Fire Dance

10 Ιανουαρίου 2009, 03:15
Fire Dance
ψίθυροι

Αχ!! Με τρόμαξες!! Δεν σε περίμενα. Μ’ έπιασες εξ’ απροόπτου και ήμουν πολύ απασχολημένη για να δώσω σημασία!

Χρόνια σκεφτόμουνα τη στιγμή που θα σε συναντούσα. Τουλάχιστον 10. Έκανα όνειρα, σχέδια ένα σωρό. Αναρωτιόμουν πώς θα ήσουνα εσύ. Πώς θα ήμουνα εγώ την ώρα που θα έμπαινες. Και ήμουν τόσο σίγουρη για την εικόνα που θα συναντούσες!

Τελικά τίποτα απ’ ό,τι είχα φανταστεί/ονειρευτεί/σχεδιάσει δεν πραγματοποιείται με τον ερχομό σου. Τελευταία στιγμή τα πάντα ανατράπηκαν. Δε θα μπορέσεις να φέρεις αυτά που σου είχα αναθέσει από παλιά. Λυπάμαι πολύ γι' αυτό. Δεν το έκανα επίτηδες, ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου...

Όλοι οι κύκλοι είναι πια κλειστοί! Πώς θα δώσεις συνέχεια; Ακόμα και το καλύτερο ταξίδι της ζωής μου είναι πια παρελθόν…

Αλλά δε φταις εσύ, με συγχωρείς! Πάνω στην απελπισία μου ξεσπάω. Ομολογώ, δεν περίμενα ποτέ ότι θα συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν πίστεψα ότι θα έφτανε μια στιγμή που δε μπορούσα να φανταστώ το επόμενο στάδιο! Κι όμως…

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να σε αποφύγω. Δεν ήμουν έτοιμη γι' αυτή τη συνάντηση. Υπέκυψα σε όλα τα κλισέ των Χριστουγέννων. Δεν ξεκουράστηκα, δεν κάθισα πουθενά πολλή ώρα, δεν βαρέθηκα στιγμή. Δεν εκνευρίστηκα με το λαστ κριστμας γιου γκέιβ μι γιουαρ χαρτ (ή μήπως άι γκέιβ γιου μάι χαρτ, δεν θυμάμαι, δεν έχει σημασία).

Πήγα σε όλα, ανεξαιρέτως τα οικογενειακά φαγοπότια, και χαμογέλασα ευχάριστα στην αιώνια ευχή «και του χρόνου διπλή!» Ήπια σαμπάνιες, κρασιά, ουίσκι (απορώ ακόμα γι’ αυτό), καφέδες, αναψυκτικά κι έφαγα όλων των ειδών τα πικάντικα σνακ, ντιπ, φαγητά και γλυκά. Και δεν πέρασα καθόλου από το γυμναστήριο!!!

Ψώνισα στολίδια, έφτιαξα δέντρο, αγόρασα διακοσμητικά ζάρια, καπελάκι, και όλα τα απαραίτητα περιττά που βρίσκουμε μπροστά μας την Παραμονή Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.

Κυκλοφορούσα με ψηλά τακούνια

Ξενύχτησα

Γέλασα

Έκλαψα

Χόρεψα

Απαρίθμησα τις σημαντικές στιγμές της χρονιάς που πέρασε. Τις περισσότερες μπόρεσα να τις μοιραστώ με τους φίλους μου.

Κι απόψε ακούω τον άνεμο που φυσάει. Μου αναγγέλλει τον ερχομό σου. Δεν μπορώ να το αγνοήσω άλλο. Ακούω τις πόρτες να κτυπάνε με δύναμη. Θα μπεις πανηγυρικά. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις εσύ, κι όλοι οι άλλοι που σε περιμένουν.

Ανοίγω το ημερολόγιο μου. Βλέπω τις περσινές μου αποφάσεις για το 2008. Resolutions 2008. Και γράφει:

Πρέπει να είμαι περισσότερο συγκεντρωμένη, πειθαρχημένη, επίμονη, αποτελεσματική, προσγειωμένη. Και λιγότερο παρορμητική, ενθουσιώδης, συναισθηματική, αυθόρμητη και κυρίως, λιγότερο αναβλητική! Και φυσικά η αιώνια υπόσχεση: να χάσω 4 κιλά μέχρι το καλοκαίρι!!

