αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

 είναι μερικά πράγματα που στην πολυκύμαντη ζωή μας, (και για σας πολυκύμαντη θα είναι με τα χρόνια) σαν περάσουν τα χρόνια ξεχνιούνται.

Όμως η τεχνολογία που η ραγδαία εξελιξή της ξεκίνησε πριν 30 χρόνια έχει φροντίσει να κρατήσει ζωντανές τις αναμνήσεις.

Σήμερα το μεσημέρι σκαλίζοντας τα cd έπεσα πάνω σε μια πολύ πετυχημένη εκδήλωση που έγινε στο πνευματικό κέντρο του δήμου Αθηναίων την άνοιξη του 1993 και παρουσιάζονταν τα αποτελέσματα της μεθόδου μου "ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΙΑΝΟΥ-ΑΡΜΟΝΙΟΥ (και λοιπών οργάνων με πλήκτρα) για παιδιά από τριών ετών" .

Η Αίθουσα κατάμεστη από νεαρούς γονείς, νεαρή ήμουν και εγώ, παπούδες , γιαγιάδες, θείους, θείες και γνωστούς των οικογενειών των παιδιών,  τα μικρά παιδιά έπαιζαν με χαριτωμέν διάθεση , πάρα πολύ όμορφα, το καθένα με τον χαρακτήρα του, δίνοντας στους γονείς, στους δασκάλους και τους παρυρεθέντες, μεγάλη χαρά.

Σήμερα τα παιδιά αυτά πρέπει να είναι γύρω στα 26 μέχρι και 28 χρονών. Σκέπτομαι... Τι χαρά και τι έκπληξη θα έχουν αν τυχαία δουν το βιντεάκι στο youtube. Δεν θα πιστεύουν στα μάτια τους.

Όσο για μένα ένοιωσα μια γλυκιά συγκίνηση μαζί με ικανοποίηση που τόσα παιδιά, πάρα πολλά παιδιά ,έμαθαν μουσική μαζί μου.

Μεγάλη υπόθεση η τεχνολογία λοιπόν, που μας κρατά δέσμιες, δέσμιους με το ζωντανό παρελθόν. Και η φωτογραφία δεν πάει πίσω βέβαια, αλλά να βλέπεις κάτι ζωντανό από το παρελθόν, είναι συγκλονιστικό.

Αυτά το βιντεάκι αυτό μου ξύπνησε ευχάριστες αναμνήσεις.

γεια σας 

https://www.youtube.com/watch?v=M-d5j3TdsR0