Αυτή τη φωτογραφία την τράβηξε γνωστός γνωστού! Μπορεί να βρίζω κατά καιρούς τους αναρχικούς αλλά μερικά συνθηματάκια έχουν μια βάση που δεν μπορείς να την αμφισβητήσεις πλήρως.

Merry crisis λοιπον? Happy new fear? Το ψάχνω ακόμα. Αφού όλοι στο δρόμο παραμιλάνε, οι αυτοκτονιες έχουν αυξηθεί, το ίδιο κι οι επισκέψεις σε νευρολόγους. Ζούμε υπο το καθεστώς κρίσης ή φόβου? Ή μήπως και τα δύο? Βασικά δε θυμάμαι τον εαυτό μου μια χρονιά να μην άκουγε τους πολιτικούς να μιλάνε για λιτότητα. Στις τσέπες μας βέβαια κι όχι στις δικές τους. Αλλά παιδιά κουλάρετε... Τα σκάνδαλα γίνονται σε όλες τις χώρες, απλά εδώ παράγινε το κακό γιατί απλούστατα εδώ είμαστε όλοι λίγο πολύ λαμόγια και κοιτάμε να τα περνάμε γαμάτα κι ας κόψει ο διπλανός μας το λαιμό του. Καλά λές ρε συ Π. ότι ο Έλληνας δεν αλλάζει, ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας είμαστε. Πάντως να πω την αλήθεια, η κρίση -οικονομικής και νευρολογικής φύσης- χτύπησε και τα Χριστούγεννα.Το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου προέρχεται από Γερμανία μεριά. Το έφερε ο Όθωνας από Βαυβαρία κι έτσι επικράτησε σιγά σιγά. Δε στόλισαν πολλοί φέτος στα μπαλκόνια τους, δεν ξέρω αν στόλισαν και δέντρο.Γιατί εγώ φαντάσου που είμαι φάν των Χριστουγέννων βαριόμουν να κάνω δέντρο φέτος. Από απαξίωση προς τους Γερμανούς.

Κακά τα ψέμματα σήμερα οι Γερμανοί είναι οι πιο ισχυροί της ΕΕ και εμείς οι πιο αδύναμοι και θα μας πατήσουν κάτω σα σκουλήκια τα επόμενα χρόνια αλλά όπως στη φύση υπάρχει ο νόμος του ισχυρού έτσι και στη ζωή. Ο πιο ισχυρός επικρατεί γιατί τους κατηγορούμε? Το ότι είναι πιο ισχυροί δε σημαίνει ότι είναι πιο έξυπνοι από τους Έλληνες απλά χρησιμοποιούν σε όλα την τετράγωνη λογική που έχουν για να αποφεύγουν τις μαλακισμένες καταστάσεις. Ενώ οι Έλληνες της Ελλάδας αμέσως πέφτουν σε λούμπα με το παραμικρό γιατί είναι εξυπνάκηδες και κουτοπόνηροι. Έλα μωρέ ποιός θα με καταλάβει? Και λεω οι Ελληνες της Ελλάδας γιατί συμπατριώτες που ζουν στο εξωτερικό κι έχουν ξεφύγει αυτής της νοοτροπίας διαπρέπουν με την εργατικότητα και την εξυπνάδα τους και πάνε μπροστά, κάτι που δε θα καταφέρνανε ποτέ εδώ γιατί στην Ελλάδα διαπρέπουν οι βυσματίες, οι αμόρφωτοι και οι φελλοί!

Φωτεινό παράδειγμα για γέλια και για κλάμματα. Σε εταιρία έκδοσης και είσπραξης κοινοχρήστων δεν ξέρουν να μετρήσουν λεφτά στο λογιστήριο. Η αρχιλογίστρια τρομάρα της και άλλες 2 κατινάρες που μόνο μέχρι το μανικιούρ φτάνει ο εγκέφαλός τους για να μετρήσουν 2000 Ε κάνουν μια ώρα και πάλι δεν τους βγαίνουν. Βάζουν τα 50 ρικα σε στοίβες και μετά ξεχνάνε πόσες στοίβες έκαναν.Ζητάνε από τον εισπράκτορα να τους γράφει αναλύτικα εισέπραξα 10 50αρικα και 6 20αρικα για να μη μετράνε. ΕΛΕΟΣ! Ο πολλαπλασιασμός είναι εξωγήινο φαινόμενο για τις ξανθές  κυρίες. Κάτι τέτοια με φρικάρουν.Που πας μωρή κα...λα , μπάζο????Και υπάρχουν εκατοντάδες πτυχιούχοι την ίδια ώρα που ψάχνουν για δουλειά. Αυτό τι σας λέει? Εννοείται ότι δε κάνει εντύπωση, γιατί???? Γιατί απλά εδώ είναι Ελλάδα. Αλλά αν δεν πάψουμε να λέμε συνέχεια  "εδώ είναι Ελλάδα" τότε ας μην παραπονιόμαστε για τα στραβά μας.

