Στη ροδοζαχαρένια παραλία...
Σκέψεις καθημερινές με δικά μου λόγια...
29 Δεκεμβρίου 2009, 17:03
Έρχεται το 2010, σαν μια χρονιά ακόμα σαν όλες τις άλλες…


Ο χρόνος είναι ένα πολύ παράξενο πράγμα, που πάντα κυλάει, συνεχίζει, χωρίς να περιμένει, χωρίς να επηρεάζεται από μας, ό,τι και να νοιώθουμε, όσο και να μας φαίνεται ότι μακραίνει ή μικραίνει πάντα κυλάει, με τον ίδιο ρυθμό… αν η δική μας αίσθηση είναι διαφορετική, δεν έχει να κάνει μ’αυτόν… εκείνος κυλά πάντα… είναι πολύ εγωϊστικό και μόνο ανθρώπινο συναίσθημα ότι περνάει γρήγορα ή αργά ανάλογα με τα δικά μας συναισθήματα ή με τις δικές μας εμπειρίες… η αλήθεια είναι μία, ο χρόνος κυλάει πάντα με τον ίδιο ρυθμό ανεξάρτητα με το αν είμαστε ευτυχισμένοι ή όχι.

Κι έτσι περνούν τα λεπτά, οι μέρες, τα χρόνια, οι δεκαετίες…

Σαν τώρα θυμάμαι πριν 10, ακόμα και 20 χρόνια, πώς ένοιωθα, τι έκανα, ποιες ήταν οι ανάγκες μου, οι ελπίδες μου… Και ταυτόχρονα νοιώθω πως έχουν αλλάξει και όλα μέσα μου, γύρω μου… και ταυτόχρονα όλα είναι ίδια. Είμαι ίδια και εντελώς διαφορετική…

Και ξυπνάς ένα όμορφο (όχι τόσο χειμωνιάτικο πλέον) πρωϊ και έχει έρθει η παραμονή πρωτοχρονιάς δέκα ετών μετά. Και συμπτωματικά, είμαι και πάλι μόνη… πάλι γεμάτη ελπίδες, πάλι γεμάτη μουσική και στιχάκια που μιλούν για ζωή, ανθρώπινη αγάπη, για αγωνίες για τον πλανήτη και τα παιδιά της Αφρικής, για έρωτα, αχ αυτός ο έρωτας δεν με έχει αφήσει ποτέ. Ακόμα κι αν δεν είναι μαζί μου προσωποποιημένος πάντα.

Αυτή η ελπίδα είναι το θαύμα του ανθρώπου, του μόνου ζώου στον πλανήτη που στηρίζεται σ’αυτήν για να επιβιώσει συναισθηματικά.

Κι όλα όσα έζησα αυτά τα δέκα χρόνια παίζουν σαν παιδιά γύρω μου, μέσα στο σπίτι μου στην ψυχή μου. Και πείτε μου δεν είναι πολύ θαυμαστό αυτό; Δεν είμαστε τυχεροί που δεν ξεχνάμε, όσο κι αν το αποζητάμε αυτό κάποιες στιγμές; Δεν αξιοθαύμαστο που δεν ζούμε στη λήθη;   

Και ακόμα μια φορά έκανα το σωστό, έτσι για τις γιορτινές μέρες, ακόμα κι αν αυτό μου στοιχίσει, παρέδωσα, χάρισα, δεν διεκδίκησα, γιατί αυτό είναι το σωστό, μόνο με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα εκτιμηθεί από το σύμπαν, και θα μου δοθεί η ευκαιρία να παλέψω και για την δική μου ευτυχία, αυτή την μία ή περισσότερες στιγμές ευτυχίας, χωρίς να πρέπει να πατήσω στην ευτυχία κάποιου άλλου…

Ελπίζω να μην σας φαίνονται πολύ ασυνάρτητα όλα αυτά και να βρίσκουν μέσα σας έστω μια μικρή ταύτιση.

Πολλή, πολλή αγάπη σας εύχομαι για την νέα χρονιά, και να ζείτε όλες τις στιγμές σαν να μην τις ακολουθούν εκατομμύρια άλλες…

Σας φιλώ γλυκά

video 

11 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
effiekakaflika
Έφη Καραγιάννη
Ιδ. Υπάλληλος
από Αγία Παρασκευή Αττικής, Greece


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/effiekakaflika

Σχόλια πάνω στην καθημερινότητα που μας κυνηγάει απ'το πρωΐ...



Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links