Το ακόλουθο ποστ είναι ακατάλληλο προς ανάγνωση για παιδιά, για Ελληναράδες και νεοέλληνες τύπου γυφτογκλαμουριάς. Συγχωρείστε την φρασεολογία και τους χαρακτηρισμούς, είμαι απλά μια αγανακτισμένη Ελληνίδα.

_____________________________

Πως αλλάζουν οι καιροί βρε αδερφέ...

Κι εκεί που λες δεν πάει πιο κάτω, έρχεται κάτι νέο και σε κάνει να αναθεωρείς.

Να αναρωτιέμαι σοβαρά τον τελευταίο καιρό αν όλα αυτά που διάβασα και άκουσα για επαναστάσεις και αγώνες και θυσίες των προγόνων μου κατάφεραν να μετουσιωθούν τόσο γρήγορα σε κάρβουνο.

«Τις πταίει;» έγραψε κάποτε ο Χαρίλαος Τρικούπης. Εμείς απλά υιοθετούμε ρήσεις και φράσεις των ένδοξων προγόνων μας χρησιμοποιώντας τες κατά πώς μας βολεύει αναπτύσσοντας φανφαρολογίες σε περιόδους σαν την τρέχουσα σπεύδοντας να πούμε τη γνώμη μας, να μην χάσουμε.

Γεύομαι απλά σαπίλα, σήψη, βρωμιά, σιχάματα και την κακοσμία από τα παχύδερμα κάθε είδους που κατάντησαν οι απόλυτοι βολεψάκηδες στην κοινωνία μας.

Από το «κεφάλαιο Καραμανλής» (ανατριχιαστική φράση για έναν ανίκανο άνθρωπο που έφτασε εκεί που έφτασε και δεν έχει ούτε τα @!@ να στείλει κανέναν σπίτι του, καθότι περιμένει πορίσματα και κ@@@εξεταστικές και δεν ξέρω εγώ τι άλλο) μέχρι τον τελευταίο σε βαθμίδα υπάλληλο δημόσιας υπηρεσίας που λειτουργεί αυθαίρετα επειδή βολεύτηκε. Από τον μεγαλοκαρχαρία της πολυεθνικής που καρπώνεται τη δουλειά των εργαζομένων μέχρι τον μίζερο μικροεπιχειρηματία στη Μακεδονία που δεν σπάει τα αυγά για να πιάσει η ομελέτα και μένει στα αυγά ποσέ και τον νέο πτυχιούχο που την έχει δει ντίβα και δεν έχει όρεξη να δουλέψει για να μάθει. Καλομάθαμε πολύ η γενιά μου και αυτό με κάνει να φοβάμαι για τα παιδιά μου.

Ξέρετε κάτι; Σήμερα με εκνευρίζετε όλοι εσείς, που γίνατε παρτάκηδες, που καταρρίψατε και σβήσατε από τις συνειδήσεις σας και τις συνειδήσεις μας την αξιοπρέπεια, την αληθινή έννοια του να είσαι Έλληνας και όχι κάποιος με ελληνική ταυτότητα.

Σήμερα είμαι θυμωμένη που καταντήσαμε έτσι την Ελλάδα μας. Πολιτικοί, νοικοκυρές που βλέπουν ανελλιπώς Μενεγάκη, δημοσιογράφοι, κηφήνες δημόσιοι υπάλληλοι, επιχειρηματίες, αδιάφοροι οικογενειάρχες, ιδεολόγοι/αερολόγοι πάσης φύσεως και τα παντός καιρού πληρωμένα μαλακισμένα που καλούνται να σπείρουν χάος στους δρόμους για να βλέπει η γιαγιά μου στον ΑΝΤΕΝΝΑ τα επεισόδια και να στενοχωριέται μην μπλέξουν τα εγγόνια της. ΟΛΟΙ.

Σήμερα σιχαίνομαι που είμαι στο FB και έχουν ξεφυτρώσει γκρουπς και υπογραφές και διάφορα άλλα για τον δολοφονημένο Αλέξη και τους γνωστούς άγνωστους και κάθε είδους βλακεία που βγάζουν τα κανάλια και οι δημοσιογράφοι. Έτσι κάνουμε επανάσταση σήμερα οι Έλληνες.

ΡΕΕΕΕΕ!!!! Θα σηκωθεί ο Βελουχιώτης, οι Μακεδονομάχοι, ο Μπότσαρης και ο Ρήγας Φεραίος και θα μας καταραστούν από τους τάφους τους που τολμάμε να λεγόμαστε Έλληνες!!!

Ξέρετε κάτι; Ειλικρινά… Σήμερα θέλω να πάω να πετάξω κι εγώ μολότοφ, αλλά είστε τόσοι πολλοί που δεν προλαβαίνω.

Αλλά δεν θα το κάνω γιατί θα γίνω κι εγώ κομμάτι ενός φαύλου κύκλου.

Ένας φαύλος κύκλος ατελείωτου αυνανισμού και σταρχιδισμού.

Μια ατέλειωτη μαλακία. Αυτό είναι η εικόνα της Ελλάδας σήμερα. Ούτε οι σπασμένες βιτρίνες, ούτε οι καμμένες τράπεζες, ούτε οι εξεταστικές επιτροπές, ούτε οι γεμάτες οδύνη δηλώσεις του κάθε πολιτικού.

 Το έχουμε πάρει χαμπάρι; Το έχετε; Εσείς; Εγώ; Πως ευθυνόμαστε όλοι όσοι αφήσαμε να διογκωθεί ένα σύστημα «γλείφω για να πάρω» που μας έχει ρουφήξει μέσα του και δεν βλέπουμε ούτε μπροστά μας;;;

Αυτός είναι ο πραγματικός ένοχος για την δολοφονία του Αλέξη. Ο «κοίτα να μην μπλέξεις, κοίτα να βολευτείς».

Αλλά δεν θα πετάξω μολότοφ, αυγά, πέτρες, φτυσίματα και δηλώσεις γεμάτες οδύνη στα γουρούνια που καταστρέφουν τη χώρα μου, την Ελλάδα μου.

Απλά, θα μείνω πιστή στο ρομαντισμό μου και θα μάθω το ίδιο στα παιδιά μου με το καλό την αυριανή μέρα. Να μην γίνω κι εγώ ένας μαλάκας. Να μην χαθούν κι αυτά στον φαύλο αυτό κύκλο.

Όχι άλλος εκνευρισμός, οδύνη και νεύρα απέναντι σε αυτούς που καταστρέφουν την Ελλάδα μου εδώ και καιρό. Απλά ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους με έχουν κάνει να σιχαίνομαι την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και να μένω εδώ προσπαθώντας να βρω κάποιο τρόπο να γίνει καλύτερη και αντάξια του ονόματός της.

Μέχρι τότε, γράφω κι εγώ από την καρέκλα μου, μπροστά από τον υπολογιστή μου, στο blog μου. Γιατί αν είχα τα κότσια στα αλήθεια, δεν θα καθόμουν να τα γράφω αυτά.

Να μας χαιρόμαστε.

ΥΓ: Η εικόνα  του Ορνεράκη. Δεν έχει κομικς σήμερα.