Έριξα τα χέρια μακριά
πέταξα το βέλος ψηλά
κάρφωσα τον ήλιο
κι αυτός δάκρυσε.
Συννέφιασε και έκλαψα.
Συγύρισα τη φωλία μου και
έδιωξα την αμφιβολία.
Η βροχή πλημμύρισε την αυλή.
Έπλυνε τη σκόνη από το παλιό πράσινο ποδήλατο.
Μούσκεψε τις ντομάτες στο πάγκο της λαϊκής.
Οι πλαστικές μαύρες σακούλες βούλωσαν τα φρεάτια

Έριξα τα χέρια μου μακριά
πέρα απ το πέλαγος
μάζεψα όστρακα κι αχινούς.
Τα πέρασα στα μαύρα σου μαλλιά χάντρες

ζήλεψα τα όνειρα που μεγάλωσαν και

παραβγαίνουν στο μπόι τα όμορφα κυπαρίσσια.