Ανάμεσα στα σύννεφα.
Δεν είμαι εδώ, για να προσγειωθώ ... μόνο για να πετάξω ψηλότερα.
28 Φεβρουαρίου 2009, 10:38
Το κίτρινο τριαντάφυλλο
Ζωή  Αγάπη  Φιλοσοφία της καθημερινότητας  Αγαπημένα  

  Το βρήκα το πρωί της Πέμπτης μέσα στο αυτοκίνητο, όταν έφυγα πρωί πρωί να προλάβω μία κατάθεση στις 8.30. Χαμογέλασα στη σκέψη του πόσο γλυκός και ιπποτικός ήταν πάλι ο μπαμπούλης μου κι υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην παραλείψω να τον ευχαριστήσω μόλις τον δω. Πράγματι τον ευχαρίστησα αργότερα με ένα χαμόγελο και μια ζεστή αγκαλιά, στη θύμηση της πρωινής όμορφης έκπληξής του. Την΄ιδια την έκπληξη, όμως, το κίτρινο μπουμπουκάκι, το άφησα στο αυτοκίνητο...  (Ξέρω, ξέρω: φτου μου :( )  Ευτυχώς ,το βραδάκι, το ξανάδα και το λυπήθηκα. Το πήρα στο γραφείο και το ακούμπησα (το ξέχασα ακουμπισμένο, για την ακρίβεια) πάνω στο γραφείο μου, ανάμεσα στους φακέλους, τα βιβλία και το άγχος μου να διεκπεραιώσω όσο περισσότερα πράγματα μπορώ μέχρι να φύγω σήμερα. Μα πόσο άκαρδη μπορώ να είμαι να ξεχάσω ένα τέτοιο τρυφερό πλασματάκι πάλι χωρίς νερό!  Χθες το πρωί το βρήκα στην κουζίνα, μέσα σε ένα βάζο με νερό και σήμερα, ακόμα εκεί, είχε ανοίξει τα πεταλάκια του, είχε μεγαλώσει ευωδιαστά και γέμισε η ψυχή μου γλυκα και χρώμα. Το πήρα μαζί μου στο γραφείο, το έβαλα πάνω στη στίβα με τα βιβλία κι αυτή τη στιγμή που γράφω είναι απέναντί μου και  μου ρίχνει κλεφτά, κίτρινα, φωτεινά βλεμματα :) Επιβίωσε παρά τις κακουχίες... και, τώρα, εμένα που το κακομεταχειρίστηκα τόσο, με ομορφαίνει...!  Η πατρική αγάπη μέσα σ' ένα κίτρινο τριαντάφυλλο, Μπαμπούλη μου.
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

sven (28.02.2009)
Με έναν τέτοιο τρυφερό και αγαπησιάρη πατέρα, πως να μη γίνεις τέτοια που ΄σαι!!! Τώρα εξηγούνται όλα, ακόμα και η παραπομπή στο βιβλίο του Yallom στο προηγούμενό σου post.

Tι τυχεροί που είναι κάποιοι άνθρωποι...Έχω μια απορία όμως γιατί η επιλογή ήταν κίτρινο;

Καλά να περάσεις όπου κι αν πας, ό,τι κι αν κάνεις.
Desmar (28.02.2009)
...ίσως και να συμβόλιζε την υπόλοιπη μέρα της μια που το κίτρινο θεωρείται ...αγωνιστικό χρώμα!

Αυτά τα μικρά και τρυφερά κάνουν την διαφορά στην καθημερινότητά μας όχι τα μεγάλα ...μια ζεστή χειρονομία ...δυό κουβέντες αγάπης ...μια όμορφη σκέψη ...ότι σου προκαλεί χαμόγελο στην θύμησή του...

