Μια φορά κι έναν καιρό
μπήκε η γάτα στο χορό
με γοβάκια και φουρώ
κι απ'την πολλή χαρά
κουνούσε την ουρά
Κι όταν φούντωσε ο χορός
κι έγινε πιο ζωηρός
ένας γάτος πονηρός
τη ζύγωσε απαλά
και είπε πονηρά
Νιάου νιάου, βρε γατούλα
με τη ροζ μυτούλα
γατούλα μου μικρή
Νιάου, σε έχουνε μη στάξει
κι είναι από μετάξι
η γούνα σου η γκρι
Στ'αληθινά, δε ξανάδα πουθενά
δυο ματάκια γαλανά, τόσο φωτεινά
και σοβαρά, είναι η πρώτη μου φορά
που είδα να κουνάν ουρά, τόσο πονηρά.
ωχ! ξέχασα το τσα τσα τσα
Ποιος να ξέρει στο βλέμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : okanenas στις 16-08-2007 19:41 ]