"Φταίει το ζαβό το ριζικό μας?

Φταίει ο Θεός που μας μισεί?

Φταίει το κεφάλι το κακό μας!

Και πρώτα απ'όλα το κρασί!

Ποιός φταίει? Ποιός φταίει? κανένα στόμα δε το βρε και δεν το πε ακόμα...."

Κ.Βάρναλης

Εμείς φταίμε και δεν αρκεί να το αναγνωρίζουμε, πρέπει να αλλάξουμε πράγματα προς ουσιαστική κατεύθυνση.Έχουμε νοοτροπία 5χρονων. Θέλουμε εξουσία αλλά δεν θέλουμε να αναλαμβάνουμε ευθύνες. Είμαστε σαν παιδάκια που κάναμε σκανταλιά και λέμε συγγνώμη και μηδενίζουν όλα. Οι γκρίνιες είναι άτοπες αφού είμαστε μέρος της κατάστασης ...

Merry crisis λοιπόν and a happy new fear!

Καλά ε τίποτα δε μου χαλάει την παιδική διάθεση. Μπορεί παιδάκι ηλικιακά να μην είμαι αλλά τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου εποχή! Επίσης μπορεί να μην πιστεύω στον Αη Βασίλη πια αλλά τα τραγουδάκια τα Χριστουγεννιάτικα είναι και γαμώ!

[https://www.youtube.com/watch?v=cQoZl7Xy4iU&feature=related]

[https://www.youtube.com/watch?v=qdlZixKBdAM&feature=related]

[https://www.youtube.com/watch?v=GfcS19rielo&feature=related]

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδάκια κι όσους νιώθουν παιδάκια.

Χρόνια πολλά και κοιτάξτε να περάσετε καλά και να ξεχάσετε τις γκρίνιες για λίγες μέρες. Νομίζω το χρειαζόμαστ όλοι.

Αυτή τη βδομάδα είπα να φτιάξω τα μελομακάρονα της μαγείρισσας της μαμάς του κολλητού μου. Α ρε κατακαημένε Γιαννάκη τι τραβάς και συ και η μανούλα με μενα. Α ρε βαφτιστήρι πάλι καλά θα φάς. Θα μπουκωθείς και θα τα τρως 2- 2 τα μελοκαμακάρονα που λες και συ! Ακολουθεί η συνταγή

• 600 ml λάδι (μισό ελαιόλαδο, μισό αραβοσιτέλαιο αν θέλετε να είναι πιο ελαφρια
• 2 ποτήριa ζάχαρη
• 2-3 πορτοκάλια (χυμο περίπου 1 ποτήρι+ξύσμα
• 1 γεματη κ.σ κανελλογαρύφαλλο σε σκόνη
• 1/2 κ.σ σόδα
• 1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ
• αλεύρι όσο χρειαστεί
• 200 γρ καρύδια κοπανισμένα για πασπάλισμα

ΣΙΡΟΠΙ

• 1 ποτήρι μέλι
• 1 ποτήρι  ζάχαρη
• 2 μιση ποτήρια νερό
• χυμός 2 μανταρίνια (προαιρετικό)
• 1 κ.γ κανέλα (προαιρετικό

1. Χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη κανένα 5 λεπτο να λιώσει.
2. Ρίχνουμε το χυμο πορτοκάλι και το ξύσμα.
3. Διαλύουμε καλά τη σόδα μέσα στο κονιάκ που αφρίζει και το ρίχνουμε στο μείγμα και χτυπάμε πάλι λιγο να γίνουν ενα όλα αυτά.
4. Μετά βάζουμε όσο αλεύρι χρειάζεται για να πλάθονται τα μελομακάρονα και να μην κολλάει η ζυμη στο χέρι.
5. Δεν τα πλάθουμε με τις ώρες γιατί θα γίνουν πέτρα.Θέλουμε η υφή της ζύμης να έχει είναι λαδερή και μαλακή αλλά να μην κολλάει ή έχει υπερβολική λαδίλα.
6. Τα ψήνουμε σε 180-200 για κανα 30 λεπτο. πρέπει να βγουν σαν μπισκότα σκληρά και να μη διαλύονται και το χρώμα να είναι σκούρο προς καφέ.
7. Για το σιρόπι βάζουμε σε ένα κατσαρολακι τα υλικά και τα αφήνουμε να βράσουν.
8. Το μανταρίνι αν το βάλουμε στο τέλος που σβήσει η φωτιά.
9. Το σιρόπιασμα γίνεται με κρύα μελομακάρονα τα βάζουμε στο καυτό σιρόπι και τσιτσιρίζουν που δείχνει ότι το τραβάνε μεσα τους.
10. Εγώ για ευκολία στο ταψί που κρύωσε χύνω λίγο καυτό σιρόπι και τα αφηνω. Μετά απο λίγο επαναλαμβάνω το ίδιο.
11. Τέλος τα γυρίζω και τούμπα να τραβήξουν ότι απέμεινε.
12. Πασπαλίζω με το τριμένο καρύδι και σερβίρω σε πιατέλα.

Ο Νίκος της ειχε ζητήσει την πρώτη μέρα που τα φτιάξανε με ένα τραγούδι "Φύλαξε όλη σου την αγάπη για μένα" αλλά η Κατερίνα  είναι υπερβολικά ρομαντικός,ευαίσθητος κι ανασφαλής  άνθρωπος γι αυτό το λόγο,είναι επιφυλακτική και ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΤΑΙ εντελώς από την αρχή αν δε νιώσει ότι κι ο άλλος θέλει να αφεθεί.

 Στο τελευταίο της κείμενο ένιωθε ότι είχε γίνει λίγο σκύλα. Δεν έχει πει ποτέ ότι αγαπάει κάποιον. Ο ΝΙΚΟΣ είναι ο πρώτος που έχει αγαπήσει και γι αυτό θυμώνει και πιο εύκολα, γιατί αυτό που της έκανε ο Νικολάκης δεν ήταν απλά ότι την παραμέλησε όπως νομίζει. Η Κατερίνα είχε βουρλιστεί με το τρελό Κεφαλλονίτικο αγόρι, γιατί αυτά που του ζήταγε ήταν πάρα πολύ απλά κι αυτός τα εβλεπε πυρηνική φυσική.Στην κλίμακα από το 1 ως το δέκα είχε φτάσει στο 8 ο θυμός της. Ποτέ δε του  ζήτησε να παρατήσει τα πάντα  και όλες του τις υποχρεώσεις, απλά να βρει ένα τρόπο να τη χωρέσει στο πρόγραμμά του και ισως να γίνει πιο εκδηλωτικός.Εκείνη έχει βρει κατά καιρούς 5-6 και σχεδόν πάντα ανεπιτυχώς.

Προσορινά ο θυμός έπεσε στο 7 κι αυτό γιατί χάρηκε που επιτέλους άρχισε να μιλάει. Και χάρηκε που είδε έμμεσα οτι ο Νίκος ενδιαφέρεται κι έχει νεύρο και θυμο και πάθος μέσα του.Απλά πρέπει να της το δείχνει περισσότερο ότι καίγεται για κείνη.Στο τέλος του μήνα κλείνουν ένα εξάμηνο. Ένα εξάμηνο για την Κατερίνα είναι σημαντικό.Είναι μισός χρόνος. Έχουν να πουν πολλά ακόμα για να πέσει ο θυμός της σε ανεκτά επίπεδα και να πάνε παρακάτω και να του δώσει επιτέλους όλη της την αγάπη.Δεν είναι καμιά αργόσχολη,χαζοβιόλα γκόμενα στα 27 της χρόνια ξέρει τι θέλει και είναι υπεύθυνο  άτομο με κατανόηση. Δε θέλει σε καμία περίπτωση να σπαταλάει το χρόνο των άλλων και κυρίως τον δικό της.

