Να ‘μαι  πίσω λοιπόν…!!!

Ναι, εντάξει, στενοχωρήθηκα που γύρισα…

αλλά καταβάθος την αγαπάω την Αθηνούλα,

ειδικά έτσι άδεια που την βρήκα …δεν είναι άσχημα

…καθόλου άσχημα

(τα περίπτερα με δυσκολεύουν λίγο…)

Μια ολόκληρη βδομάδα διακοπές!!!

Άδειασα και ξαναγέμισα

Μαύρισα, γέμισα φακίδες, αλάτια, μελανιές

(όταν χοροπηδάς σαν αγριοκάτσικο αυτά παθαίνεις)

γνώρισα ένα σωρό σερβιτόρες, μπάρμαν, σουβλατζήδες, ιδιοκτήτες καντίνας, μοναχικούς τουρίστες, οικογένειες, campers

(πολύ θα μου λείψουν)

είδα άπειρα αστέρια να πέφτουν και έκανα ακόμα περισσότερες ευχές

μάζεψα πεταλίδες, αχινούς, κοχύλια, σαλιγκάρια

(και μερικές τσούχτρες)

τραγούδησα όλα τα παιδικά τραγούδια που θυμόμουν

άκουσα τις πιο απίστευτες ιστορίες και τα πιο όμορφα παραμύθια

(μια φόρα και έναν καιρό…)

κι όλα αυτά

κάτω από τους πιο λαμπερούς ήλιους

και τα πιο τεράστια φεγγάρια που έχεις δει ποτέ σου

…είμαι σχεδόν σίγουρη τώρα…

ο χειμώνας που έρχεται θα είναι υπέροχος

Χαρά.