Το πανηγυράκι αυτό, όχι, δεν το είδα. Προτίμησα να βγω παρά να κλειστώ Σαββατόβραδο μπροστά από το χαζοκούτι. Τα αποτελέσματα τα έμαθα πολύ αργότερα. Δεν έχω παράπονο όμως. Και αργά που γύρισα, τα κανάλια συνέχισαν να παίζουν αδιαλείπτως τον Σάκη. Μετά τις 50 επαναλήψεις του δικού μας και του εξ Ουκρανίας τραγουδιού, σχημάτισα την παρακάτω εντύπωση:
Είμαι περήφανος για την χώρα μου. Την χώρα αυτή με την τόσο πλούσια μουσική -και όχι μόνο- παράδοση, που έχει αναδείξει πλήθος σπουδαίων μουσικών, και που τώρα μαϊμουδίζει ο,τιδήποτε δυτικοφερμένο. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν κατορθώσαμε να διακριθούμε σε αυτόν τον θεσμό τραγουδιού. Συνήθως πελαγοδρομούσαμε μεταξύ 10ης και 15ης θέσης. Μετά από αλλεπάλληλα στραπάτσα, με τους Antique φάνηκε ότι αρχίσαμε να πιάνουμε το νόημα: Χρειαζόμαστε τραγούδια χορευτικά, με απλούστατους στίχους εύκολα αναγνωρίσιμους, δυνατό ρυθμό και μια δόση αισθησιασμού (βλ. Παπαρίζου).
Τα παιδιά τα πήγαν περίφημα, όμως κάτι έλλειπε...Τα χορευτικά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Χρειαζόταν ακόμα μεγαλύτερος αισθησιασμός, μεγαλύτερη πρόκληση, πιο έντονη κίνηση. Ρούχα να βγαίνουν με φόρα, εντυπωσιακές τούμπες back-flip (oύτε Καμερουνέζος σέντερ-φορ να ήταν πια...), μια μικρή δόση ethnic με το mini-συρτάκι (ε, μην λέμε ότι δεν έχουμε και παράδοση!) και κυρίως...πέρα και πάνω από όλα αυτά...ένας showman(man...τελοσπάντων...), ένα ποπ-είδωλο, ή μάλλον...το απόλυτο ποπ-είδωλο. Θα στέλναμε τον Μιχαλάκη (όχι τον είσαι-τρέλλα-με-την-πράσινη-φανέλα, τον άλλον της Cosmote), αλλά δεν ξέρει να χορεύει τόσο καλά το παιδί κι έχει να διευθύνει και την...βιομηχανία της ποπ (sic).
Ήγγικεν η ώρα του Σάκη λοιπόν. Πλέον ήμασταν δυτικοί! Μπορούσαμε να πανηγυρίζουμε που είχαμε αφήσει ο,τιδήποτε το ελληνικό και περάσαμε σε μια άλλη διάσταση παγκοσμιοποίησης. Και οι φίλοι μας οι ευρωπαίοι χαιρέτισαν αυτή μας την προσπάθεια, χαρίζοντάς μας μια άλλη τρίτη θέση. Ε μην είμαστε κι αχάριστοι. Καλό είναι και το χάλκινο. Όπως και να το κάνεις, πουλάει πιο πολύ η Ρουσλάνα Ταφτιάνα Σούκοβα με τα μαστίγια και τους 40 Βίκινγκς. Aυτό το brut στοιχείο, κάτι από Xena & Hercules, σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά του. Κι όπως ο Αττίλας με τους Ούννους του γονάτισε ολόκληρη Ευρώπη, ταπείνωσε μια Γαλλία και λίγο έλειψε να κατεδαφίσει μια Ρώμη, έτσι και τώρα, τα ανατολικά φύλα επέδραμαν με τα μαστίγια και τα καυτά μίνι α λα gothic, κι ήρθε η σειρά της ημιβάρβαρης Ουκρανίδας (της οποίας, σημειωτέον, η χώρα έχει πλουσιότατη μουσική παράδοση, όπως κάθε ρωσικό φύλο) να κατακτά την κορυφή, έτοιμη να αναφωνήσει: "Veni, vidi, vi...king!".
Κι ο...Sakis; E, δεν είναι και για λύπηση το παιδί. Έχει στις αποσκευές του μια τρίτη θέση μες στην Τουρκία, τον συμβίο του να τον περιμένει στα γυρίσματα του Pop Idol και ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις νέες διαφημίσεις της Vodafone (υποθέτω ότι θα είναι σαν εκείνες των Ολυμπιονικών που γυρνούν στην χώρα με το μετάλλιο και ακούγεται συγκινημένη η φωνή του εκφωνητή "Μας κάνατε περήφανους...Σας ευχαριστούμε! Vodafone, επίσημος υποστηρικτής του Sakis.").
Κι όσο εμείς θα το...κουνάμε (για να μην πω τίποτε χειρότερο...), όλο και θα υπάρχει που και που μια Νορβηγία με το υπέροχο "Nocturne" όπως ανέφερε ο Χρήστος (τι μαγευτική μελωδία...) και μια Ιρλανδία με ένα πιάνο και μια κιθάρα να κερδίζει την πρωτιά (όταν εμείς στέλναμε τον Μπίγαλη με το ανεκδιήγητο "Ντίρι-ντίρι-ντίρι, μες στο τρεχαντήρι"!!) για να υπενθυμίζουν ότι
πρόκειται για διαγωνισμό τραγουδιού, κι όχι για striptease show σε μαγαζί της Συγγρού.
Δεν έχω παράπονο πάντως. Ο Σάκης έκανε πάλι το θαύμα του. Ο υπέρτατος showman με ενέπνευσε. Ένας φίλος μού έστειλε μια φωτό με τον Σάκη να θωπεύει τους καλλίγραμμους γλουτούς της μίας εκ των δύο χορευτριών. Τότε, μου ήρθε αυτομάτως στο νου η κλασσική πλέον σκηνή από την ταινία "Κάτι κουρασμένα παλλικάρια", με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, όταν ο Παπαγιαννόπουλος ρωτά τον Κωνσταντάρα αν χούφτωσε την νεαρότατη -και κούκλα- Νόρα Βαλσάμη. Αυτά σκεπτόμενος, ιδού το...δημιούργημά μου (κατά τα άλλα...είναι διαγωνισμός τραγουδιού αυτό! Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει!) :
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Giorgos on 16-05-2004 17:28 ]
καθότι έχει καταντήσει περισσότερο show παρά διαγωνισμός τραγουδιού). Γι'αυτόν το λόγο πιστεύω πως ο Σάκης θα πάρει μια πολύ καλή θέση, όπως λένε και τα προγνωστικά, σε αντίθεση με τα δυο τελευταία χρόνια... `Οχι πάντως ότι ασχολούμαι και πολύ, αλλά μάλλον θα το δω λίγο το Σάββατο, έτσι από περιέργεια...