Περιμένει να της αποδείξει μέχρι τότε ότι κάνει λάθος σε αυτά που σκέφτεται κι αν όντως είναι έτσι θα του ζητήσει και συγνώμη. Ο ίδιος ξέρει καλύτερα το πρόγραμμά του οπότε ας πάρει επιτέλους γρήγορα την πρωτοβουλία να το οργανώσει διαφορετικά. Ας σκεφτει ο ιδιος τι θέλει και με ποιο τρόπο θα το εκφράσει και τι θα του άρεσε να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο του κι εκείνη θα προσαρμοστεί.Αν δεν της το εκφράζει πως θα ξέρει κι εκείνη τι νιώθει γι αυτην?Μόνο που πρέπει να γίνει κάποτε γιατί η υπομονή της Κατερίνας δεν είναι ανεξάντλητη.Κάθε άνθρωπος έχει 2 ευκαιρίες. Κι ο Νίκος ήταν υπέρτυχερός που έκαψε τις 2 και του δόθηκε και τρίτη. Ελπίζω να μην είναι η φαρμακερή....

Αυτό το πόστ άργησε κάποια χρόνια αν και προσπάθησα να μην το γράψω δεν τα καταφέρνω γιατί το μπλόκ μου δε είναι αποτέλεσμα εμπνευσης αλλά σημειωματάριο έκφρασης συναισθημάτων.Και δε θέλω να κρύβω το τι νιώθω είναι κάποια πράγματα που θέλω να πω έστω κι αργά.

Προχτές ήταν του αγιου  Νικολάου. Πήγα βόλτα στο Φλοίσβο με παρέα και χάζεψα τα καραβάκια.Είχε τέλειο καιρό. Το ομολογώ ότι σε  σκέφτηκα.Στη   Γερμανία  6 Δεκεμβρίου ειναι κάτι σαν Χριστούγεννα.Η αγαπημένη μου εποχή είναι τα Χριστούγεννα και τα φωτάκια, κι εσένα όμως κι ας μην πίστευες στα Χριστούγεννα. Αν ήμουν εκεί θα ταϊζαμε ο ένας τον άλλο καραμελωμένα αμύγδαλα και θα πίναμε gluhwein. Σε σκέφτηκα.Μην το πάρεις πάνω σου όμως, δεν είναι γιατί ήθελα να είμαι μαζί σου και να τρώμε αμυγδαλα.

Απλά νοστάλγησα  ρομαντικά πράγματα όπως τα νυχτερνινά  SMS , τα σινεμά, που χορεύαμε αγκαλιά, οι βόλτες στο ποτάμι. Δε σε ένοιαζε τίποτα, ούτε καν το -10 που περπατάγαμε στο κρύο. Το καλύτερό μου όμως δεν ήταν ούτε που με πηγες στο γιατρό, ούτε που μο χτένιζες τα μαλλιά, αλλά  η μέρα που διαβάσαμε μαζί στη βιβλιοθήκη...Για να καταλάβεις πόσο απλός άνθρωπος είμαι θα στα εξηγήσω.

Ξυπνήσαμε κι οι 2 νωρίς.Είχαμε διάβασμα για την εξεταστική και πήγαμε Σάββατο στη δική σου

βιβλιοθήκη να βρω και γω βιβλία για μια εργασία.Τα δανείστικα με την κάρτα και κάτσαμε στο αναγνωστήριο.Εσύ διάβασες τα δικά αου τα μηχανολογικά και γω πήρα τον γιγάντιο τόμο μάνατζμεντ. Ο Ερκάν εξεπλάγη που μας είδε στη βιβλιοθήκη μαζί.Κάτσαμε ώρες μέχρι που λυσσάξαμε της πείνας.Νηστικό αρκούδι δε διαβάζει, γι αυτό πήγαμε στην πόλη και φάγαμε υπερβολικά πολύ και μετά είδαμε ταινιούλα σε σένα πίνοντας βότκα με τσάι κρυο. Τι αυτοσχεδιασμός κι αυτός. Ήμασταν τόσο πτώματα που ξεραθήκαμε πρίν τελειώσει η ταινια καλά καλά και ούτε το μονό κρεβάτι με ενοχλούσε ούτε που  ροχάλιζες γιατί ήμουν κουρασμενη αλλά και γιατί κοιμήθηκες κυριολεκτικά όλο το βράδυ κρατόντας με στην αγκαλιά σου.το ομολογώ τώρα σε σένα μετα από χρονια με τη σιγουριά ότι δε θα διαβάσεις ποτέ αυτές τις γραμμές οτι αυτη η μέρα συγκαταλέγεται στις ωραιότερες μέρες τις ζώής μου.ΑΝ ΌΝΤΩς υπάρχει για όλα καταλληλη στιγμή τότε ΑΝ  έπρεπε να σου πω ότι σ'αγαπώ έπρεπε να το πω εκείνο το βράδυ.Αφού δεν το πα τότε χαιρομαι που δεν στο είπα ποτέ.

