Οδυσσέας Ελύτης
"Το Μονόγραμμα"
Ι. Θά πενθώ πάντα - μ'ακούς; - γιά σένα,
μόνος,στόν Παράδεισο
Θά γυρίσει αλλού τίς χαρακιές
Τής παλάμης,η Μοίρα,σάν κλειδούχος
Μιά στιγμή θά συγκατατεθεί ο Καιρός
Πώς αλλιώς,αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θά παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Καί θά χτυπήσει τόν κόσμο η αθωότητα
Μέ τό δριμύ του μαύρου του θανάτου.
ΙΙ. Πενθώ τόν ήλιο καί πενθώ τά χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς καί τραγουδώ τ'άλλα πού πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια
Μιλημένα τά σώματα καί οί βάρκες πού έκρουζαν γλυκά
Οί κιθάρες πού αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
Τά "πίστεψέ με" και τα "μή"
Μιά στόν αέρα μιά στή μουσική
Τα δυό μικρά ζώα,τά χέρια μας
Πού γύρευαν ν'ανέβουνε κρυφά τό ένα στό άλλο
Η γλάστρα μέ τό δροσαχί στίς ανοιχτές αυλόπορτες
Καί τά κομμάτια οί θάλασσες πού ερχόντουσαν μαζί
Πάνω απ'τίς ξερολιθιές,πίσω άπ'τούς φράχτες
Τήν ανεμώνα πού κάθισε στό χέρι σού
Κι έτρεμες τρείς φορές τό μώβ τρείς μέρες πάνω από
τούς καταρράχτες
Εάν αυτά είναι αλήθεια τραγουδώ
Τό ξύλινο δοκάρι καί τό τετράγωνο φαντό
Στόν τοίχο μέ τή Γοργόνα μέ τά ξέπλεκα μαλλιά
Τή γάτα πού μάς κοίταξε μέσα στά σκοτεινά
Παιδί μέ τό λιβάνι καί μέ τόν κόκκινο σταυρό
Τήν ώρα πού βραδιάζει στών βράχων τό απλησίαστο
Πενθώ τό ρούχο πού άγγιξα καί μού ήρθε ο κόσμος.
VII. Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα
Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μές στ'άπατα μιάν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σέ βλέπω μισή να περνάς στο νερόΚ
Καί μισή να σέ κλαίω μές στον Παράδεισο
Γιατί κάποια όνειρα μένουν ανεκπλήρωτα και κάποια συναισθήματα, όσο κι αν προσπαθείς, δεν πεθαίνουν ποτέ...Δεν πενθώ πια...Όμως πάντα θα σε θυμάμαι και θα σε περιμένω στον Παράδεισο...
Δεν είναι υπέροχο το ποίημα?
4 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΞέρω χίλιους τρόπους να σωθώ, μα κανένας τους δεν μου ταιριάζει...
EPICA Symphonic Heavy Metal Think Green Περιβάλλον Απόψεις Epica The Classical Conspiracy Harry Potter Γέλιο Λογοτεχνία Nightwish Ερωτική Απογοήτευση Soundtrack Ten years after Rock Music Αλέξης Γρηγορόπουλος Αλκυόνη Παπαδάκη 'Ερωτας Να Σε Ξεχάσω Προσπαθώ... Αναστασία Disney απαισιοδοξία απογοήτευση ευτυχία δυστυχία διάφανα κρίνα μελαγχολία ελληνικό ροκ μοναξιά Απογοήτευση Απαισιοδοξία Διάφανα Κρίνα Ελληνικό Ροκ Έρωτας Εφηβεία Αισιοδοξία Ατάκες έρωτας συναισθήματα Μοναξιά Ποίηση Φιλία Θεσσαλονίκη μουσική Μαργαρίτα Καραπάνου Νικόλας Άσιμος Μεταλλαγμένα ποίηση πολιτική απόψεις Συναισθήματα Συνθήματα σε τοίχους