Πολλά λόγια για τη χθεσινή μέρα δε μπορώ να πω! Δε βγαίνουν, δε μπορώ να εκφραστώ. Ήταν απίστευτα όλα!! Μπράβο στην Πανάθα για το τέταρτο αστέρι, μπράβο στον Αυτοκράτορα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ τα τελευταία 20 χρόνια.

Θα κάνω όμως μια ευχή… Μακάρι όλοι οι αγώνες στη χώρα μας να ήταν σαν τον χθεσινό. Όχι μόνο γιατί κέρδισε ο Παναθηναϊκός. Δεν έχει τόση σημασία ο νικητής. Καλά… Έχει σημασία, αλλά πιο πολύ έχει αυτή η γιορτή που ζήσαμε. Τα μαθήματα που πήραμε από Ρώσους και κυρίως από τους Ισπανούς!

Το απόγευμα, οπαδοί της Μάλαγα και της Ταου, με 7 τρομπέτες(!!), 4 τρομπόνια, 2 σαξόφωνα(!!!) και δυο τύμπανα, μου χάρισαν προσωπικά την πιο όμορφη ατμόσφαιρα που έχω δει σε αγώνα. Μουσική ασταμάτητη με ρεπερτόριο απίστευτο! Έξοχη μουσική υπόκρουση για μπάσκετ!

Και το βράδυ, πέρα από τα πανηγύρια για το τρόπαιο, είχαμε την τύχη να δούμε στο γήπεδο ένα φανταστικό παιχνίδι, με το τελικό σκορ να τα λέει όλα.

Δεν θέλω να τα ισοπεδώνω όλα, ή να πέφτω σε μίζερα συμπεράσματα, αλλά αυτό που είδα, μόνοι μας οι Έλληνες ακόμα δεν είμαστε ώριμοι να το οργανώσουμε και να το κάνουμε πραγματικότητα. Οικογένειες με μικρά παιδιά, γυναίκες μόνες (αχ βαχ κάτι Ρωσίδες και κάτι Ισπανίδες…), εφηβικές παρέες, ταξίδεψαν όλη την Ευρώπη να έρθουν και να δουν όχι την ομάδα τους, αλλά το Final Four! Όχι να χαρούν νίκες αλλά να χαρούν με το άθλημα! Και στο τέλος, όλοι μαζί να βγάζουμε φωτογραφίες και να δίνουμε συγχαρητήρια ο ένας τον άλλον, ανταλλάσοντας κασκόλ, χαμόγελα και πολιτισμό.

Κι έλεγα από μέσα μου, δε μπορεί, κάποιος Ρώσος νευριασμένος θα κάνει φασαρία, κάποιος μεθυσμένος Ισπανός θα βρίζει κανέναν Έλληνα. Ίσως για να επιβεβαιωθώ ότι δεν είμαστε μόνο εμείς που τα κάνουμε αυτά. Οι μόνοι όμως που έβριζαν Έλληνα ήταν οι (περισσότεροι δυστυχώς) οπαδοί του Παναθηναϊκού, της Ελληνικής ομάδας! Τον Έλληνα που κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια μας γεμίζει χαρές με την Εθνική ομάδα. Τέλος πάντων, ο καθένας αντιδρά σύμφωνα με αυτό που είναι όπως είπε σωστά και ο Παπαλουκάς μετά, ο οποίος ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης χθες στο γήπεδο.

Πάντως για να είμαστε δίκαιοι, η ατμόσφαιρα ήταν φανταστική χθες. Χωρίς ακρότητες, πέρα από κάτι άθλια συνθήματα που αναφέραμε πριν. Και όλοι δώσαμε ένα μάθημα κυρίως στους ίδιους μας τους εαυτούς για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε στο γήπεδο. Αλλά τα Play 0ff του πρωταθλήματος έρχονται, εκεί θα δούμε πόσο βοήθησε αυτή η γιορτή.

Υ.Σ. Πρωταθλητές στις καρδιές μας, οι χορεύτριες από τη Λιθουανία οι οποίες έκαναν απίθανα πράγματα και όχι μόνο! Και μας έκαναν να φωνάζουμε: "Πάρε ταϊμ άουτ !" :P Κλείνω με μια φωτογραφία για να καταλάβετε...