Δεν μπορεί να λείψει κανένας για δυο μέρες και έρχονται τα πάνω-κάτω. Είχα πάει επαγγελματικό ταξίδι στη Θεσσαλονίκη όπου με είχαν στείλει σε ένα συνέδριο. Έκανα τις βόλτες μου στην Καμάρα, στη Ροτόντα και στην Τσιμισκή, πήρα φεύγοντας και τα τσουρέκια μου από τον Τερκενλή της πλατείας Αριστοτέλους. Σήμερα το πρωί, ένα βροχερό χινοπωριάτικο μελαγχολικό πρωινό (πάλι μ΄ έπιασε το ποιητικό μου τον κερατά), ερχόμουν στη δουλειά με το τσουρέκι για τους συναδέρφους ανά χείρας και προσβλέποντας στον απαραίτητο πρωινό μου καφέ. Όμως αντί για το γραφείο μου αντικρίζω τη Βενετία! Όλο το βράδυ “η βρόχα έπεφτε ράιτ θρου” που έλεγε και ο Ζαμπέτας και τρύπωνε μέσα από μια χαραμάδα του παραθύρου ποτίζοντας όλα τα έγγραφα που είχα στοιβάξει ως εκκρεμότητες πάνω στο γραφείο μου το οποίο είχε την ατυχία να βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο εν λόγω παράθυρο. Έτσι αντί για καφέ και τσουρέκι αρχίζω να μαζεύω πανικόβλητος τα έγγραφα και να τα απλώνω να στεγνώσουν πάνω σε πάγκους επιστρατεύοντας και ένα σεσουάρ, στεγνώνοντας με χαρτοπετσέτες και το γραφείο. Εικόνα απείρου κάλους στις 7.45πμ.

Αφού έσωσα τα έγγραφα, έστω και κατσαρωμένα από το βρέξιμο, φτιάχνω επιτέλους αυτόν τον ρημαδιασμένο τον καφέ, κάθομαι στον υπολογιστή και μπαίνω στο ΜΗ. Και τι να δω!

Κοσμογονία!

Η σελίδα των αναρτήσεων των μπλογκ αλλαγμένη! Το μεγάλο σοκ όμως το έπαθα όταν κατάλαβα ότι ο φίλος KTG απώλεσε το αστεράκι του! Και το ακόμα μεγαλύτερο σοκ το υπέστην όταν αντιλήφθηκα και τον λόγο! Ένα post για τους γκέι που σήκωσε θύελλα διαμαρτυριών! Εντάξει, ο αγαπητός φίλος είχε την ειλικρίνεια να πει ότι δεν συμπαθεί τους γκέι. Και λοιπόν; Είναι ρατσιστής; Εσείς όλοι οι άλλοι έστω και αν είστε “gay friendly” (και εγώ είμαι άλλωστε, έχω διασκεδάσει και έχω κάνει πολύ ωραίες συζητήσεις με γκέι, ακόμα και με τρανσέξουαλ άτομα) είστε τόοοσο άνετοι με όλους τους άλλους;

Ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία είναι πράγματι κατακριτέα. Συμφωνώ. Πρέπει να δεχόμαστε τους άλλους έστω και αν δεν συμφωνούμε με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις ή με τις πολιτικές τους ή θρησκευτικές απόψεις, ή λόγω καταγωγής και φυλής. Όμως είναι δυστυχώς στην ανθρώπινη φύση να κοιτάζει με δυσπιστία το διαφορετικό και δεν εξαιρώ ούτε τον εαυτό μου παρότι κάνω προσπάθεια να είμαι όσο γίνεται λιγότερο ρατσιστής, πιο ανοιχτός, πιο “κουλτουριάρης”.

Αυτό που με εξοργίζει είναι η υποκρισία των δήθεν “κουλτουριάρηδων”. ΟΚ, οι γκέι είναι μια χαρά παιδιά, έξυπνοι, με αίσθηση του χιούμορ και καλλιτεχνικές ευαισθησίες. Γι’ αυτό και όταν ανάβεις το χαζοκούτι, ειδικά τις μεσημεριανές ώρες που βλέπουν και μικρά παιδιά, κάνεις αμάν να δεις έναν στρέιτ αφού οι εν λόγω κύριοι μονοπωλούν πλέον τον κόσμο του θεάματος μαζί με τις ανεγκέφαλες ξεϊγκλωτες συνήθως ξανθές μπάρμπι-πιπαπαίρνογλου. Μήπως αυτό το τελευταίο, δεν ήταν ρατσιστικό; γιατί δεν διαμαρτύρεται κανένας;

Θα παντρευόσασταν Τούρκο ή Εβραίο;

Θα πηγαίνατε σε γιατρό μουσουλμάνο;

Θα κάνατε παρέα με έναν καταθλιπτικό ή έναν με ψυχολογικά προβλήματα;

Δεν έχετε, αφού οι περισσότεροι τυγχάνετε μουσικόφιλοι, υποτιμήσει κάποιον λόγω ακόμα και μουσικών προτιμήσεων (“σκυλάς”, “μεταλάς”, “κουλτουριάρης της κλασικής”, “ποιοτικός”, “ρειβάς” κλπ)

Θα προσλαμβάνατε μια άσχημη γυναίκα ως γραμματέα σας με πέντε γλώσσες με επάρκεια και δύο πτυχία ή μια θεογκόμενα με μόνο ένα ξερό λόουερ και απολυτήριο λυκείου με 12;

Εσείς αγαπητές φίλες θα θέλατε να σας κάνει ιδιαίτερο μάθημα ένας εξηντάρης άσχημος με 35 χρόνια πείρα ή ένα εικοσιπεντάρικο θεότεκνο που μόλις έχει πάρει πτυχίο;

Ποτέ δεν έχετε κοιτάξει υποτιμητικά τους επαρχιώτες χωρικούς και δεν τους έχετε αποκαλέσει “βλάχους”;

Μήπως οι βορειοελλαδίτες δεν αποκαλείτε υποτιμητικά και κομπλεξικά “χαμουτζήδες” τους Αθηναίους;

Δεν γελάτε όλοι με τα ανέκδοτα με τους πόντιους;

Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω, λοιπόν.