Και κάποια στιγμή έπρεπε να νιώσω την ζωή μου να ολοκληρώνεται, που έλεγε και η μάνα μου, τόσα χρόνια. Ευτυχώς, η μητέρα μου δεν ήταν από αυτές τις κλασικές ελληνίδες που σκούζουν "πότε θα παντρευτείς; πότε θα κάνεις παιδιά" κτλ... Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Μία μεγάλη σχέση είχα κάνει όλη κι όλη και δε γνώρισε ποτέ κάποιον από τους συντρόφους μου (ούτε καν μίλαγα γι αυτούς). 

Δεν ξέρω αν θα νιώσω την ζωή μου να ολοκληρώνεται... Το μόνο που ξέρω είναι πως όλα αυτά έτυχαν σε μία ήδη μεταβατική περίοδο. Ωστόσο, αυτό αποφασίσαμε και πραγματικά πιστεύω ότι είναι η καλύτερη απόφαση που θα μπορούσαμε να πάρουμε... Για να δούμε...