Θα σου κάνει εντύπωση που η μέρα αυτή είναι από τις αγαπημένες μου, σίγουρα όταν πας βιβλιοθήκη δεν την σκέφτεσαι με τον τρόπο που τη σκέφτομαι εγώ,οι άντρες είστε λίγο της λογικής πως ότι δεν έχει σεξ ή άλλες καυτές σκηνές δε λέει.ΤΟ ΄'αλλο όμως που δείχνει πόσο απλός κι ολιγαρκής άνθρωπος είμαι είναι οι συμπτώσεις. Τρελαινόμουν να σε βλέπω έστω και τυχαία ή απρογραμμάτιστα στο δρόμο, στη σχολή, στο σούπερ μάρκετ, στη στάση,στο διαδρομο της εστιάς μου όταν πήγαινα να βάλω πλυντήριο.Τα  Χριστούγεννα ήρθαν οι δκοί μου κι ήταν

αδύνατον να σε δω. Την πάλεψα τη μια μέρα, είχες ανοιχτή κουρτίνα  και καθόσουν στο γραφείο. 2 δευτερόλεπτα,τόσο σε είδα και μου ηταν αρκετά για να ηρεμήσω για 2 μέρες.Την επόμενη φορά  τους  έστειλα για καφέ μόνο για να σε δω. Πρώτη φορά στο λέω αλλά έτσι είμαι.Έχω πρόβλημα με τον προφορικό λόγο, γι αυτό μάλλον ασυναίσθητα επιδιώκω με κάθε τρόπο οπτική επαφή. Κάθε επαφη όσο σύντομη και να ναι μετράει και δεν τη θεωρώ ασήμαντη.Με βοηθάει να ξεμπλοκάρω τη γλώσσα μου  να λύσω τον κόμπο της γλώσσας. Μάτια που δεν βλέπονται..... και ξαναδένεται ο κόμπος και πάλι τα ίδια.

Ο χαζοεγκέφαλός μου μετράει.τις μέρες από το ένα στο άλλο οπτικό ερέθισμα αυτόματα

και απο την τρίτη τέταρτη μέρα αρχίζει να φρικάρει.

Είμαι πραγματικά γκρινιάρα και θυμώνω πανεύκολα αλλά θα τα παραμερισω όλα αν προσπαθήσει να τα ανατρέψει κανείς.εσυ ήξερες να ανατρέπεις την αρνητικη σου εικόνα πριν καν σου γκρινιάξω, ήξερες  να με ηρεμείς. 2 ευτερόλεπτα μα τον Άλλάχ μου αρκούν, πιέζομαι να κρατιέμαι ήρεμη γιατί οι μέρες μετράνε,τα δευτερόλεπτα μετράνε κι όσο περιεργο κι αν ακούγεται νιώθω σαν τη ΡΟΥΘ και δε θέλω να ειμαι σαν αυτή.Θα μου πεις είναι κι αυτό μέρος του παιχνιδιού, μόνο που εγώ ειλικρινά δεν είμαι σαν την κλαψο-Ρούθ. Είμαι άτομο της ρουτίνας και κάνω πράγματα βαρετά και με συγκεκριμένη συχνότητα.

Θέλω ένα άτομο να μπορεί να με κρατά ήρεμο, να με ξεσηκώνει που και που να κάνουμε το οτιδήποτε να μου δίνει λίγο χρόνο χωρίς να χρειάζεται να το ζητάω συνέχεια γιατί κάπου κάπου καταντά βαρετό.Πηγα πλέξιμο, βοηθάει στην αυτοσυγκέντρωση και την ηρεμία τις περισσότερες φορες. και ξεκίνησα ΛΑΤΙΝ, δεν είναι καλό υπό συνθηκες σκωτζέζικου ντούς γιατί παίζει επικίνδυνα παιχνίδια το μάτι και το μυαλό και δεν το θελω.

Τρίτο πράγα που ομολογώ σε σένα. δε θελω να μαι θυμωμένη. Ο θυμός μου για σένα είναι που με κανε να σε προσπεράσω τόσο χαλαρα. Έχει ένα δίκιο το τραγούδι ΄Η αγάπη δεν πεθαινει εμείς πεθαίνουμε¨. Κι εγω δε θέλω να πεθάνω, το ομολογώ................................................................