
Ηταν κάποτε ένας νέος μαθητής, που θέλησε να δει το δάσκαλό του και να του μιλήσει. Αποφάσισε λοιπόν να τον επισκεφθεί όπως και έγινε.
Όταν έφθασε στο καλύβι του, χτυπά τη πόρτα του.
«Ποιός είναι ; »
«Εγώ, ο Ρίτζο....»
«Φύγε», αποκρίθηκε κοφτά και με συνοδεία προσβολής ο δάσκαλος.
Ο μαθητής έφυγε με απορία και χωρίς να μπορεί να συνειδητοποιήσει το γιατί, αποφασίζει μετά από μερικές ώρες να επαναλάβει την επίσκεψή του.
Επιστρέφει λοιπόν και ξαναχτυπά τη πόρτα του δάσκαλου, αλλά πιο ταπεινά και διακριτικά.
«Ποιος είναι ; »
«Εγώ, ο Ρίτζο....»
«Φύγε», αποκρίθηκε κοφτά και με συνοδεία περισσότερων προσβολών ο δάσκαλος.
Ο μαθητής έφυγε γρήγορα, πολύ στενοχωρημένος και απορημένος. Πέρασε τη νύχτα αναλογιζόμενος και συλλογιζόμενος, αποφασίζοντας να επανέλθει για 3η φορά την αυγή της επομένης μέρας.
Όπερ και εγένετο. Επισκέφθηκε λοιπόν το δάσκαλό του και με δισταγμό, μάτια κόκκινα και καρδιά γεμάτη ανησυχία, χτυπά τη πόρτα του δασκάλου.
«Ποιος είναι ; »
«Κανείς» ψιθύρισε δειλά ο Ρίτζο.
«Α, Ρίτζο.... άνοιξε τη πόρτα και μπες ....» απάντησε ο δάσκαλος.
..παρμένο από το βιβλίο ΄΄Ο Κύκλος των Σοφών΄΄ του Jean-Claude Carriere, «Νέα Σύνορα» Εκδ.Λιβάνη.