Πρέεεεεπει. Το ξέρω. Το καθυστέρησα κιόλας.

Επισκέφτηκα τόσων ειδών γιατρούς πέρυσι που θα ήταν αδύνατον να ξεμπερδέψω με όλους τόσο εύκολα..

Ήδη θα έπρεπε να έχω δει ξανά τον εγκεφαλο-χειρουργο-δεν ξέρω τι, που σου μιλάει για τη λάθος διάγνωση που έκανε και που παραλίγο να σε στείλει στο χειρουργικό κρεβάτι τζάμπα μασουλώντας με θόρυβο φυστίκια Αιγίνης.

Επίσης - ακόμη πιο σημαντικό - έπρεπε να έχω περάσει για μια ακόμη εξέταση από τον οφθαλμο-χειρουργο-ούτε εδώ ξέρω, που πηγαινοέρχεται σαν καρτούν που το έχουν βάλει στην μπρίζα από το ένα δωμάτιο στο άλλο και του οποίου η αγαπημένη φράση είναι (ύφος πομπώδες, μουσική επιβλητική από πίσω, βαριά διακόσμηση και χαμηλός φωτισμός..τα της σκηνοθεσίας) "θα χρειαστεί κι άλλο λέιζερ". Λες και είναι το λέιζερ κουρεματάκι της ψαλίδας στις άκρες, να το κάνουμε μία φορά το μήνα..(μεταξύ μας, έχω την εντύπωση ότι πιο πολλές φορές έχω φάει ακτίνες στο μάτι, παρά ψαλίδι στα μαλλιά μου..)

Γενικά, νιώθω ότι μια ανακύκλωση τη θέλω αλλά όσο σκέφτομαι όλο αυτό το γιατρομάνι με πιάνει πανικός..Πριν λίγους μήνες μπήκα για ένα πρόβλημα και βγήκα με δέκα που δεν ήξερε και κανένας να μου τα λύσει.

Και τελικά, αισθάνεσαι και λίγο έρμαιο που δεν βρίσκεις κάπου να στηριχθείς με σιγουριά, τόσο σε θέματα διάγνωσης όσο και σε θέματα θεραπείας.

Και δεν μπορώ να μην είμαι καχύποπτη μετά από όλα αυτά. Αναρωτιέμαι ακόμη αν αυτός ο οφθαλμίατρος με κοιτάει στα μάτια ή στην τσέπη..

Μπορώ να κάνω διαφορετικά; Και λέιζερ θα (ξανα)κάνω και τα πανέμορφα φράγκα θα σκάσω φεύγοντας, "στο ταμείο, παρακαλώ"..

"ΟΜΝΥΜΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΙΗΤΡΟΝ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΣΑΣ ΙΣΤΟΡΑΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ , ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΗΣΕΙΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ ΟΡΚΟΝ ΤΟΝΔΕ...." (Από τον όρκο του Ιπποκράτη..)

Καλό σας βράδυ και..υγειαίνετε.