Μουντη ατμοσφαιρα, μουντη διαθεση,  στο νου ερχεται η φραση ‘… το κακο  με τους

Αλλους  είναι ότι βρισκονται  ένα ποτο πριν…’ ποση μοναξια φιλε, ποση απογοητευση  ποση εγκαταληψη σε μια αποστροφη…

Βροχη , η πρωτη του καλοκαιριου ,  Gospel  να παιζουν  ρακη και ένα τσιγαρο να καιει στο τασακι,  η εντολη  της τελεταιας εξετασης ηταν σαφης. Να το κοψεις…

Ερχεται στιγμη που ασυναισθητα  κανεις , συνειρμους απολογισμους, ερχονται στιγμες, που μετρας λαθη και σωστα και καπου μεσα σου, νοιωθεις ότι τα σκατωσες.

Και είναι πικρο το συναισθημα…

Κατοχη στην σκεψη κανουν διεξοδοι παραδοξοι.

Μνημες , προσωπα , τραγουδια, στιχοι, αλκοολ, καπνος…

Είναι τοτε που πας πισω από την βιτρινα , πισω από το προσκηνιο, στο ημιφως.

Νοιωθεις την αναγκη καταφυγης στα εγκατα του είναι σου.

Και δεν είναι ουτε αυτό η λυτρωση.

Προσπαθεια ανακαμψης, σανιδα σωτηριας, όχι αποψε.

Αντιγραφω, αληθεια γιατι, κατι που μερες με κυκλωνει, χρονια με στοιχειωνει…

ΜΠΑΛΑΝΤΑ

Στους αδοξους ποιητες των αιωνων

Από  θεους  και ανθρωπους μισημενοι,

Σαν αρχοντες που εξεπεσαν πικροι,

Μαραινονται οι Βερλεν τους απομενει

πλουτος η ριμα  πλουσια  και αργυρη.

Οι  Ουγκο με ‘Τιμωριες’ την τρομερη

Των Ολυμπιων εκδικηση μεθουνε.

 Μα εγω θα γραψω μια λυπητερη

 Μπαλαντα στους ποιητες αδοξοι που ‘ναι.

Αν εζησαν οι Ποε  δυστυχισμενοι,

Και αν οι Μπωντλαιρ εζησαν νεκροι,

η Αθανασια τους είναι χαρισμενη.

Κανενας όμως γεν ανιστορει

Και το ερεβος εσκεπασε βαρυ

τους στιχουργους που αναξια στιχουργουνε.

Μα εγω σαν προσφορα κανω ιερη

Μπαλαντα  στους ποιητες αδοξοι που ‘ναι.

Του κοσμου η καταφρονια τους βαραινει

Κι αυτοι  περνουνε αλυγιστοι  και ωχροι,

Στην τραγικην απατη τους δομενοι

Πως καπου περα η Δοξα καρτερει,

Παρθενα βαθυστοχαστα ιλαρη.

Μα ξεροντας πως ολοι τους ξεχνουνε,

Νοσταλγικα εγω κλαιω τη θλιβερη

Μπαλαντα στους ποιητες αδοξοι που ‘ναι.

Και καποτε οι μελλουμενοι καιροι

«Ποιος αδοξος ποιητης» θελω να πουνε

«την εγραψε μιαν ετσι πενιχρη

Μπαλαντα  στους ποιητες αδοξοι που ‘ ναι»

Κ.Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ.

Yπαρχουν  πολλα ειδη  χιουμορ εκφρασμενα ανα τους αιωνες, λεπτο , μπουρλεσκ, χοντροκομμενο, μπαλαφαρα, πολιτικο χιουμορ, (βλεπε  προυπολογισμος, η Υπουργειο  Πολιτισμου) δημοσιογραφικο και αλλα.

Υπαρχουν επισης  και οι παντοφλες  ανα τους αιωνες, μερικες  εξ’αυτων διασημες.

Εκεινες  της  γυναικας  του  Βλεπυρου,  στις   Εκκλησιαζουσες, η  εκεινες  τις μαμας μου,  μικρες  αλλα θαυματουργες, κατ’ εκεινη, εγω δεν ειχα δικαιωμα ψηφου.

Παντοφλες  και σαγιοναρες,  προσφατως δε  είναι και της  μοδας.

