Έπεσε στα χέρια μου αυτές τις μέρες, ένα βιβλίο που έβγαλε ένας ιταλός δάσκαλος, ο Μαρτσέλο Ντ΄Όρτα, με εκθέσεις παιδιών του δημοτικού, από το σχολείο που υπηρετούσε στο Αρζάνο της Νάπολι, στο φτωχό ιταλικό Νότο. Τολμώ να πω ότι με εντυπωσίασε, κάτι που σπάνια το παθαίνω πλέον. Η αμεσότητα της γραφής, που μπορεί να έχει πολλά συντακτικά  λάθη, το ακούσιο χιούμορ, η έξυπνη αφέλεια, οι ρεαλιστικές περιγραφές, οι χωρίς δεύτερη σκέψη και φτιασίδωμα διατυπώσεις με συνάρπασαν τόσο, που το διάβασα όλο μονορούφι. Ένας ενήλικας, όσο καλός και άρτιος συγγραφέας να είναι, είναι  αδύνατον να γράψει έτσι, κάτι από την επιτήδευση θα φαίνεται, το τεχνητό και το δήθεν δεν μπορεί να κρυφτεί για πολύ. Για να μην τα πολυλογώ, σας παραθέτω δειγματοληπτικά μία από αυτές με τίτλο «περιγράψτε το σπίτι σας»:   

Το σπίτι μου είναι εντελώς σαραβαλιασμένο, τα ταβάνια είναι σαραβαλιασμένα, τα έπιπλα σαραβαλιασμένα, οι καρέκλες σαραβαλιασμένες, το πάτωμα σαραβαλιασμένο, οι τοίχοι σαραβαλιασμένοι, το μέρος σαραβαλιασμένο. Αλλά εμείς ζούμε το ίδιο, γιατί είναι το σπίτι μου, και λεφτά δεν υπάρχουνε.

Η μαμά μου λέει ότι ο Τρίτος Κόσμος δεν έχει ούτε το σαραβαλιασμένο σπίτι, και γι αυτό δεν πρέπει να κλαιγόμαστε: ο Τρίτος Κόσμος είναι πολύ πιο τρίτος από μας.

Τώρα που το σκέφτομαι, στο σπίτι μου δεν είναι και τόσο άσχημα όπως ζούμε στο σπίτι μου! Σ ένα κρεβάτι κοιμάται όλη η οικογένεια, και δίνουμε κλωτσές κάτω από τα σεντόνια και έτσι γελάμε. Αν έρθει ένας επισκέπτης και θέλει να κοιμηθεί κι αυτός, εμείς τον διώχνουμε από το σπίτι, γιατί δεν έχουμε άλλη θέση στο κρεβάτι: είναι όλες πιασμένες.

Εμείς τρώμε μια αηδία, φτυνόμαστε στη μούρη ο ένας με τον άλλο σε όποιον πρέπει να φάει, και τα ρούχα μας έχουνε μπαλώματα πίσω. Εγώ είμαι ο πιο καθαρός απ’ όλους γιατί χωράω στη σκάφη.

Χτες βάλαμε καινούριο κουδούνι.Όταν οι φίλοι μου έρχονται να με βρούνε, γελάνε πάντα με το σπίτι μου που είναι ρημάδι, αλλά μετά στο τέλος παίζουνε πάντα με τις κότες μου!

Εγώ το αγαπάω το σαραβαλιασμένο σπίτι μου, το έχω συμπαθήσει, νοιώθω σαραβαλιασμένος και γω. Αν όμως πιάσω δεκατριάρι και δισεκατομμύρια, θα μου αγοράσω ένα σπίτι ολοκαίνουριο, και το σαραβαλιασμένο θα το χαρίσω στον Πασκουάλε.