβρα μετά την άλλη και το καράβι σου ταξιδεύει ακόμη σε ανεπιθύμητες θάλασσες...

Ακόμη φοβάσαι γιατί τα τραυματα σου τραβουν...

Δεν εχεις συνειδητοποιησει τη δυναμη σου...πόσο τεραστια ειναι...

Ουτε και την αξια σου δυστυχως

Χαμηλη αυτοεκτιμηση σε κανει να κανεις κωμικες επιλογες.

Φοβασαι το δεσιμο απο τη μια και απο την αλλη εχεις εσυ ο ιδιος απαγορευσει απο τον εαυτο σου την ευτυχια.

Για αλλη μια φορα θα πρεπει να κοπω στα δυο,να γινω ο δυνατος εαυτος σου και να σε τραβηξω απο την παρακμη.

Σου αξιζει να προβληματιζεσαι και να αγχωνεσαι?

Να ανεχεσαι να ακουθς τα προβληματα των αλλων χωρις να χρωστας τιποτα?

Να ηταν το προβλημα ενος ανθρωπου που ηταν δικος σου...τοτε ειχες χρεος να εισαι εκει...

Αλλα να ειμαι εκει,σε μια μαχη που δεν ξερω τι εγινε?

Που ακουσα μονο τη μια πλευρα?

Συνηθως φταινε και οι δυο πλευρες

Ποιο ειναι το φταιξιμο της φαινομενικα καλης πλευρας?

Ολο κατηγοριες για τον απολυτο τροπο της αλλης πλευρας...

Με μια μεθοδο που τονιζει την κυριαρχια αυτης...''THis is Sparta'' ενω υπαρχουν ενα σωρο αλλοι τροποι να βαφτιστει μια απολυτη και τρελη υποτιθεται συμπεριφορα.

Η γλωσσα που χρησιμοποιει καποιος παντα εχει κρυμμενα νοηματα.

Τα νοηματα αυτης της γλωσσας λοιπον ειναι:Ξερω ποιος ειναι ο κυριαρχος μου αλλα το κανει με τροπο που δεν μ αρεσει.

Και πως να μην ειναι κυριαρχος αφου εσυ του εδωσες την εξουσια και του χαρισες ενα παιδι.

Αωνιο δεσιμο.

Και τωρα ζητας τα παντα απο τη ζωη αχορταγα.

Θες και να ερωτευτεις.ΚΑΙ να ερωτευτεις.

Δεν σε εμαθαν πως στη ζωη επιλεγεις μονο ενα δρομο?

Δεν γινεται να αλλαξεις αν αυτυο που θες να ζησεις ειναι καθαρο και αμολυντο.

Εγω παιρνω το τιμονι στα χερια μου και στριβω απο μια κατασταση που εχει να μου παρει περισσοτερα απο να μου προσφερει.

Πληρωνω κι εγω το τιμημα μου.

Μονος φιλε.Μονος.

Ο καλος ο καπετανιος ξερει να οδηγει.Παιρνει μαθηματα ζωης.

Θα τον σωσω τον εαυτο μου.

Θα του βγαλω την ψυχη εξω και θα συμφιλιωθω με ολα τα δαιμονια της.

Θα παλεψω και το χερι μου ας τρεμει.

Θα ριξω μπουνια κι ας φαω πισω δυνατοτερη.

Θα με παρω απο εδω που ειμαι.

Απο την κολαση.

Εχω δικαιωμα στο χαμογελο.Εχω δικαιωμα να ειμαι ευτυχισμενος.

Να ονειρευομαι.

Για ενα καλυτερο αυριο.

Για αυτο που εχω μεσα στο μυαλο και την καρδια μου.

Περα δωθε η διαθεση μου 

και πληθαίνουν τα αλλά

ωχ δεν ήταν πρόθεσή μου

να σου κλέψω τα μυαλά

γέρος άσχημος στη μήτρα 

σου χει σπείρει ενά παιδί

σου κλεψε καρδιά και μοίρα

σ εκανε ξερο κλαρί

που ο έρωτας πεθαίνει 

σαν εκεί θα κρεμαστεί

και το χάδι σου σωπαίνει

σαν στ αλήθεια ερωτευτεί

Πούλησες ψυχή και σώμα

πέταξες και την καρδιά

κι έχεις μείνει ένα πτώμα

δίχως στόμα και μιλιά...

