Τα φώτα της πόλης τρεμοπαίζουν δειλά κι ένα αχνό μακρινό φως μου θυμίζει ότι ξημερώνει μια νέα μέρα. Μια μέρα όπως όλες θα αρχίσει κι εγώ στους γνωστούς καθημερινούς ρυθμούς θα γεμίσω την αγαπημένη μου μεγάλη κούπα με ζεστό καφέ, θα σκεφτώ τις δουλειές που με περιμένουν ανάβοντας το πρώτο τσιγάρο και θα μετράω τις ώρες μέχρι ξανά να νυχτώσει.

Η νύχτα είναι η κολλητή μου φίλη εδώ και καιρό. Ακούει με υπομονή τα παράπονά μου, τα θέλω μου, κρύβει το δάκρυ μου που αργοκυλάει κρυφά...

Αυτές οι ώρες είναι δικές μου, μόνο δικές μου! Οι ώρες που κλείνω τα μάτια κι αφήνομαι στη σκέψη του...

Είναι απίστευτο πως μπορεί ένα χαμόγελο να φωτίσει τη σκοτεινιά της ψυχής, ένα όμορφο κεφαλάκι που γέρνει με χάρη όταν μιλάει για τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική, κι ένα βλέμμα  να κάνει την καρδιά να χτυπάει σαν τρελή...

Κι ας πέρασε τόσος καιρός από την τελευταία φορά που τον είδα να κάθεται απέναντί μου...

Ακούω ακόμα τη φωνή του, το γέλιο του, τον βλέπω στα όνειρά μου αγκαλιά με την κιθάρα του να παίζει για μένα, μόνο για μένα!

Περνάει ο καιρός αργά, βασανιστικά, αλλά ξέρω ότι θα τον δω ξανά.

Το υποσχέθηκε ότι θα 'ρθει να με βρει κι εγώ θα τον δεχτώ με το πιό γλυκό χαμόγελο και μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη!

Σε περιμένω, μην αργείς.....

ΓΙΑ ΣΕΝΑ..........(to videaki δείχνει ΠΟΥ)!!!!

ΜΑΝΤΕΨΤΕ :pp 

kiss