Ένα από τα πράγματα που με ενοχλούν πολύ, είναι η αδιακρισία. Ιδίως όταν συνοδεύεται η αδιάκριτη ερώτηση από τη φράση-κλειδί "αν επιτρέπεται". Τα νεύρα μου τσατάλια. Παραδείγματα για να καταλάβετε τι εννοώ: "και, αν επιτρέπεται, πόσα κερδίζετε το μήνα;", "πόσα κιλά είστε, αν επιτρέπεται;", "πόσων ετών είστε, αν επιτρέπεται;", "πόσο κόστισε το νέο σας αυτοκίνητο/σαλόνι/σπίτι κλπ, αν επιτρέπεται;", "πως τα βρίσκετε μεταξύ σας αν επιτρέπεται;", "αν επιτρέπεται, αυτός/αυτή που αε είδα χθές είναι, ας πούμε, φίλος ή κάτι άλλο;"(τι άλλο δηλαδή, γκόμενος εννοεί, αλλά το λέει...διακριτικά) κλπ κλπ.

Μια μικρή ανάλυση τώρα: αυτός/ή που ρωτά τις αδιακρισίες που προανέφερα (και φυσικά το πλήθος των παρεμφερών ερωτήσεων είναι δυνητικά άπειρο) σαφώς είναι εν πλήρη γνώσει του αδιάκριτος έως και γάιδαρος, αλλιώς δεν θα κοτσάριζε τη φράση κλειδί. Με άλλα λόγια, τι σημαίνει όταν κάποιος χρησιμοποιεί αυτή τη φράση; Σημαίνει λοιπόν, "το ξέρω ότι τώρα γίνομαι αδιάκριτος και αφόρητα ενοχλητικός, αλλά αυτή η γ@$%*νη και αρρωστημένη περιέργειά μου όχι μόνο υπερτερεί, αλλά αφανίζει, ισοπεδώνει και εκμηδενίζει οποιοδήποτε ίχνος ευγένειας, καλών τρόπων και αγωγής. Επιπροσθέτως, ύπουλα ενεργώντας, λέγοντας τη φράση-κλειδί, το παίζω και ευγενής αφήνοντας δήθεν το περιθώριο στον άλλον που τον έχω φέρει σε θέση άμυνας να μην απαντήσει, έλα όμως που δεν γίνεται να μην απαντήσει αφού είμαι τόοοοσο ευγενικός!"

Όχι, αγαπητέ/ή μου, ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ!!!