Τα περιφημα  σανδαλια  της αρχαιοτητας – Ακολουθα  με-, η  οι παντοφλες  της  Ξανθιππης , της  συμβιας   του Σωκρατη , σ’αυτές  δεν  εχω  νουμερο.

Παντοφλες  λοιπον  και όπως  γινεται  αντιληπτον, ηδη  μου προξενουν  μια μορφη, αλλεργιας. Την τελευταια  φορα  που εκανα  ποδηλατο  και φοραγα  τις  ρημαδες, σε παρακειμενη οικοδομη  της  γειτονιας  υπηρχε  λοφισκος αμμου  τον οποιο  ειπα να  ανεβω .Την   αμμο την  ειδα , τον ασβεστη από κατω όχι. Ποδηλατο  αναβατης και παντοφλες γινανε  ένα με τον  λοφισκο, εκει χαθηκε και η μια καταραμενη.

Η μαμα όμως  ειχε  τις δικες  της σωες…

Περασαν τα χρονια  και  όπως  ένα βραδυ  πηγαινα φροντιστηριο με συμμαθητη μου, μινιφορουσα  εμπροσθεν, ξεσηκωνει  κυμματα θαυμασμου, και ποθους ανομολογητους , στην κεφαλα  του  εκ  δεξιων μου, της λεει τι της λεει, κινηματογραφικα βγαζει  η αιθερια υπαρξη, την παντοφλα της , ο συμμαθητης τρεχει, δεν εχω λογο να κανω το ιδιο, και δεχομαι μεγαλοπρεπως  την παντοφλα  κατακεφαλα. Εκτοτε εχω μια αλλεργια στο ειδος.

Από κεινο το βραδυ  ξεκινησε  μεσα μου η διαμαχη των δυο φυλων, μεχρι που συναντηθηκα με την  Λυσιστρατη, και τον Αριστοφανη, ενταξει αυτος γραφει λιγο καλυτερα από μενα, και μεσα μου το ελυσα το ζητημα. Η Ξανθιππη  μου το χαλαγε λιγακι, αλλα γενικως  μια χαρα με την διαμαχη.

Πριν καποιες βδομαδες  διαβαζω τα ‘αξιζει να διαβασετε’ και βλεπω  παντοφλες!

Δεν εχω  κατι με το πονημα , μια χαρουλα  ηταν και ωραια  παντοφλιτσα  και ακρογιαλια  και  κλειστον  λογω διακοπων, ο ανθρωπος χαιρετουσε.

Αλλου είναι η απορια, αν στη θεση εκεινων των παντοφλων βρισκονταν  οι αντιστοιχες  του Σουρη, πλεον διασημοτερες, μετα το αναθεμα και την παρακληση να νη λιωνουν οι σολες του,αν λοιπον στην φωτο ηταν οι δικες του παντοφλες τι χαρακτηρισμο θα επαιρναν,μπεστ σελερ; Το λιγοτερο θελω να πιστευω, στο κατω κατω είναι ιστορικοτερες.

Μολις  προσφατα  ανοιγω το πισι και  ξεχυνονται παντοφλες, κάθε ειδους από το μικροτερο εως το μεγαλυτερο νουμερο  και ακολουθει και προτροπη .

Μαλλον καπου εκει ,βγηκε στην επιφανεια η γνωστη αλλεργια και βγηκα από τα ρουχα μου ο ανηρ.

Μια και το εφερε ο λογος , δεν ευθυνομαι ακριβως για το φυλο μου, εμαθα ότι καποια  Χ και Ψ  το καθοριζουν, αλλα δεν κατι που πρεπει να με ανησυχει.

Αν παρ’όλα  αυτά  προξενει  δυσφορια το γεγονος , μπορω δανειζομενος  την σκεψη  του  αγαπημενου Β. Μαγιακοφσκυ, ‘ Να μην ειμαι αντρας πια, μα συννεφο με παντελονια’…

Με ολη την αγαπη μου 

Ευκολο ,να μοιραζεις αναθεματα. Ευκολο να ομαδοποιεις. Ευκολο, να εχεις βημα και ανεξοδα να κρινεις.

Το τελειο Ον του πλανητη,  με πλατες και Κυριος οιδε, ποιων και με ποια κριτηρια, ειπε και

ελαλησε.  Τα αρσενικα στο πυρ το εξωτερο! Και ευηκοον ους συμπαρεσταθει!

