Η νύχτα ήταν ήσυχη, μα και αρκετά κρύα. Η σόμπα έχει πρόβλημα,  δε ζεσταίνει καλά και σήμερα έβγαζε συνεχώς πετρέλαιο στο πάτωμα, αλλά και καπνούς γιατί επιχειρήσαμε να τη φουλάρουμε.

Το πρωί βέβαια ξυπνήσαμε με έναν καταπληκτικό ήλιο. Καθαρίσαμε την ημιυπαίθρια τουλέτα (που είναι ταυτόχρονα και ...ντουζιέρα), καθώς και τα ταψιά από το βραδυνό φαγητό σε μια υπαίθρια γούρνα, όπου το νερό είχε παγώσει.

Μετά περιμέναμε να έρθει η "καναδέζα" με το μεσημεριανό. Φαγητό δε φτιάχνουμε εμείς, αλλά μας φέρνουν από ένα άλλο στρατόπεδο, μαζί με δυο φρατζόλες ψωμί και 3 πορτοκάλια. Ευτυχώς η μεσημεριανή ποσότητα ήταν υπερβολική κι έτσι οι 3 τετράποδοι φίλοι τίμησαν κι αυτοί το κλασικό φαγητό του στρατού: κατόπουλο με πατάτες.

Ο λαμπερός ήλιος προδιέθετε για βόλτα στο ποτάμι, αλλά και στο υπόλοιπο στρατόπεδο. Βγάλαμε φωτογραφίες, μπήκαμε σε πόρτες που είχαν ν' ανοίξουν χρόνια και διαπιστώσαμε για άλλη μια φορά τη ματαιότητα του να φυλάς το τίποτα.

Το βραδάκι είχε άλλα 2 επεισόδια Heroes, παρέα με ξηρούς καρπούς. Αύριο θα προσπαθήσουμε να προμηθευτούμε κάποια βασικά πράγματα που μας λείπουν και δε μας φέρνουν, όπως γάλα και χλωρίνη.

ΥΓ. Και να μην το ξεχάσω: Προχθές "σπάσαμε την κατοστάρα"! 99 και μία μέρες ακόμα για να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Μεγάλη μέρα για κάθε φαντάρο να φτάνει να αφαιρεί πια από διψήφιο αριθμό :)