Χαμογελάω στον εαυτό μου! Περίεργα τα παιγνίδια της μοίρας!! Ολ΄ αυτά τώρα μου φαίνονται μικρά και ασήμαντα. Αυτό που ψάχνω τώρα να βρω είναι το χαμένο μου ενθουσιασμό! Και νοσταλγώ όλες τις ανοησίες που θεωρούσα πριν ένα χρόνο πως είναι λάθη, παραλείψεις κι ελαττώματα…

Αγαπητό 2009, ακούς τον άνεμο που φυσάει; Οι πόρτες που μόλις πέρασες για να με βρεις, δε θ’ αντέξουν στα πολλά κτυπήματα. Σε λίγο θα κλείσουν ερμητικά γύρω μου. Γι’ αυτό βιάζομαι να μετρήσω μία μία τις στιγμές μου. Μέχρι να ξημερώσει θα τις έχω απλώσει όλες. Δεν ξέρω αν στο τέλος θα βρω όλα τα κομμάτια του πάζλ. Θα τις κοιτάξω, θα τις καταγράψω στη μνήμη μου, και θα τις μοιραστώ μαζί σου. Θα νιώσεις κι εσύ πώς είναι να σε καταπίνει η φλόγα!

Ξέρεις, είναι ανάγκη να το κάνω αυτό με σένα, δεν είσαι μια τυχαία χρονιά που θα περάσει απαρατήρητη. Είσαι αυτό που λέμε «σημαδιακή!» Και πρέπει να τελειώσουμε την περιήγηση πριν προλάβει να κλείσει και η τελευταία πόρτα. Στο σκοτάδι δεν θα μπορώ να σου δείξω ποια είμαι…

Καλώς ήρθες!

17 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

MagicaDeSpell (10.01.2009)
Καλως ηρθε κι ευχομαι να ειναι πολυ καλυτερο απο το 2008 το καλο που του θελω αχ αυτα τα 4 κιλα εδω μου εχουν κατσει εχεις καμια λυση?

Καλη χρονια να εχουμε μικρη μου chocolatitsa!!!!!!!!!!

chocolat (10.01.2009)
Μόλις βρω λύση για τα 4 κιλά θα σε ενημερώσω πάραυτα!!

Καλή Χρονιά Magica και ό,τι επιθυμείς ν' αποκτήσεις!

mprizas (10.01.2009)
Όλα αυτά δηλαδή συμβαίνουν στην Κύπρο? Κοίτα κει τι χάνουμε μεις εδώ...

Σοκολατίτσα ηρέμησε και κάνε υπομόνα
σκέψου φτηνά τη γλίτωσες που δεν είδες και πτώμα!

chocolat (10.01.2009)
Απ' αυτή την άποψη, όντως φτηνά τη γλύτωσα!

Ωραία μαντινάδα πάντως! Μερσί Μπριζ!

DITHEN (10.01.2009)
Ποτε τα χρονια δεν φερνουν οσα τους αναθετουμε! Αντιθετως μας φορτωνουν οσα φυσαει ο ανεμος! Κι αυτα μας εκπλησουν και μας προβληματιζουν!

Ποτε δεν κλεινουν οι κυκλοι αν εμεις δεν τους κλεισουμε, μα παντα στο χερι μας ειναι να ξανανοιξουν αν εχουν κατι περισσοτερο να μας προσφερουν!

Ευχομαι το 2009 να ειναι οπως πρεπει κι ας μην ειναι οπως το περιμενες!

chocolat (10.01.2009)
Όσα φέρνει ο άνεμος...

Οι κύκλοι δεν είναι πάντα στο χέρι μας, είναι αυτόνομες δυνάμεις. Γι' αυτό και πρέπει να τους αφήνουμε να λειτουργούν.

Σ' ευχαριστώ καλέ μου Δήθεν! Δεν ξέρω τι πρέπει να φέρει το 2009. Θα προτιμούσα να έφερνε κάτι που θέλω! :)

Καλησπέρα! :)

hithtoly (10.01.2009)
ta xronia mas fernoun polla. Kala kai kaka. sto xeri mas ine na eimaste dynatoi kai na exoume to sthenos na kleisoume kefalaia, na anoixoume alla.

diafwnw oti oi kykloi de kleinoun. kleinoun kai menoun ermitika kleistoi ektos an emeis theloume na tous anoiksoume i an oi idioi oi kykloi epimenoun na ginontai enoxlitikoi tifwnes pou theloun na pligosoun.

to 2009 tha ine xronia sou agapimeni mou chocolat. kai ase tous kyklous na skeftontai giati ekleisan kai ama theloun na anoixoun, as pane allou na agkaliasoun allous me tis koubertes egoismou tous.

Simfwnw me ti teleftea grammi....Στο σκοτάδι δεν θα μπορώ να σου δείξω ποια είμαι… gi afto kai esy arxise na perpatas xana pros to fws, ta xrwmata...exallou me ena toso omorfo xamogelo kai mia psixoula pou agapw xronia tooooooso poly, tha kaneis thavmata.

a kai vevaia, edw eimaste. sti gwnia tou kafe kanape, me ena stolidi sto xeri, me to pseftiko xioni, me ta zaxarwta fraoules...

