ΔΟΥ Παλλήνης.

Για θεώρηση μισθωτηρίου. Μετά από 2 μήνες προσπάθειας, η γκαρσονιέρα νοικιάστηκε.

Ο εφοριακός μου λέει να πάω στη δική μου ΔΟΥ. Στη Νίκαια.

Εγώ προετοιμασμένος: "ο δικηγόρος μου με ενημέρωσε οτι μπορώ να πάω σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΟΥ". Του δείχνω το νόμο 2238/1994 που είχα φροντίσει να εκτυπώσω.

Συννεφιάζει. Εκνευρίζεται.

"Εγώ δεν μπορώ. Να πας στον προϊστάμενο".

Για κακή του τύχη, πήγα. Ο προϊστάμενος εξαιρετικός. Με πάει στον υπάλληλο.

"Γιατί Νίκο δεν παίρνεις το συμβόλαιο του κυρίου;"

"Μα μου είπε για το δικηγόρο του" (άσχετο).

Ξαναδίνει εντολή ο προϊστάμενος: "Νίκο, περασέ το σε παρακαλώ".

Ξαναγκρινιάζει και εκνευρίζεται ο υπάλληλος: "Και πως θα το περάσω στο κομπιούτερ;;;". Ο προϊστάμενος του απαντά μονολεκτικά: "Χειρόγραφα".

Αυτό βαριόταν ο υπάλληλος. Να γράψει τα στοιχεία. Αυτή η τακτική συνηθίζεται και σε άλλες εφορίες. Ενώ μπορούν να κάνουν θεώρηση συμβολαίου και να το στείλουν στην αρμόδια ΔΟΥ με εσωτερική αλληλογραφία, σου λένε να το πας εσύ. Νοικιάζεις ένα σπίτι στη Νάξο, μένεις εκεί, αλλά κάνεις δήλωση στην Καλαμάτα; Ε πρέπει να πας στην Καλαμάτα, σου λένε. Ευτυχώς, ο νόμος διευκολύνει τον πολίτη.

Αφού βαριεστημένα λοιπόν γράφει τα στοιχεία, μου δίνει το συμβόλαιο λέγοντας το ηρωικό:

"Να πεις στον δικηγόρο σου, οτι το συμβόλαιο που σου έδωσα είναι ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟ. Αυτό να του πεις! ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΕΝΟ. Γιατί δεν μπήκε στον υπολογιστή.".

(θα ακολουθήσει ιστορία για τα μόλις 32 βήματα που χρειάζεται για να αλλάξεις το όνομα στο λογαριασμό της ΔΕΗ)