"Απ' τα κουμπάκια ανάμεσα"

Στίχοι : Λίνα Νικολακοπούλου

Μουσική : Νίκος Κυπουργός

"Αργά , η αγάπη

τρυπώνει , λαβώνει σα σπαθί

Γοργά , κυλάει

στο αίμα , στο βλέμμα , στο φιλί

Τι κι αν σε κάστρο απάτητο

ο άνθρωπος

το νου διπλά κλειδώνει

Με πόδι αλαφροπάτητο

η αγάπη του

σαν άνοιξη ζυγώνει

Αργά , η αγάπη

τρυπώνει , λαβώνει σα σπαθί

Γοργά , κυλάει

στο αίμα , στο βλέμμα , στο φιλί

Τι κι αν φορείς πουκάμισο

που ως τον λαιμό

που ως τον λαιμό κουμπώνει

Απ' τα κουμπάκια ανάμεσα

ο έρωτας τρυπώνει "

Μέρες τώρα το ακούω .

Κάτι με έπιασε , το θυμήθηκα πριν μια εβδομάδα περίπου σε ένα όνειρό μου και ξύπνησα μεσ' στον ύπνο μου ψάχνοντας να βρω το cd για να το βάλω και να το ακούσω ...

Είχα να του δώσω την προσοχή που του έπρεπε πολύ καιρό .

Νομίζω οτι το είχα ανακαλύψει το 2002 αλλά για κάποιον - άγνωστο σε εμένα - λόγο , τώρα το παρατηρώ πιο καλά .

Έχει κυκλοφορήσει σε δύο δίσκους του Νίκου Κυπουργού , στον δίσκο "Τα μυστικά του κήπου" και στο "Κηποθέατρο" , όπου στον πρώτο το ερμηνεύει η Χάρις Αλεξίου και στον δεύτερο η Σαβίνα Γιαννάτου .

Ό,τι κι αν πω θα είναι λίγο .

Απλά , συνιστώ ανεποφύλακτα σε όσους δεν είχατε την χαρά να το ακούσετε ως τώρα , να το κάνετε σύντομα ...

Οφείλω να το παραδεχτώ , πουλάκι μου ...

Τι να κάνω η καημένη ;

Έχω γίνει πια αλλόκοτη , μυστήρια ...

Μάλλον θα φταίνε όλες αυτες οι εντελώς ασύμβατες πληροφορίες που μπαίνουν στο μυαλό μου διαρκώς .

Λόγου χάρη , τη μια διαβάζω από προσωπικό ενδιαφέρον για επαναστάσεις (ιδιωτικές και μαζικές) και την άλλη διαβάζω λόγω της σχολής πως θα μεγαλώσουν τα κεφάλαιά τους οι επιχειρήσεις ...

Ό,τι να 'ναι !

Πραγματικά , αγανακτώ με όλα αυτά που βάζουμε στο μυαλό μας στο βωμό του "αργότερα" ή των εξασθανημένων/κουρασμένων πια αντοχών...

Είναι κρίμα !

Πότε επιτέλους θα αρχίσουμε να ζούμε λιγότερο μάταια ;

Ο χρόνος τρέχει σαν τρελός και εσύ , εγώ , ο άγνωστος διπλανός αναλωνόμαστε σε μισητές συμβάσεις !

Ξέρεις κάτι ; Μου αρέσει πολύ αυτό που είχα διαβάσει στον Ελύτη " Τα όνειρα εκδικούνται" , λέει ...

Συνέχισε να τα αγνοείς , να δούμε αν είναι αλήθεια ....

Είναι γεγονός .

Το έχω παρατηρήσει από μέρες πουλάκι μου σου λέω !

Η Αθήνα αδειάζει και πάλι ...

Φαίνεται από την κίνηση στους δρόμους και τους ανθρώπους στα Μ.Μ.Μ. .

Ελαττώνονται αμφότεροι .

Και γιατί αυτό ;

Γιατί πάνε διακοπές οι άνθρωποι .

Φυσιολογικό το βρίσκω !

Αφύσικη βρίσκω τη #$%^*σχολή μου που έχουμε πάλι εξεταστική από 22/08 και δεν προλαβαίνουμε να πάμε και εμείς κανένα 10ημεράκι μια εκδρομούλα , βρε αδερφέ !