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να ‘ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός..!!

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να ‘ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

pterarhos (10.01.2009)
Σχετικη εννοια ο Χρονος Σοκολατιτσα.

Αισιοδοξια χρειαζεται, και πιστη σε΄εσενα.

Ειναι σημαντικο να εισαι ο εαυτος σου.

Καλη Χρονια μικρουλα.

Ολα θα πανε καλα.

Να προσεχεις.

chocolat (10.01.2009)
Chris, το τραγούδι θα το κρατήσουμε για να μας θυμίζει την αλλαγή του χρόνου! Δεν ανησυχώ για το αν το 2009 είναι η χρονιά μου ή όχι. Ό,τι είναι να έρθει θα έρθει. Και όσο είμαστε εδώ, θα το παλεύουμε! Εύχομαι όμως να είναι η δική σου χρονιά! :)

Πτέραρχε μου σ' ευχαριστώ!! Προσέχω, μην ανησυχείς! Και πού ξέρεις; Μπορεί η απάντηση να είναι μια μηχανή! ;)

pterarhos (10.01.2009)
Που ξερεις!

Αν την παρεις καλα χιλιομετρα!!!

Φιλια.

thank (10.01.2009)
Θα σε αναγνωρίζουν έτσι κι αλλοιώς. Είτε στη βροχή, κάπου μετά το όριο του «10», είτε σε αυτά τα σπίτα με τις πόρτες που τις νοιώθεις έτοιμες να κλείσουν. Θα σε αναγνωρίζουν και άλλοι θα σε αγνοούν, άλλοι θα ορμούν να σε παραμορφώσουν, άλλοι να σε διαβάσουν. Και άλλοι ζητώντας από σένα. Οτι μπορείς και θέλεις, ότι δεν μπορείς και δεν θέλεις να δώσεις.

Οι κύκλοι ίσως έχουν κλείσει και είναι μοναδικοί. Και συνθέτουν μία, ας το πούμε σειρά .. (αν και δεν πρέπει να ήταν ακριβως ο ένας μετά τον άλλον.) Στο μέλλον θα ζήσεις συναισθήματα και καταστάσεις, ίσως ανάλογα, ίσως διαφορετικά που θα κληθούν να αναμετρηθούν με τους κύκλους. Και οι προηγούμενοι κύκλοι θα αναμετρηθούν με τις καινούργιες καταστάσεις.

Το τι θα παραμείνει μοναδικό και το τι όχι θα φανεί. Και με τις νέες σου οπτικές. Ισως το θέμα δεν είναι το πoιος θα σε αναγνωρίσει, αλλά το πως θα αναγνωρίσεις εσύ αυτά που θα συναντήσεις. Και πως θα δεχθείς τις αναμετρήσεις των παλιών μοναδικών κύκλων με τους καινουργιους. Ζόρι. Αλλά είναι το τίμημα εκείνων που σου έχουν χαρίσει μέχρι τώρα εξαιρετικές ομορφιές.

Και κάτι άλλο. Δεν σημαίνει πως επειδή διέγραψες (και διαγράφεις) μία πορεία συγκεκριμένη (πχ, σπουδες, δουλειά, σπίτι κλπ), ότι έκανες και κάνεις ήταν ενταγμένο υποχρεωτικά σε ένα μοντελάκι. Μπορεί να διαβάζεται έτσι, μπορεί και οι προσδοκίες σου να ήταν διαφορετικές τότε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως επειδή τα έκανες αυτά, πρεπει ντε και καλά να πας σε ενα επομενο βήμα (διπλή κλπ). Ουτε σημαίνει πως αυτά που έζησες, ίσως και σε μια πορεία «προδιαγεγραμμένη», δεν σου έδωσαν στοιχεία ανάσας, ελευθερίας κλπ.

Ισως έχεις και εκπλήξεις. Οταν διαπιστώνεις πως αυτό που εσύ νομίζεις ότι αν δείξεις, δεν θα γίνει αποδεκτό, γίνει περισσότερο αποδεκτό απ’ ότι νομίζεις. Δεν λέω πως θα το αγαπήσουν, αλλά είτε θα βγάλουν το σκασμό, είτε θα το δουν με ενδιαφέρον. Αρκεί να το υπερασπιζεσαι, όπως είναι, όσο ατελές και αν το νομίζεις. Αρκεί να το θέλεις.

