Χθες ξύπνησα χαρούμενη, ξαλαφρωμένη, ως να έχω μέσα μου τη δύναμη και τη χαρά  όλου του κόσμου! Είναι υπέροχο να νιώθεις έτσι, επειδή απλά ετσι νιώθεις κι όχι επειδή έχεις καταβάλει κόπο να κατευθύνεις τα συναισθήματά σου (με τη λογική, με τη γνώση, με την υγιή σκέψη...). Πέρασα ένα ΣΚ δουλεύοντας, γιατι η εβδομάδα που έρχεται είναι πολύ φορτωμένη. Και σήμερα, έτσι όπως κάθομαι στο γραφείο κι έχω ακόμα ένα βουνό να κάνω, διαπιστώνω ότι κάπου μέσα στο διήμερο έχασα ένα μέρος αυτής της υπέροχης αίσθησης.

Με λυπεί αυτό. Άντε να βάλω τη σκέψη μου πάλι στη δουλειά τώρα... :). Άντε να βρω και υγιεινή τροφή να της δώσω χωρίς τοξίνες :) Μα πού να τα βρω, καλή μου, βραδιάτικα και κυριακάτικα τρόφιμα βιολογικής καλλιέργειας; Τι με σκοτίζεις; Έχω κι άλλες δουλειές! 

Στο κελάρι; Στο βιβλίο που διάβαζα το πρωί; Μμμμ, για να δω... Α, κάτι βρήκα! Ναι, μας οφείλουμε να ζουμε καλά, ναι!  Οφείλουμε στον εαυτό μας να νιώθουμε τη χαρά αυτού του είδους της αγάπης που σε αφήνει γεμάτο πραότητα και κατανόηση, αυτού του είδους της αγάπης που σε οδηγεί στο να βλέπεις το καλό σε όλα και σε όλους, ακόμα κι εκεί που είναι καλά κρυμμένο, αυτού του είδους της αγάπης που σε κάνει να χαμογελάς με εσωτερική λάμψη, με κατανόηση για τον άλλο, όταν λόγια ή πράξεις του θα μπορούσαν, ελλείψει αυτής της αγάπης, να σε θίξουν. Αν ο καθένας μας εξοφλούσε αυτό το χρέος, (λέει) οι άνθρωποι γύρω μας θα ήταν πιο ευτυχισμένοι, ο κόσμος που ζούμε, σαν πολλά τεράστια συγκοινωνούντα δοχεία, θα ήταν πιο όμορφος...

"Ζήσε καλά και να είσαι σίγουρος ότι από σένα θα προέλθουν καλά πράγματα, έστω κι αν δεν το μάθεις ποτέ".

Βραδινές αμπελοφιλοσοφίες, ανάσα και χρώμα...και μουσική