Τα Χριστούγεννα και οι διακοπές είχαν περάσει και η Κατερίνα είχε ένα σωρό ερωτηματικά στο μυαλό της αναπάντητα.Της άρεσε να βλέπει το Νίκο και να μιλάνε και ήξερε ότι ακόμα δεν ήταν ερωτευμένη μαζί του γιατί της έσπαγε τα νεύρα και της έδινε την εντύπωη του σνομπ και  του κολλημένου με την εμφάνιση.Ίσως γιατί παρατηρούσε κάθε αλλαγή στα μαλλιά της και τη σχολίαζε..... Αλλά η Κατερίνα σαν όλες τις "Κατερίνες" του κόσμου είχε και τις ανασφάλειές της."Σιγά μη γύριζε να την κοιτάξει σκεφτόταν" κι ας μην ηταν κι ο πιο ωραίος στο φροντιστήριο..... Δεν ηξερε τίποτα στο κατω κάτω ούτε καν αν να έχει καμιά άλλη σχεση, ή τι άτομο είναι.Κάτι όμως την προκαλούσε να τον γνωρίσει καλύτερα μπας και τα φαινόμενα απατούν στην περίπτωσή του.

Αυτό όμως δεν φαινόταν κι ιδιαίτερα εύκολο όταν γύριζαν με τόσο κόσμο και δεν μιλούσαν καθόλου.. Γι αυτό κι εκείνη τυχαία ανακάλυψε τον τρόπο να τον βλέπει λίγο περισσότερο και αποκλειστικά για τον εαυτό της, μήπως βγάλει καμιά άκρη για το τι σκέφτεται κι αυτός για εκείνη. ΣΚΟΥΡΑ τα πράγματα. Μια έτσι μια γιουβετσι..... Σαν τα μουγκά και οι 2. Υποτίθεται για 2 άτομα αν κολλάνε και υπάρχει χημεία μεταξύ τους όλο και κάπως μιλάνε.Εκεί που έλεγε κάτι ωραίο κι αυτός, τη μια βδομάδα χαιρότανε η Κατερίνα. Δεν προλάβαινε να χαρεί την άλλη  βδομάδα και κάτι γινότανε που της το χάλαγε. Και φεύγαν οι βδομάδες... Αλλά τελικά δεν το απέφυγε.Τον ερωτεύτηκε.

Θα ταν δεν θα ταν τέλη Ιανουαρίου, όταν πήγε πάλι τυχαία υποτίθεται να λύσει ασκήσεις στο φροντιστήριο.Είχαν μιλήσει από το προηγούμενο βράδυ και ο Νίκος είπε ότι θα πήγαινε κι εκείνος. Η καημένη η Κατερίνα αγωνία.... Είχε φτάσει από νωρίς και είχε λύσει 3 κεφάλαια ασκήσεις μέχρι να έρθει. ΑΓΩΝΙΑ μεγάλη, γιατί δεν βρισκόταν στην καθιερωμένη αίθουσα στη γραμματεία. Αργούσε κι αυτός (άλλο ένα πράγμα που τη νευρίαζε στο Νίκο) και φοβόταν ότι μπορεί να πάει και να μη συναντηθούνε ή να μην πάει και καθόλου. Η ώρα ήταν και τέταρτο. Άλλα 5 λεπτά και θα εξαφανιζόταν απο κει. Τελευταία προσπάθεια σκεφτόταν. Κρίμα κι ήταν ευκαιρία γιατί θα βρίσκονταν μόνοι τους σε μια ολόαδεια αίθουσα σε έναν ολόαδειο όροφο.Και τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκε, από όλη την άδεια αίθουσα άφησε τα πράγματά του ακριβώς διπλα σε κείνη.Και κάθισε τόσο κοντά της φορώντας ένα τόσο τέλειο άρωμα που κόντεψε να λιποθυμήσει.Το μπουφάν του μύριζε τέλεια από χιλιόμετρα. Απο κείνη τη στιγμή, από κείνη τη στιγμή τον ερωτεύτηκε.Μύριζε τόσο ωραία και καθόταν τόσο κοντά της που δεν την ένοιαζε μη μπει κανείς, μην τους δουν απο το γυάλινο τζάμι, δεν την ένοιαζε τίποτα τίποτα τίποτα, παρα μόνο να τον φιλήσει στο λαιμό, αλλά τελευταία στιγμή συγκρατήθηκε. Αυτό που ήξερε ήταν ότι δεν θα τα παράταγε παρά μόνο αν υπήρχε άλλη, και πως όσο κι αν ήθελε να τον φιλήσει προτιμούσε να το κάνει εκείνος πρώτος. Ήθελε να την θέλει γιατί ήταν εκείνη κι όχι επειδή τον φίλησε ή τον προκάλεσε.