Το κορμι της σαν βελουδο.

Πανεμορφο κοριτσι με ψυχη σαν τριανταφυλλο.

Η Ενωση μαζι της μαγικη.

Πληγωμενη και αυτη.

Με τραυματα που θα θελα να φιλησω και να γιατρεψω.

Το ουισκυ μου ειναι καλη συντροφια.Μου το κανε δωρο ο φιλος μου ο Ακης.

Για τα κρυα βραδια.

Ποιον ακολουθω?

Το φαντασμα ενος ανθρωπου που δεν υπαρχει πια?

Αυτου που με χτυπησε και στο σωμα και την ψυχη λες και δεν αξιζα τιποτα?

Αυτου που ακομη και τωρα μου εχει γυρισει την πλατη αλλα το παραδοξο ειναι πως ακομη και να αλλαζε δεν θα τον δεχομουν εγω πισω?

Πως εφτασα ως εδω?

Εισαι ο πατερας μου μα δεν θα θελα να σε ξαναδω.Να εχεις την υγεια σου να ζησεις 1000 χρονια μα μεινε μακρια μου.

Τα ιδια ισχυουν και για σενα μητερα.

Πριν καιρο εκανες ενα τραγικο λαθος.

Δεν στο εχω συγχωρεσει.Ακομη με ποναει.

Θελω να εισαι κι εσυ υγιης.

Να ζησεις κι εσυ χιλια χρονια και να προσεχεις.

Πρεπει ομως να σου ριξω κι εσενα ακυρο.

Ας προσεχες.

Δεν ανηκω πουθενα.

Μονοι μας γεννιομαστε μονοι ζουμε μονοι πεθαινουμε.

Αφηστε με.ησυχο.

Δεν ενοχλω κανενα.

Ενα χαδι οπως αργοπεθαινω να ειχα μονο.

Καταραμενε κοσμε.Μου το στερεις κι αυτο.

μπορει η μοναξια να μην εχει χρωμα αλλα εχει γευση...

Θυμαμαι τον εαυτο μου παιδι να ακουει αυτο το τραγουδι...

εχτιζα με τουβλακια lego καποιο ασαφες πολυχρωμο οικοδομημα...

θυμαμαι πως κραταγα ενα γαλαζιο τουβλακι στα χερια μου...και απολαμβανα τη γαληνη της μελωδιας του τραγουδιου του Παριου με το γιο του...

χωρις να δινω εμφαση στη σημασια η το περιεχομενο των στιχων του...

Μετέτρεψέ τον σε ενα αστειο ανθρωπακι και μην το φοβασαι.

Αστο να σου πει την ιστορια του.

Απο που καταγεται.Ποιοι το γεννησαν.

Ετσι μονο μπορεις να ξερεις πως θα το στειλεις απο εκει που ηρθε.

Ασπιρινες λυσεις βοηθουν μονο την  προσωρινη ανακουφιση απο τα συμπτωματα.

Πλησιαζω την 4η δεκαετια τςη ζωης μου και ακομη μαθαινω πραγματα που αλλοι τα ξεραν απο την εφηβεια τους.

Η εφηβεια πολυ σημαντικη περιοδος της ζωης μου.

Λειπει απο το παζλ της ζωης μου που την βλεπω σαν ενα γιγαντα με ενα ποδι.

Κουτσος.

Καταρρεει ευκολα και το βαρος του ειναι εχθρος.

Αρκουν λιγες λεξεις που θα θιξουν την ελλειψη αυτου του ''ποδιου''.

Εστω και κουτσος γιγας ακολουθω τον πονο μου.Με υπομονη να μου πει την ιστορια του.

Τον ταιζω για λιγο ασπιρινες για να ηρεμησει,γιατι ειναι πολυ αιμοβορος ωρες και ωρες και του δινω βημα να μιλησει.

Μεγάλη η αξία της συντροφιάς...

Μια τέτοια νύχτα θα θελα να δω ταινία κλεισμένος σπίτι με τον ανθρωπό μου.

Αυτη τη νυχτα που το κρυο κατεβαζει σιγα σιγα την κουκουλα του και φυσα...

Που το φεγγαρι θαμπωνει λες και κανει σαουνα με ατμους την υγρασια του φθινοπωρινου καιρου...

Καλο μας μηνα