Πράσινα τα φύλλα της κληματαριάς της αγαπημένης μου με τις χοντρές ρόγες και το χοντρό σταφύλι.

Δροσερό παθιασμένα όμορφο, ακριβά, μοναδικής γεύσης. Στριφογυριστές οι βέργες οι κληματσίδες οι ρίζες βαθιά χωμένες στα σπλάχνα της γης ρουφούν αργά την αποθηκευμένη τροφή.

Στην παχιά της σκιά πλησίασα τα αστροφώτιστα διαστήματα που στολίζουν τα μάτια σου  αυτά με τους πηχυαίους τίτλους ήρεμα γλυκά σαν σε σελίδες εγκυκλοπαίδειας που βρήκα αστέρια και λάμψεις.

Μα οι εποχές τις δίνουν μια άλλη όψη η κάθε μια την ποτίζουν ξεχωριστά με λίγα δάκρια ίσως και πολλά.

Κάθε μικρό ρυάκι δάκρια, ξέρετε το κάθε ένα μοιάζει με διαμάντι γευστικά θαλασσί αλμυρό οπτικά.