Με αφορμή ένα σωρό γάμους που έγιναν και πήγα, ή δεν πήγα φέτος ένα ρητό που έπαιξε πολύ στο φατσοβιβλίο.

Είναι πολύ εύκολο όταν έρχονται τα δύσκολα να τα ρίχνεις στους άλλους χωρίς καν να προσπαθήσεις.Και τι εύκολο είναι να πεις στον άλλον ΦΥΓΕ. Είναι πιο εύκολο από το να του πεις ότι τον χρειάζεσαι στη ζωή σου!  Τι γίνεται όταν κι οι δύο σε μια σχέση είναι πεισματάρηδες κι εγωϊστές? Χμ πάντα πίστευα ότι λίγος εγωϊσμός δεν βλάπτει γιατί αν τον κάμπτεις συνέχεια καταλήγεις να χάνεις πολλά πράγματα,την αυτοεκτίμησή σου και τέλος το σεβασμό του άλλου. Οπότε η σχέση αυτή έχει ημερομηνία λήξης πολύ σύντομη.Παλιά ήταν συχνό φαινόμενο οι γονείς ή οι παπούδες μας να μένουν στο γάμο καθαρά για τα παιδιά κι όχι για τον άνθρωπό τους και να μην προσπαθούν να είναι κοντά τους. Τι μεγάαααλο λάθος κι αυτό να μας κατηγορούν ότι είμαστε επιπόλαιοι η νέα γενιά στις σχέσεις μας όταν οι ίδιοι μέναν από καθήκον ή από συμφέρον σε μια σχέση! Τι εύκολο που είναι να ρίχνεις το φταίξιμο σε κάποιον, και τι εύκολες οι δικαιολογίες. Όλοι όμως έχουμε τα στάνταρ μας κακά τα ψέμματα. Μπορεί κανείς να μην είναι τέλειος αλλά πάντα ψάχνουμε αυτό που θα είναι κοντά στο τελειο της εικόνας του μυαλού μας και το πως θα θέλαμε να βιώνουμε μια σχέση. Αυτό δεν σημαινει ότι αν τη βιώνουμε λίγο διαφορετικά ότι δεν την θέλουμε απλά προσπαθούμε να την κάνουμε όπως εμείς θα θέλαμε. Όταν η δική σου οπτική γωνία απέχει πάρα πολύ από του ατόμου που έχεις δίπλα σου τι γίνεται? Καταπιέζεται ο ένας από τον άλλο. Όταν είναι ευχαριστημένος ο ένας δεν είναι ο άλλος και το αντίθετο! Μπορεί μια τέτοια σχέση να αντέχει στο χρόνο?Κάποιος πολύ ρομαντικός σαν εμένα θαέλεγε ναι αν υπάρχει αγάπη υπάρχει και προσαρμογή. Προσαρμογή και των 2 στα θέλω του άλλου. Η ζωή είναι πιο περίπλοκη όμως και μερικές φορές αρνούμαστε να προσαρμοστούμε πάρα πολύ σε κάποια πράγματα. Κι οι άλλοι αρνούνται να προσαρμοστούν. Προσπάθεια προσαρμογής υπάρχει αλλά όχι ουσιαστιική κι αρχίζουν τελικά οι αμφιβολίες ότι δεν μπορεί να κρατήσει μια σχέση έτσι. Τα ετερόνυμα λένε έλκονται. Συμπληρώνουν το ένα το άλλο. ΙΣΧΥΕΙ! Επίσης λένε ότι το γυαλί αν ραγίσει δεν ξανακολάει. Εγώ είμαι η πρώτη που πιστεύω το αντίθετο. Ότι ξανακολάει με διπλή δόση κόλλας. Δεν αρκεί να το κολλήσει αυτός που αποφάσισε κι  έσπασε το γυαλί! Πρέπει και το γυαλί να θέλει να κολλήσει. Επιμονή και υπομονή θέλει. Όταν ο άλλος σε βάζει σε πάγο πρέπει να βάζεις τα δυνατά σου να τον σπάσεις. Να προσπαθήσεις σκληρά για αυτό κι όχι να προσθέτεις πάγο στον πάγο. Έτσι φτιάχνεις παγόβουνο, έτσι σβήνεις τη φλόγα, έτσι κρυώνουν οι σχέσεις. Έτσι δίνεται το ΤΕΛΟΣ!