Τί ήταν εκείνο που έκανε τι διαφορά στο Νίκο?Μα όσο χαζό κι αν ακούγεται τα πιο απλά πράγματα. Απλά πράγματα που θα της άρεσε να έχει στη ζωή της έτσι κι αλλιώς. Κατ'αρχάς ήταν ενας γλύκας στη φατσούλα, οταν γελούσε ήταν τρέλα. Το ότι την κακομάθαινε όσο πέρναγε ο καιρός και δεν της χάλαγε χατήρι.Εκανε πράγματα που έκανε κι εκείνη όταν βαριόταν, ζωγράφιζε στο βιβλίο και έκανε με τους αντίχειρες κύκλους.  Άραγε είναι δυνατόν να μην ταιριάζουν? Το βασικότερο όμως είναι οι συμπτώσεις και η  απόσταση.

Και κάπως έτσι ο Νίκος και η Κατερίνα σιγά σιγά άρχισαν να μηδενίζουν τις αποστάσεις. Κι είπαν ότι θέλουν να είναι μαζι. Κανείς δεν ξέρει για πόσο, μπορεί η απόσταση να ξαναμεγαλώσει κάποτε όπως συμβαίνει με  όλα τα ζευγάρια.

Η απόσταση με την οποία μπορείς εύκολα  να σκοτώσεις και να σκοτωθείς είναι κάτι που δεν αντέχει με τίποτα η Κατερίνα......Και δεν εννοώ αποκλειστικά την χιλιομετρική απόσταση.Ούτε τη θολούρα, τον πόνο και την προσποιηση που φέρνει η απόσταση αντέχει, είναι λιγότερο επίπονο να πεις σε κάποιον ότι δεν  αιθάνεσαι ή έπαψες να αισθάνεσαι κάτι παρά να προσποιείσαι τα συναισθήματα και να σκέφτεσαι άλλους και άλλα. Γιατί τότε έχεις αυτόματα χαλάσει ότι ωραίο μπορεί να έχεις ζήσει με τον άλλον.

Για μια μόνο στιγμή φοβήθηκε η Κατερίνα ότι ο Νίκος, ή ότι η ίδια  θα φύγει μακριά. Ούτε να το ξανασκεφτεί δεν θέλει, το μόνο που θέλει είναι για μια φορά στη ζωή της  να γκρεμήσει τις γ........ τις αποστάσεις όσο μπορεί κι όσο αντέξει. Θελει να κακομαθαίνει το Νίκο με τον τρόπο της  όπως την κακομαθαίνει αυτός, ίσως και περισσότερο.Μπορεί να μην του το λέει για να μην τον σκοτώσει και σκοτωθεί σε περίπτωση που φύγει αλλα εκείνος το έχει ήδη δει στα μάτια της ότι τον αγαπαει.Και όσο θα ξυπναει δίπλα της και θα της χαμογελάει θα τον αγαπάει.Και ίσως αυτό είναι τελικά που αρέσει περισσότερο στην Κατερίνα, το ότι νιώθει τι αισθάνεται χωρίς να του το πει.