Στις 31 Ιουλίου 1761, ύστερα από οκτώ μήνες ταξιδιού με προορισμό τον Μαυρίκιο, το δουλεμπορικό «L' Utile» της γαλλικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών ναυάγησε σ' ένα ερημονήσι - κουκκίδα στον Ινδικό Ωκεανό, που δεν είχε σχεδόν τίποτε άλλο εκτός από αυτό που δήλωνε η τότε ονομασία του: Sable, δηλαδή άμμο. Το πλήρωμα κατασκεύασε μια σχεδία και εγκατέλειψε το ανθρώπινο «εμπόρευμα» των περίπου 60 σκλάβων από τη Μαδαγασκάρη, δήθεν για να αναζητήσει βοήθεια. Η υπόσχεση δεν τηρήθηκε. Δεκαπέντε χρόνια μετά, ο Γάλλος ιππότης Τρομλέν, κυβερνήτης της κορβέτας «La Dauphine», ανέλαβε να διασώσει τους τελευταίους οκτώ επιζήσαντες - επτά γυναίκες κι ένα μωράκι οκτώ μηνών! - γράφοντας τον επίλογο ενός από τα πιο συνταρακτικά επεισόδια στην ιστορία της δουλείας (το νησί ακολούθως πήρε το όνομά του). Ωστόσο, κάποια κρίσιμα ερωτήματα παρέμειναν αναπάντητα: πώς επιβιώνει κανείς σε ένα νησί ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου, με ελάχιστη βλάστηση, κανένα φυσικό καταφύγιο και καθόλου πόσιμο νερό; Και γιατί επιβίωσαν μόνο γυναίκες;

Από τα "Φωτογραφήματα" της Καθημερινής 

(απορία: Γατί παντού επιβιώνουν μόνο οι γυναίκες..;!)