Δεν προλαβαίνουν τα υπόλοιπα παιδιά , δηλαδή , που θα διαβάζουν γιατί όοοοχι καλό μου , εγώ θα την κάνω την ατιμία μου , θα αποδράσω !

Σκέφτομαι το camping ως μια ωραιότατη λύση , αλλά αυτά που έχω υπόψιν είναι πολύ μακριά (μία μέρα απόσταση το καθένα) .

Γι' αυτό πουλάκια , σας παρακαλώ , αν γνωρίζετε κανένα καλό camping που να μην θέλει άπειρες ώρες για να φτάσουμε εκεί , ενημερώστε .

Σκοπεύαμε να πάμε Πάρνηθα που το είχαμε ξανακάνει αλλά να 'ναι καλά οι εμπρηστές , μας έβγαλαν από τη ρουτίνα ...

Όχι - όχι , δεν θα εκνευριστώ πάλι !

Λοιπόν , περιμένω προτάσεις σας , ε ...

Oooooh yeah !

Τελείωσα με την πρώτη εξεταστική του καλοκαιριού !

Και ξέρεις ποιό είναι το περίεργο ;

Ότι μάλλον πέρασα τρία μαθήματα (καλό σκορ για εμένα ) !

Έπονται άλλες δύο εξεταστικές μέχρι τον Οκτώβρη αλλά δεν πειράζει καθόλου !

Τώρα χαλαρώνουμε !

"Αράζω άρα ζω" όπως έχουν γράψει και σε ένα τοίχο ....

Θα λιώσω στις συναυλίες και στα μπάνια !

Επίσης "θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας" !

Ταξίδια , πουλάκια μου , ταξίδια ...

Άντε , ώρα μας καλή !

Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να μου αποδείξω:

- οτι αντέχω το πανεπιστημιακό διάβασμα ,

- οτι αντέχω τη ζέστη ,

- οτι αντέχω να ερωτευτώ ,

- οτι αντέχω να ασχολούμαι με την υγεία μου ,

- οτι αντέχω να διαμαρτυρηθώ για τα εγκλήματα εις βάρος του περιβάλλοντος ,

- οτι αντέχω να προσπαθώ να είμαι δίπλα σε όσους αγαπώ ,

- οτι αντέχω να μην χαλάω χατήρια ....

Κάποια από τα παραπάνω μου είναι εξαιρετικά ευχάριστα (να φροντίζω / χαροποιώ όπως μπορώ αυτούς που αγαπώ , να ερωτεύομαι - καλά αυτό το συζητάμε , τώρα που το καλοσκέφτομαι ) αλλά κάποια άλλα με κουράζουν πολύ ...

Ο παππούλης μου ο Μικρασιάτης - που λέει και το τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου στην "Ιθαγένεια"- θα μου έλεγε "Πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη θες να βάλεις , πουλάκι μου" , φαντάζομαι και θα είχε και δίκιο .

Κάτι τέτοιο πρέπει να συμβαίνει γιατί έχω αρχίσει να βλέπω κάτι τρομακτικά όνειρα που τα ανακατεύουν όλα αυτά .

Για παράδειγμα , χθες είδα οτι το παλικάρι που μάλλον έχω ερωτευτεί θα έβαζε θέματα - λέει - στο μάθημα που χρωστάω και τόσες μέρες προσπαθώ να διαβάσω για να δώσω και έπρεπε να το περάσω για να μην τον απογοητεύσω και τις εξετάσεις - λέει - θα τις δίναμε στην καμμένη Πάρνηθα ενώ την ίδια ώρα ήθελε η αδερφή μου να της κάνω μια χάρη και δυσκολευόμουν να συγκαιράσω αυτά τα δύο ...

Ό,τι να 'ναι !

Ξύπνησα με ταχυπαλμία !

Και άντε να διαβάσεις λειτουργικά συστήματα , μετά ....

Με βλέπω στο τέλος να αποτυγχάνω παταγωδώς σε όλα αυτά που προσπαθώ να κάνω και αυτή τη φορά δε θα μπορώ να πω την ατάκα που λέμε όλοι οι ηττημένοι οτι "η προσπάθεια μετράει" ...

Προσπάθησε περισσότερο Μαρία !