Κάποιες φορές είναι καλό να γυρνάς στα παλιά.Θυμάσαι τις στιγμές,τις φιλοσοφείς εκ του ασφαλούς,ξεκαθαρίζεις καταστάσεις.Ύστερα,μπορείς να προχωρήσεις δυναμικά στο μέλλον.

Τι γίνεται όμως όταν επιλέγεις το μέλλον έτσι ώστε να βρεις το παρελθόν μπροστά σου?

Αν λαχταράς τόσο πολύ να γυρίσεις στα παλιά, αλλά αυτό τελικά σε πληγώσει, τότε το μόνο που θα έχεις πετύχει είναι μια ακόμη απογοήτευση στο ιστορικό σου.

Το πρόβλημα είναι ότι εσύ με την ελπίδα πάλι πας πως θα σου βγει σε καλό.

Και συνέχεια ανραωτιέσαι:"Μήπως έτσι έπρεπε να γίνει?Μήπως έφτασε ο καιρός?Αυτή είναι η ευκαιρία μου?"

Και κάτι ακόμη.Μια απόφαση μπορεί να είναι σωστή από πολλές απόψεις.Εξακολουθεί να είναι σωστή, αν λαμβάνεται για λανθασμένους λόγους?

Υ.Γ. Για σπουδές θα προτιμούσατε Ηράκλειο ή Πάτρα?