Παντοφλα λοιπον, εις απανταχου γης αρρενες , οι οποιοι μαλιστα αρεσκονται, εις αυτην!

Θεμιτος ο Ντε Σαντ, αλλα τα εν οικω μη εν δημω.

Οσον δε αφορα , καταταξεις κειμενων σε πληβιους  και πατρικιους, ειναι κατι

για το οποιο θα επανελθω.

Μετα τιμης, δρομεας , και ουχι ιππευς καλαμου.

_Τι κανεις Σαββατο;  Τιποτα ιδιαιτερο γιατι;

_Εχει ερθει μια φιλη της δικιας μου, και λεμε , για μπανακι, Σαρωνικο, εισαι;

Ημουν , βερμουδες σακιδια πλατης, και μπολικη διαθεση.

Κοντινο νησακι, βουτιες και 8αρια στο φιδοδρομο.

Καφες , μετα το ταβερνακι και αθεμιτος ανταγωνισμος.

Καμερα εναντιον  φωτογραφικης.

ΠΟΥΣΙ

Επεσε  το  πουσι απόβραδις

-το  καραβοφαναρο  χαμενο-

κ’  εφτασες   χωρις  να  σε  προσμενω

μες στην   τιμονιερα   να  με  δεις.

Κατασπρα  φορας  κ’ εχεις  βραχει ,

πλεκω σαλαμαστρα  τα μαλλια  σου.

Κατου στα νερα  του   Port   Pegassu

Βρεχει  παντα τετοιαν  εποχη.

Μας  παραμονευει  ο  θερμαστης

Με  τα  δυο του ποδια στις  καδενες.

Μην  κοιτας  ποτε  σου  τις   αντενες

Με  την  τρικυμια  θα    ζαλιστεις.

Βλαστημα   ο  λοστρομος  τον   καιρο

κ’ ειν’ αλαργα  τοσο  η Τοκοπιλλα.

Από  να  φοβαμαι   και  να καρτερω

καλλιο  περισκοπιο   και  τορπιλλα.

Φυγε !  Εσε  σου πρεπει  στερεα  γη.

Ηρθες  να με   δεις   κι  όμως  δε  μ’ ειδες

Εχω  απ’  τα  μεσανυχτα  πνιγει 

Χιλια  μιλια  περ’ απ’ τις   Εβριδες.

Νικος       Καββαδιας

Καλησπερα  Παρασκευη   απογευμα , κραταει  ακομα  η ζεστη.

Πιαστηκα  λιγο με τις δουλειες  το σπιτιου όταν ηρθα, μη φανταστεις

τιποτα  σπουδαιο, το γατακι μονο πρεπει να παει στο γιατρο.

Εσυ τι  κανεις , πως  τα πας;

Χαθηκαμε.

Εμεινα  από τσιγαρα, το  ξαναρχισα.

Παρασκευη, απογευμα  και  θελω  να το κοψω.

Παρασκευη  απογευμα  και θελω να βγω  να  πιω.

Eιχα  υποσχεθει, ένα  ποιημα,  του Καβαφη,  σε αγαπημενο  προσωπο.

Δεν είναι ευκολο, να παρεις την την ζωη σου, να την πας μακρια,να παλεψεις να χτισεις, καινουργια ονειρα καινουργια οραματα, καινουργιο αυριο.

Να μοχθεις, και όταν φτανει η πολυποθητη στιγμη, να θετεις εν αμφιβολω, ολη αυτή την προσπαθεια, τα ξενυχτια , τις προσδοκιες…

‘Το παλεψα ,δεν  ξερω αν θα είναι αρκετο ,για την  Ελλαδα.΄

Ένα πτυχιο, ένα εισιτηριο ,για την ζωη, ποια ζωη, ποια χωρα;

Μια μηχανη κιμα είναι, που αλεθει ,ονειρα , οραματα ,ποθους,προσδοκιες,αλλα ας μη της το πω, γιατι θα την πληγωσω…

ΤΟ       ΠΡΩΤΟ     ΣΚΑΛΙ

Εις  τον Θεοκριτο  παραπονιουνταν

Μια μερα ο νεος ποιητης Ευμενης ‘

΄΄Τωρα δυο χρονια περασαν που γραφω

κ΄ένα ειδυλιο εκαμα μοναχα.

