Το προηγούμενο διάστημα έκανε πολύ δουλειά, ρουτίνα και λίγες κοινωνικές επαφές, συνήθως βιαστικές και χωρίς την ψυχική διάθεση που απαιτείται, ενώ διόδια έχω να περάσω από τον Αύγουστο. Υπάρχουν 2-3 στόχοι αυτό το διάστημα που ελπίζω να φέρουν μελλοντικά τον ελεύθερο χρόνο που χάνεται. Ίσως είναι παγίδα, ίσως όχι... Θα δείξει...

Να όμως κι ένα μικρό φως στο να μη νιώθεις το χρόνο να σε κατατρώει... Ίσως μπορείς να το δεις και σαν "βραβείο" για τον κόπο το προηγούμενο διάστημα...

Ένα ταξίδι στο Παρίσι... με τη δουλειά... όμως θα έχει κάτι το ιδιαίτερο. Ίσως κάτι το μυθικό. Κάτι που αναιρεί αυτό που σκεφτόσουν πριν λίγες μέρες, οτι δεν νιώθεις πλέον έκπληξη όποιον και να συναντήσεις, Το εισιτήριο έρχεται... όχι το αεροπορικό, αλλά... αυτό για τη συναυλία του "μύθου" Paul McCartney.

10 Δεκεμβρίου, στις 20:00, στο Bercy του Παρισιού.

Το γραφω και δεν το πιστεύω οτι θα είμαι εκεί...