Δώσε ένα φιλί στον μπαμούλη σου και από μένα ...μην το ξεχάσεις ε? ;)
Latte (28.02.2009)
Svenako, το κίτρινο είναι το αγαπημένο μου χρώμα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Όταν βλέπω κίτρινο, χαίρομαι! Τόσο απλά! Το βρίσκω ονειρικό, φωτεινό, λαμπερό, χαρούμενο, αισιόδοξο! (Φυσικά, κάθε φορά που λέω πόσο μου αρέσουν τα κίτρινα λουλούδια -όλα ανεξαιρέτως, κίτρινα τριαντάφυλλα, ηλιοτρόπια, κλπ, ακούω όλα τα σχετικά σχόλια περί μίσους, ζήλιας κλπ, αλλά εγώ απλά χαίρομαι :))

Δεσποινάκι, πριν λίγο πέρασε ο μπαμπάκας μου από το γραφείο και με ρωτήσε (παρεμπιπτόντως) τι ώρα υπολόγιζα να με πάει στο αεροδρόμιο (όχι, δεν είμαι κακομαθημένη, ναι, έχω και αδερφή και μας έχουν στα ώπα ώπα οι γονείς μας και τις δύο :)) και του το έδειξα, έτσι που δεσπόζει πλεον πάνω στα βιβλία. "Το έσωσες κιόλας, του είπα, κι είναι πανέμορφο". Εκείνος το είχε βάλει στο νερό... Φυσικά του έδωσα πολλά πολλά φιλάκια, καλή μου. Σ' ευχαριστώ :)
Oraclas (28.02.2009)
Για ορισμένους το κίτρινο είναι χρώμα της ζήλιας. Τα κίτρινα λουλούδια συμβολίζουν ακόμα την πολυτέλεια, την αφθονία και τον σεβασμό απέναντι σε κάποιον.

Όταν ένα λουλούδι είναι δώρο από τον πατέρα σου έχει το χρώμα της αγάπης..

Θα σου πρότεινα να του ανταποδώσεις κάποια μέρα (στο δικό του αγαπημένο χρώμα), ειδικά όταν δεν θα είναι κάποια ιδιαίτερη περίσταση. Το ξαφνικό είναι γλυκό.
Latte (04.03.2009)
Δεν έχει σημασία, καλέ μου Oraclas, τι είναι για ορισμένους το χρώμα αυτό (ή το κάθε χρώμα). Ούτε το τι συμβολίζει γενικά. Σημασία έχει τι σημαίνει για μένα (όπως αυτό έχει σημασία για το κάθε τι που αρέσει στον οποιονδήποτε από εμάς). Και για μένα: κίτρινο=χαρά! Δεν το φορώ, αλλά το υπνοδωμάτιό μου είναι μέσα στο κίτρινο... κι έτσι ξυπνώ και κοιμάμαι χαρούμενη :)

Ευχαριστώ για την όμορφη σκέψη. Ναι, το ξαφνικό είναι πιο γλυκό. Κάτι πρέπει να κάνω κι εγώ για τους γονείς μου (σκέφτομαι εδώ και καιρό κάτι που να μην το περιμένουν)... Τα λουλουδάκια (και τα φρουτάκια), πότε ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο, πότε μια μοσχομύριστη γαρδένια, πότε το πρώτο φρουτάκι της εποχής παραγωγής του μικρού περιβολιού είναι συχνό φαινόμενο σ' εμάς. Απρόσμενο, όταν συμβαίνει, αλλά συχνό. :)
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
latte

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/latte

Αναμνήσεις (παρελθόν), ζωή (παρόν) και όνειρα (μέλλον) ξεδιπλωμένα σε έναν πολύχρωμο virtual ορίζοντα. Με αναγνώστες ή μη, βγαίνουν από μέσα μου και μπαίνουν ... σε τάξη.

Tags

Αγάπη Έρωτας Ζωή Αγαπημένα Σχέσεις Προσωπική αλήθεια Μητέρα Βασικές αρχές Σινεμά Ποίηση Ψυχολογία Φιλοσοφία της καθημερινότητας Σελίδες ημερολογίου Το τέλος της ιδιωτικότητας Καταναλωτής (ο) ενημερωμένος Μουσική Ορθογραφία Προσωπική αληθεια



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links