Το μονον αρτιον μου εργον είναι.

Αλλοιμονον,ειν’ υψηλη το βλεπω,

 Πολύ υψηλη της Ποιησεως η σκαλα

κι απ’ το σκαλι το πρωτο εδώ που ειμαι

ποτε δεν  θ΄’ ανεβω ο δυστυχισμενος’’

Ειπ’ ο Θεοκριτος   ‘Αυτά  τα λογια

Αναρμοστα  και  βλασφημιες  είναι.

Κι αν εισαι στο σκαλι το πρωτο , πρεπει

Νασαι υπερηφανος  κ’ ευτυχισμενος.

Εδώ  που εφτασες , λιγο δεν είναι

Τοσο που εκαμες , μεγαλη δοξα.

Κι αυτό  ακομη  το σκαλι το πρωτο

Πολύ από τον κοινο  τον κοσμο απεχει.

Εις το σκαλι για να πατησεις τουτο

Πρεπει με το δικαιωμα σου  ν’ασαι

πολιτης εις των ιδεων την πολι.

Και δυσκολο στην πολι εκεινην είναι

Και σπανιο  να σε πολιτοφραφησουν.

Στην  αγορα της βρισκεις  Νομοθετας

Που δεν γελα κανενας τυχοδιωκτης.

Εδώ που εφθασες , λιγο δεν είναι

Τοσο που εκαμες , μεγαλη δοξα.

Συγχαρητηρια , για την  προσπαθεια , ολοψυχα καλη επιτυχια .

Να εχεις παντα το κουραγιο και τις αντοχες, να  το παλευεις.

Χρονια σου πολλα , δημιουργικα  και ευτυχισμενα.

ΥΓ.

Σ’ευχαριστω,  για την  αφορμη,  να  επικοινωνησω με  έναν  μεγαλο  Ποιητη, μετα από χρονια…

AΣΤΥΝΟΜΙΚΗ   ΔΙΑΤΑΓΗ

Προς απασας τας Αρχας του Κρατους Επαρχους και Δημαρχους της υπ’ εμε αστυνομικης

περιφερειας της κωμοπολεως Διρβης.

Αρθρον 1ον

Παρακαλουνται παντες και πασαι όπως μεθαυριον Παρασκευην 6ην  Δεκεμβριου ε.ε κατά την πανηγυρικην εορτην του Αγιου  Νικολαου και επι τη εσχατη ευκαιρια της συγκεντρωσεως των ξενων,οι κατοικοι της δικαιοδοσιας μου, εκτελεσωσι γενικην καθαριοτητα των δρομων της εγχωριου ταυτης πολεως.

Αρθρον 2ον

Να δεσωσι δια στερεων αλυσεων τους κυνας  και τους σκυλους και απαντα  τα κακοποια στοιχεια  τα τυχον δυναμενα να προσβαλουσι την εγχωρια αιδω.

Αρθρον 3ον

Να εμποδισουν βια, το γκαρισμα των ονων και μουλαριων , το χλιμιντρισμα των ιππων και των γαλων, δηλαδη κατσουλιων.

Αρθρον 4ον

Να θεσωσι φιμωτρο ανα τα στοματα των φωνασκουντων  εμψυχων ζωων και πτηνων διαφορων καταγωγων, γενους και φυσεως  `η και ανθρωπογυναιων ακαταλληλου  συμπεριφορας εις ξενους κατά  την εκτελουμενη ενθαδε πανηγυρην.

Αρθρον 5ον

Θα τους πεθανω δι’αρθρων. Οι υποδηματοποιοι  και τσαγκαραδες , οι κουρεις και μπαρμπερηδες , οι οινοπωλαι , εστιατορες, λαχανοπωλαι και εν γενει εμπορευομενοι να τηρησουν ακραν καθαρσιν, καλην ζυγισιν , αριστην ποιοτητα και να σκευασουν τας ζυγαριας , τα τα μετρα και τα σταθμα προς τα συμφεροντα της υπηρεσιας.Οι παραβαται του διαταγματος τιμωρηθησονται κατά το αρθρον 12 του Ποινικου Νομου  περι τιμης  και ηθων.

