Αδέξια γυρνάν οι σκέψεις σε συγκρούσεις σε στιγμές απόμακρες, πετούν μακριά 

    στις εποχές των δούλων  σε βαρόνους σε βασιλείς σε δισεκατομμυριούχους

    στους εργάτες που μάζευαν τον καφέ στις φυτείες με τα ζαχαροκάλαμα

    στις σκοτεινές στοές των ορυχείων στα νταμάρια στα υγρά καρνάγια 

    σε ευχάριστες αναμνήσεις λουκούλλειων συμποσίων. 

    Σε αιματηρές  θρησκευτικές συγκρούσεις σε ιμπεριαλιστικές κτίσεις, 

    κοινωνικές αναταραχές  ταξικές επαναστάσεις.

    Σε συνέχεια τα καρέ του φιλμ αλληλοσυμπληρώνουν μια απίθανη ατμόσφαιρα.

    Στην οπτική ανακατάταξη του μέλλοντος οι επίγειοι παράδεισοι και οι

    ουτοπικοί σχηματισμοί κατακτούν σκαλί, σκαλί τη σκέψη μας

    Αναδεικνύονται ως ανάγκη σε εκατομμύρια ανθρώπους 

    που γεννούν στα όνειρά τους προσδοκίες. 
    Άλλες ως όνειρα που ακολούθως οδηγούν

     με έναν τρόπο μαγικό θα έλεγε κανείς

      την καθημερινή μας δραστηριότητα.

      Άλλες σα προπομπός

      Της τάξης η πάλη και πάλη μπροστά

       Ψιλά το κεφάλι υψηλή εργατιά

       Τι δύναμη έχεις; πάντα εσύ καρτεράς

        τον κόσμο να αλλάξεις γιατί είναι ντροπή,

        εσύ που τον πλούτο παράγεις σα ρημάδι ναζεις.