Τι είναι τώρα πάλι αυτό?Μα μια χαρά δεν ήμουν πριν από λίγο??Γιατί τώρα νιώθω πάλι αυτό το απαίσιο συναίσθημα?Είμαι τελικά τόσο μόνη?Μετά από τόσο καιρό,αυτό που νιώθω είναι ότι απλά δεν ταιριάζουμε?Μα δεν καταλαβαίνω!Πάντα υπερασπιζόμουνα και εφάρμοζα πιστά στις κοινωνικές μου σχέσεις το να αποδέχομαι τον άλλο όπως είναι,με κάθε του ελάττωμα χωρίς να προσπαθώ να τον αλλάξω.Και πάντα διασκέδαζα που στην παρέα είμαστε διαφορετικές!Η μία να μας ενημερώσει για τις τελευταίες τάσεις της μόδας,η άλλη για τις αμερικάνικες σειρές,η επόμενη για όλα τα κουτσομπολιά της ελληνικής showbiz, κι εγώ να τους μιλήσω για όλες τις εξελίξεις στο χώρο της μέταλ και ροκ.

Κι αυτές όμως το απολάμβαναν!!Γέλια που κάναμε όταν από κει που μιλούσαμε για τον Υves Saint Laurent πεταγόταν η άλλη και σχολίαζε τον Τσακ και τη Μπλερ και μετά περνούσαμε στον Σάκη!Το ίδιο έγινε και σήμερα,αλλά γιατί εγώ δεν ήθελα καν να γελάσω??Γιατί ένιωθα αυτήν την φριχτή μοναξιά?

Γιατί δε με γεμίζουμε εμένα αυτά?Είναι δυνατόν μετά από 4 χρόνια φιλίας να βαριέμαι,επειδή το θέμα της συζήτησης μας είναι από πού θα αγοράσουμε τις τουαλέτες για την αποφοίτηση σε ένα χρόνο?Ε ναι!!Είναι δυνατόν!!Γιατί εμένα δε με νοίαζει να χαραμίσω 1000 ευρώ για να αγοράσω μια μάρκα που θα βάλω μία φορά στη ζωή μου!Δεν καταδέχομαι καν να συζητήσω για αυτή τη βλακεία!

Εγώ θέλω να ζήσω!!Εφηβική ζωή να ζήσω!!όσο προλαβαίνω (όχι ότι μου έμεινε και πολύς χρόνος...).Θέλω να πάω σε συναυλίες,να αράξω κάτω απ΄τον Πύργο με μια παρέα που θα παίζει κιθαρίτσα,να τα πιω σε ροκ μπαρ στα Λαδάδικα...Δε θέλω να συχνάζω στα κυριλέ εστιατόρια της παραλίας σαν τους τριαντάρηδες.

Μα γιατί τα λέω αυτά??Εγώ δε τις διάλεξα?Εγώ δεν ήμουν που τις ένιωθα τόσο κοντά μου και που της χρειαζόμουνα στο πλάι μου και πάντα συμβιβαζόμουνα με τις προτιμήσεις τους?

"Ναι βρε κοπέλα μου...(θα μου πείτε),αλλά κι αυτές δεν έχουν υποχωρήσει για να χαρείς εσύ?Δεν έχουν κάτσει μαζί σου σ' αυτά τα καταγώγια στη Ναυαρίνου?Αυτά ντε που σ' αρέσουν".

Ε ναι...αλλά έτσι θα συνεχίσουμε?Θα υποχωρούμαι εναλλάξ η μία στα θέλω της άλλης?Και τι??Το ένα Σάββατο θα περνάει η μία καλά κι άλλη θα βαριέται νιώθοντας ότι χάνει πολύτιμο χρόνο απ' τη ζωή της και το άλλο Σάββατο αντίστροφα?

Χαζά πράγματα,θα μου πείτε,το που θα πας να κάτσεις με τις φίλες σου,αλλά...μετά από τόσο καιρό συμβιβασμών και υποχωρήσεων θέλω επιτέλους να ζήσω κάτι απ' αυτά που ονειρεύομαι.

Κι όμως...Δε θα ήθελα να τις χάσω με τίποτα!Ούτε να τις αλλάξω!Καταραμέμη εφηβεία!