Αρθρον 6ον

Απαγορευεται το πλυσιμον  εν τη θαλασση (σ.σ η Διρβη δεν εχει θαλασσα ) ανευ αδειας .Απαγορευεται η εισοδος  αμφοτερων των γενων και ουδετερων εις  θερμους λουτηρας καθ’ολην την διαρκειαν  της εορτης , προς αποφυγην απαγωγης μεταξυ των.

Αρθρον 7ον

Οσοι παρ’ εμου οφθωσι και των οργανων μου εργολαβουντες αρρενες μετα θηλεων , θελουσι ραβδιστει ανελλιπως εν τω κρατητηριω.

Αρθρον 8ον

Απαγορευονται αι σεισμικαι δονησεις προς αποφυγην  καταπληξεως του λαου.

Αρθρον 9ον

Απαγορευονται ενωπιον των ξενων η μαγκουροφορια , ο πυροβολισμος δια διμουτσουνης , το ατομικον βηξιμον,η εκκαθαρισις ρινων και οι εφεδρωνοκρουσιαι.

Επιτρεπεται τουτο περι λυχνων αφας , εν απομακρυσμεναις συνοικιες.

Αρθρον 10ον

Απαγορευεται κατά το ουρειν , το παιξιμο του κρεατος.

Αρθρον 11ον

Μεγαλη παρακλησις ψαλλησεται περι λυχνων αφας , προς  απομακρυνσιν  πασης ασθενειας ζωων, ανθρωπων και γυναικων.

Αρθρον 12ον

Ο υποφαινομενος θα παρισταται εν τη παρακλησει εν μεγαλη στολη και παρασημοφορια. Η εκτελεσις της παρουσης ανατιθεται εις τα υπ’ εμε οργανα.

