Όταν άκουσα τον Lucio Dalla να ερμηνεύει το "Carusso" live στο θέατρο του Λυκαβητού
Όταν άκουσα τον Dave Gilmour να απαγγέλει χωρίο από σονέττο του Σαίξπηρ
ο Μανώλης Λιδάκης....τώρα τελευταία ακούω συνέχεια το διπλό cd του "σαν παλιό κρασί"
Με τα φτερά του έρωτα κι απόψε θα σ'αγγίξω
και μια βαθιά ραγισματιά στον ύπνο σου θ'ανοίξω
Κι όπως κοιμάσαι ήσυχα χωρίς να σε ξυπνήσω
μες τα κλειστά σου βλέφαρα θα μπώ να ξενυχτήσω
Κι αμα δε νιώσεις τίποτα και ήρεμα ξυπνήσεις
θα πεί πως δε μ αγάπησες κι ούτε θα μ αγαπήσεις
Τους χάρτες των ονείρων σου κρυφά θ'ακολουθήσω
και την κρυφή σου τη ζωή θα παρακολουθήσω
Κι όπως κοιμάσαι ήσυχα δίπλα σου θα περάσω
σαν άνεμος νυχτερινός και θα σε ξεσκεπάσω
Κι αμα δε νιώσεις τίποτα και ήρεμα ξυπνήσεις
θα πει πως δε μ αγάπησες κι ούτε θα μ αγαπήσεις
Σήμερα το μεσημέρι στο 2ο πρόγραμμα έπαιζε το καινούριο της Δήμητρας Γαλάνη (δεν ξέρω τον τίτλο....αλλά ...) λέει ότι απαντάει στο τηλέφωνο και λέει πως εκείνος δεν είναι εκεί και πως πήγε για τσιγάρα και θα γυρίσει αλλά μάλλον μετά θα κοιμάται...κι άλλα τέτοια για όλους αυτούς τους πολλούς ανθρώπους και ιδιαίτερα τις γυναίκες που έχουν στ'αλήθεια πρόβλημα να παραδεχτούν και να αποδεχτούν το τέλος μιας σχέσης....
Ανατρίχιασα ως το μικρό δάχτυλο του δεξιού μου ποδιού!!!!
Αουτς!
Τραγουδιστής όχι...μεγάλος συνθέτης και κορυφαίος πιανίστας ναι...
Κι όχι μία, αλλά τρεις φορές...
Μόλις πριν λίγες ώρες, παίζοντας το "Άγγιγμα Ψυχής" (αυτό το πανέμορφο κομμάτι), το χαμόγελο και το βλέμμα του Γιώργου Χατζηνάσιου που βρισκόταν στο ακροατήριο (ένα ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ στον Kifa για την αισθαντική ερμηνεία του κι ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς στην έμπνευσή μου -αφιερωμένο :* ...)
Στο τέλος του πιανιστικού προγράμματος μου, το παρατεταμένο "thumbs up" του, μεγαλύτερη επιβράβευση κι από το εντονότερο χειροκρότημα...
Και τέλος...όταν έφευγε...αυτή η χαρακτηριστική κίνηση όταν στέλνεις ένα φιλί (δύο, για την ακρίβεια) με το χέρι σου σε κάποιον από μακριά, γεγονός που με έκανε να κατέβω από τη σκηνή, αδυνατών να παίξω περαιτέρω...
--
"Οι άνθρωποι που πετυχαίνουν σ' αυτόν τον κόσμο είναι αυτοί που προχωρούν και διαλέγουν τις συνθήκες και τις περιστάσεις που θέλουν, κι όταν δεν τις βρίσκουν, τις δημιουργούν." (George Bernard Shaw)
[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Giorgos on 04-12-2004 13:51 ]
Ανατρίχιασα φέτος το καλοκαίρι (στην συναυλια που δώσανε οΘηβαίος και ο Μαχαιρίτσας στο αρχαίο Ωδείο στην Πατρα)όταν ο Θηβαίος κατέβηκε στο κοινό και μόνο με την κιθάρα του,χωρίς μικρόφωνο,τραγούδησε την "Αγάπη"...Υπέροχη στιγμή,υπέροχη φωνή,απιστεύτα γλυκός άνθρωπος!
Kala oi fwnes pou me kanoun na anatrixiazw einai ths Xaroulas(aleksiou) kai ths Amy lee twn evanescence.Kai fysika ths Vitalh ! Monadikes xroies kai mia hremh dynamh sth fwnh.Trellainomai!!!!
Αλλά πάνω από όλους ο Στελάρας... το "ααααα" και τρέχουν να κρυφτούν όλα τα ημιαρσενικά και άτεχνα ποντίκια της δισκογραφίας... Και πάνε σπίτι οι υπερπροβεβλημένοι μέτριοι που περιμένουν καμιά ολυμπιάδα και κανά "φάμε" στόρυ για να λιγδώσει το άντερο. Που περιμένουν να δημιουργηθεί μια σούπα ασχετοσύνης και βλακείας για να αναδειχθούν πρώτοι μες τους άχρηστους...
Ποιοι είναι αυτοί; Ποια είναι αυτά τα ποντίκια; Ποιες είναι αυτές οι μικροφωνικές καλιακούδες της κονσόλας και των μίντια;
Ο κύριος Γιώργος, ο κύριος Γιάννης, η κυρά Χαρούλα, η κυρία Ελευθερία, η κύριος Μιχάλης και τόσοι και τόσοι... Ποντίκια είναι που να τα θυμάμαι όλα!!!
Όπως πάει το πράμα τα παιδιά μας θα αναζητούν τα συλλεκτικά της βανδή και του Αλκίνοου... Κάθε γενιά και χειρότερα... ήρθες και μας άλλαξες τη μοίρα καλομοίρα καλομοίρα!!!!!
πηγα σε μια συναυλια του Σωκρατη Μαλαμα για πρωτη φορα και αναμεσα σε αλλα τραγουδησε και Καζαντζιδη.ανατριχιασα πραγματικα.δε μπορω να θυμηθω να εχω ακουσει αλλη εκτελεση εκτος απο την original που να μου εχει αρεσει τοσο πολυ.καταπληκτικος και γι'αυτο και γενικα.
Το μέλος ZOI στις 19-12-2004 στις 18:56 έγραψε:
πηγα σε μια συναυλια του Σωκρατη Μαλαμα για πρωτη φορα και αναμεσα σε αλλα τραγουδησε και Καζαντζιδη.ανατριχιασα πραγματικα.δε μπορω να θυμηθω να εχω ακουσει αλλη εκτελεση εκτος απο την original που να μου εχει αρεσει τοσο πολυ.καταπληκτικος και γι'αυτο και γενικα.
Symfwnw apolytws mazi sou zoi.....
opote akouw sokrati malama kai Thanasi papakwnstantinou,
anatrixiazw...taxideyw...
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Χάρις Αλεξίου με τις ερμηνείες τους στο Βοτανικό. Όσο κι αν προσπαθώ να ξεχωρίσω κάποια συγκεκριμένη στιγμή που με έκανε να ανατριχιάσω δε μπορώ. Η κάθε ερμηνεία υπήρξε καλύτερη από την άλλη...
εγω ανατριχιαζω ,ε ολους τους τυχαρπαστους που βγαινουν καθε μερα...ΟΛ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ..ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΖΟΥΛΛΗΣ FOREVER(ΑΠΟ ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ)ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ ΠΧ ΚΛΠ..
