Συγκλονιστικό! Κι αφιερωμένο σε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο!

Η Ελεονώρα το χει αποθεώσει κι ας μην είναι από τις πολύ αγαπημένες τραγουδίστριες.

Είναι μερικές φορές που δεν περιγράφονται κάποια συναισθήματα. Ξεχειλίζουν οι λέξεις και μπερδεύονται αναμεταξύ τους. Μα τι όμορφα που απεικονίζονται όλα με αυτό το κωμάτι, και τί μελωδία. Όλα ξεμπερδεύονται και γίνονται ξεκάθαρα, ξαναμπερδεύονται και τούμπαλιν!

Σε λατρεύω μικρό μου Πάντα :)

Αν είναι κάτι που με κέρδισε σε 'σενα
κάτι που ήξερε πώς να με ξεπερνάει
είναι αγάπη μου αυτή η επιμονή σου
μια αγάπη που έμαθε να μην τα παρατάει

Αν είναι κάτι που μού είπε να διαλέξω
ούτε τα λόγια σου είναι, ούτε η ομορφιά
Αυτή η υπέροχη, τρελή επιμονή σου
πως είναι κρίμα εμείς να ζούμε χωριστά

Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Σαν λες όλα θα γίνουνε κι ακούω τη φωνή σου
Αχ να 'ξερες τι δύναμη μου δίνει η δύναμή σου

Αν είναι κάτι που με κράτησε απ' τα ξένα
αυτό το φως που δεν υπάρχει σ' άλλη γη
κι αυτή αγάπη μου η ίδια επιμονή σου
να μοιραστούμε αυτά τα σύννεφα μαζί
να μοιραστούμε αυτή τη θάλασσα μαζί

Αυτή η ατέλειωτη η γλύκα σου πως με τραβάει να 'ξερες
Να περπατήσω δίπλα σου με θάρρος στη ζωή
Αυτή η ατέλειωτη η δίψα σου για της ζωής το άγνωστο
Τι μού 'χει δώσει να 'ξερες και πού να φανταστείς
Αγάπη μου τρελή να με ζητάς μην κουραστείς