Εγκυκλιος  Διαταγη  1835

Παρασκευη ,απογευμα επιτελους, και μετα από ένα ,΄περιεργο ¨συμβαν  που μ’εστειλε αδιαβαστο πριν μερες ,ξανα στις επαλξεις. Καλοκαιρακι λοιπον  και ο κοσμος ετοιμαζει  βαλιτσες , μπαγκαζια, παιρνει  μαζι του τη μιση του καρνταρομπα  για μια βδομαδα  διακοπων, δεν κλεινει  το  μπουρδ…  το γαμ… το σακ βουαγιαζ , η βαλιτσα  , η οποιο άλλο αποθηκευτικο μεσο, τα παστωνει τα φορτωνει, στην  μηχανη στην προκειμενη  περιπτωση, και κατευθυνεται  προς  την Βαλχαλα  του. Πειραιας  και εδώ  αρχιζουν τα δυσκολα.Ποιο Λιμανι της Αγωνιας,  αυτό δεν πιανει μπαζα  μπροστα  σ ΄εκεινο  της Αγανακτησης! Αναχωρηση  στις  9.00 ,ε  να μην εισαι  στις  8.οο εκει  να βαλεις μεσα  μηχανη, να βρεις  καμια  θεση  της προκοπης , να πιεις ένα καφε  και τελος παντων να ταξιδεψεις; Πρωτος πρωτος  ο δικος  σου  στην αποβαθρα, χωρις καφε πρωινο ακομα, ετοιμος  να μπω . Αμ δε !  9.15 καταφερα  να ειμαι  στα εσωτερα του  πολυποθητου σκυλοπνιχτη, παρντον, πλοιου ηθελα να πω. Το ταξιδι δεν το πολυκαταλαβα, τη μιση διαδρομη  την εφαγα  μεχρι να βρω καπου να κατσω , την υπολοιπη  διαβαζοντας κατι οντως ενδιαφερον.Και η μεγαλη στιγμη ,επι τελους αφιξη, Παρος για πρωτη φορα! Τα φιδια μ’εζωσαν με το που βγηκα.Παροικια , και ο χαμος ο κακος. –Πατριωτη για Ναουσα; -Από κει. Γκαζακι γλυκο , μη  σπειρω τα μπαγκαζια στην διαδρομη και οντως Ναουσα. Η κυρια  ευγενεστατη, το δωματιο ικανοποιητικο, ενταξει λεω μαγκα μου , καλες διακοπες. «Παρε με παρε με και στη Ναουσα της Παρου πανε βγαλε με.» Μ΄εβγαλε στις Κολυμπηθρες,για μπανακι, εκει μου ειπαν. Εκει  φυτρωνουν ομπρελες, ξερεις αυτές της θαλασσας, μιλαμε για πολύ πανιδα ,τα τζιπ  παραταγμενα για επιθεωρηση εξω, μεσα  τα διαολια τα ταχυπλοα, εκαναν  τις Κολυμπηθρες, Ιμολα . Τα μαζευω  και την κανω , ειχε άλλη παραλια πριν και σχετικα με λιγο κοσμο. Ψαθα κατω ,λαδια  καπελο  MP3, βιβλιο, ψησιμο μπρος πισω κανα  δεκαλεπτο, και θαλαττα θαλαττα! Προχωρω ,καπου 15 μετρα και η θαλαττα  στα γονατα , όταν εφτασε στο στηθος  ημουν  στην εμβελεια  των ταχυπλοων…Το ξεπερασα  σχετικα γρηγορα  λεγοντας  ότι του κερατα , τιποτα χιλιομετρα πιο εξω ,ολο και κατι  καλυτερο θα βρω. Βραδυνη  εξοδος για φαγητο και ποτακι! Στην Ναουσα  είναι οι πιο ευσεβεις κατοικοι του πλανητη. Οι εκκλησιες είναι ανοιχτα  και το βραδυ για οσους  δεν προλαβαν  να πανε  την ημερα..Πολιουχος, είναι ο Αγιος του Ναυαγιου της Αρλετας, ποτε γιορταζει; Κάθε  βραδυ, με πολλους πολλους πιστους, το απολυτικιο του δεν το γνωριζω.Οποιος ξερει  με διαφωτιζει ,τον αμαρτωλο. Γενεθλια  και ειπα να πιω ένα καραφακι με μεζε. Αφου βρηκα τραπεζι με καρεκλα, παραγγειλα ,και σ’ευλογο χρονο ηρθε  πιατο με τρεις [3] χταποδοκεφτεδες, άλλο με εξι [6] μυδια κονσερβας , μαρουλοσαλατα στον βυθο του επομενου και το καραφακι. Εφαγα το λουκουλιο γευμα και ζητησα λογαριασμο. 31 ευρω, παρακαλω.Ποσα;-31 ευρω!!! Εφυγα  ζαλισμενος μαλλον από το καραφακι. Αγιε μου Ναυαγιε! Για τον τιμησω εψαξα να βρω κανα μπαρακι να συνεχισω να γιορτασω τα γεννεθλια μου…Γκομενιτσα με μινι ως τον αφαλο στην πορτα για κραχτης πλην όμως ,το μαγαζι παιζει εντεχνο.Παπακωνσταντινου,οοοοπα, τα χερια των ανθρωπων του, Κατσιμιχαιους οοοοπα τα χερια, ‘Κλαιει η μαννα μου στο μνημα’ οοοοοπα.Ηρθα κι’επαθα καταθλιψη. Τα υπολοιπα δεν εχουν ενδιαφερον. Άλλος για Ναουσα;

14       Ν.  ΥΟΡΚΗ

Το πρακτορειο Ηνωμ.  Τυπος ανακοινωσε οτι ο Τζονι  Βαισμιλερ, γνωστος στους παλιοτερους ως Ταρζαν, καθε που πεφτει ο ηλιος ανοιγει το στομα του και βγαζει ααααααΑΑΑ την κραυγη του ρολου του. Το πρακτορειο στη συνεχεια αναφερει οτι δε συντρεχει ουδεις λογος ανησυχιας. Ο Ταρζαν ειναι στα τελευταια του. Ακινδυνος.

Α π ο  την περασμενη Δευτερα

τα    πουμα   

κι   οι  ελεφαντες

με   σηκωμενες  προβοσκιδες

ε ρ χ ο ν τα ι.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ      ΓΩΓΟΥ

Η αθεατη  πλευρα, περιπατος εκει πουδεν εχει φωτα.

Είναι πισω όλα εκεινα που θα σ’εθελγαν.

Ουρανος, βραχος,  θαλασσα και τα ονοματα

τα χαραγμενα,στους αθανατους.

Φιλια στους γλαρους, θυμασαι;