Αφήστε τώρα τη φωτογραφία και συγκεντρωθείτε στο κείμενο.

Είπαμε, αφήστε τη φωτογραφία και συνεχίστε.

Το ΠΣΚ που μόλις τελείωσε ήταν πλήρες κοινωνικών υποχρεώσεων, με τέσσερα πάρτι γενεθλίων και μία βάπτιση (κατά το γνωστό “τέσσερις γάμοι και μια κηδεία”). Αρχής γενομένης των πάρτι από την Παρασκευή το βράδυ, συνεχίστηκαν Σάββατο μεσημέρι, Σάββατο βράδυ, Κυριακή μεσημέρι και κερασάκι στην τούρτα μια βάπτιση την Κυριακή το απόγευμα. Προσθέτοντας και τα δύο πάρτι του περασμένου ΣΚ, είμαι πλέον ένα τέλειο kid party animal.

Θα αλληθωρίσετε φίλοι μου, συγκεντρωθείτε στην ανάγνωση.

Θα συνεχίσετε να διαβάζετε ή θα βγάλω τη φωτογραφία;

Ένα από τα πάρτυ αυτά έγινε σε ένα χώρο διαμορφωμένο σε “ντίσκο”, τρομάρα τους, που αν υπήρχε στον ποινικό κώδικα το παράπτωμα της αισθητικής κακοποίησης θα έπρεπε να φάει τουλάχιστον 20 χρόνια κάθειρξη επιεικώς, διότι υπάρχουν και χειρότερα και άλλα 20 λόγω προσβολής εφηβικών αναμνήσεων. Άσε που μας γάνωσαν τα φρύδια με Χατζηγιάννη. Το μεγαλύτερο, όμως, αισθητικό έγκλημα διεπράχθη σε πάρτι σπιτιού, όπου και παρευρίσκετο μια περασμένης ηλικίας και οικτρής εμφάνισης θλιβερή κλόουν που προσπαθούσε αγωνιωδώς να απασχολήσει τα 7χρονα που την πήραν στο μεζέ. Τρις ισόβια χωρίς αναστολή. Σε ένα άλλο πάρτι σε κήπο σπιτιού, τα καμάρια μου μάδησαν όλα τα λεμόνια μιας λεμονιάς με τα οποία έπαιζαν λεμονοπόλεμο και δεν έμεινε όρθιο ούτε ποτήρι, ούτε λουλούδι, ούτε γλάστρα και τα γατιά είχαν ανέβει τρομοκρατημένα στα δέντρα. Σε άλλο πάρτι σε παιδότοπο, αυτούς με τα σχοινένια κλουβιά που σκαρφαλώνουν σαν τα πιθήκια, τα απασχόλησε μια “ανιματέρ” με τουμπερλέκι (ακούς antreas_dr, Che και Hastaroth;) που όπως έμαθα έχει ταρίφα 150 ευρώπουλα την ώρα και έπαθα μια συντριβή, όταν θυμήθηκα ότι εγώ με δέκα-και χρόνια σπουδών έπαιρνα σε ιδιαίτερα 25 την ώρα…

Αισίως τη σκαπουλάραμε και αυτό το ΠΣΚ. Τώρα ηρεμώ στη ρουτίνα του γραφείου αν και δεν θα ‘λεγα και όχι σε κανένα λουκανικοπιτάκι. Έχουμε όμως πολύ μέλλον…

(Σιγά μη διάβασε κανένας το κείμενο τελικά…δεν έπρεπε να τη βάλω τη φωτογραφία)