Το παρακάτω είναι μελοποιημένο και εντος ολίγου θα δημοσιοποιηθει....
Δεν έχει απώτερους σκοπούς...Δεν εχει σκοπιμοτητες...Ειναι απλα κραυγη...
Κι εγώ μάνα είμαι κι εγώ έχω γιο
και δε θα ήθελα να ζήσω αυτό που είδα στη δική του μάνα...
Φωνάζω τώρα...για το αύριο....

Ήσουνα μέσα στη ζωή
της άνοιξης λουλούδι
Άνθιζες και μεγάλωνες
με γέλιο και τραγούδι
Μα ήρθε του Χάρου το μαχαίρι
και σ' έκοψε σαν ανεμώνα
και σ΄έστειλε να κοιμηθείς
στου τάφου το χειμώνα

Ένα Σαββάτο για φαντάσου
με συντροφιά τα όνειρα σου
πήγες χωρίς να τα ζητήσεις
μα σου στερήσαν να τα ζήσεις
Τώρα σε πάνε όλες και όλοι
στου Θεού το περιβολί
Κλαίνε και λένε μία λέξη
"Γειά σου Αλέξη,γειά σου Αλέξη"
Εκεί που πας δεν τελειώνει η ζωή σου
γιατί του κόσμου τα παιδιά θα έχουν την ψυχή σου
μέσα στη μνήμη τους θα σ' έχουν όλοι
εκεί που πας στου Θεού το περιβόλι...

Κοιμήσου Αλέξη σου στρωσα κρεβάτι από λουλουδια
και σου βαλα για σκεπασμα της λυπης τα τραγουδια
τα χαδια τα φιληματα στα μαγουλα σου απανω
τουτη την ωρα αγορι μου προσκεφαλο τα κανω
Κοιμήσου αγοράκι μου κοιμήσου ξεκουράσου
κι όλοι κρατούν στη μνήμη τους ναό τα όνειρά σου
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΑΛΕΞΗ,ΓΕΙΑ ΣΟΥ...