Α ναι και μην είσαι τόσο διαχυτική με τον χρόνο. Μην του λες «αχ με τρόμαξες». Του δίνεις πολύ αέρα, είναι και καινούργιος. Θα το πάρει πάνω του. Κάντου λίγο τη ντίβα. Ψαρώνει. Και θα τον δεις μετά πως θα κάνει. Με το σεις και με το σας θα σε έχει. Ασε που θα βρεις έτσι και όλη την άνεση, να δεις τι θα κάνεις με τα παράθυρα, τους αέρηδες και τις βροχές. Τράστ μι. Οπως και με τα στάδια, τα νούμερα, τους κύκλους. Αλλαξε τις κλίμακες, άλλαξε τις γεωμετρίες. Δεν αδικεις κανέναν. Επίσης τραστ μι.

Καλές συνέχειες και αναμετρήσεις λοιπον Σοκολά, με τις μικρές και μεγάλες επιστορφές στις αναφορές, στις μαντόνες, στα ποστ με τα νούμερα και τους χρόνους. Kυρίως σε οτιδήποτε άλλο δεν παίρνουμε χαμπάρι εδω μέσα. Αλλά και οι γραφές αρκούν.

chocolat (10.01.2009)
Να τον ψαρώσω λες; Θα δοκιμάσω. :)

Την ουσία του θέματος πάντως, την πέτυχες διάνα! Είναι ο φόβος για την ώρα της αναμέτρησης. Της αναμέτρησης με το ιδανικό, που ίσως να έχει ήδη περάσει από τα χέρια μας. Ή της αναμέτρησης με τον καλύτερο μας εαυτό. Κι όταν χάνουμε σ' αυτές τις αναμετρήσεις, τότε τι γίνεται;

Τότε μάλλον, περιμένουμε τους καινούριους κύκλους...

Δεν τολμώ να διαφωνήσω με οτιδήποτε. :)Σ' ευχαριστώ πολύ, Thank, μ' όλη μου την καρδιά!

Καληνύχτα σε όλους. Και σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας εδώ!

chocolat (10.01.2009)
Ξέχασα κάτι σημαντικό:

*Τότε μάλλον, περιμένουμε τους καινούριους κύκλους... και συνεχίζουμε το χορό της φωτιάς!!

hithtoly (11.01.2009)
Να ονειρεύεσαι, μού 'λεγε ένας φίλος που μ' αγαπούσε και με ήξερε καλά. Τα όνειρα, συνήθως προδίδουν. Παραπλανούν. Καμιά φορά και σκοτώνουν.
Όμως, Δε γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι. Δεν έχει νόημα. Δεν έχει ουσία.
Να ονειρεύεσαι!
Κοίτα μόνο νά 'χεις σταμπάρει καλά της έξοδο κινδύνου από τα όνειρά σου. Τότε σώζεσαι.
Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου;
Τίποτα δεν είναι στη ζωή το παν!
Έχει και παρακάτω... Έχει κι άλλο... Προχώρα, λοιπόν, ξεκόλλα! Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!
Όταν ένας άνθρωπος έχει ενδώσει εντελώς στο πάθος του, είναι μάταιο να προσπαθείς να του αλλάξεις τακτική. Είναι όπως ακριβώς ο τζόγος. Όσο χάνεις, τόσο κολλάς. Έχει μια περίεργεια γλύκα η αυτοκαταστροφή.
Ανήκει στα σκληρά ναρκωτικά. Αν εθιστείς, μάλλον τελείωσες. Εκτός αν...αν πετύχεις στις καλές του το Θεό. Συμβαίνει.
Εγώ τα είχα βρει μια χαρά με τη ζωή. Γίναμε κολλητάρια και τα περνούσαμε περίφημα.
Πήγαινα ως εκεί που μ' έπαιρνε. Για να χαίρομαι.
Κι αν είχα κέφι, προχωρούσα ως εκεί που δε μ' έπαιρνε.
Για να μαθαίνω!

chocolat (11.01.2009)
Αλκυόνη Παπαδάκη. Φοβερό κείμενο!!

hithtoly (11.01.2009)
Αλκυόνη Παπαδάκη ''Basillisa tis Ximairas'' - chocolat mou nomizw pio spot on apofthegma de tha mporousa na skeftw :)

neerie (12.01.2009)
φιλενάς όρμα! εγώ λέω να αρπάζεις το νέο έτος από τα κέρατα. και βάλε το παρελθόν σκαλάκι να ανεβείς να φτάσεις τα κέρατα του

φιλιά πολλά πολλά, I´ll be next door :)

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
chocolat
φρέσκια

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/chocolat

Πρέπει να είσαι πολύ σοφός για να μη θέλεις να είσαι τέλειος, που λέει μία Κινέζικη Παροιμία. Και μάλλον εγώ δεν είμαι πολύ σοφή...

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (16)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Φιλικά Blogs

Links