Εγώ μεγάλωσα σε δύσκολη εποχή δικτατορία,Μακρόνησος και ξύλο ποτέ δεν έινιωσα ελεύθερη ζωή κι είχα τον πόνο μοναδικό μου φίλο
βασανισμένος βαδίζω στη ζωή στις φυλακές με είχανε κλεισμένο γι αυτά που πέρασα σ'αυτή την εποχή με ρίξαν κάτω δυτυχισμένο
μα εγώ δεν πρόκειται να ζω γονατιστός δεν θα λυγίσω σ΄αυτήν τη κοινωνία και θα παλέψω και θα 'μαι δυνατός μα αυτή η ζωή μου προκαλεί αηδία
ο εγγονός:
εσύ μιλάς για μαύρες εποχές που μόνο ο πάπυρος μπορεί να τις θυμίσει για γκρίζους μάγους του μίσους ενοχές που το σπαθί της λησμονιάς θα τις συντρίψει
μα αυτό δεν είναι το χειρότερο,παππού παλιά στιχάκια χιλιοτραγουδισμένα είναι η ψυχή μας που'χει χτίσει χάλκινο κλουβί και χελιδόνια να προσκυνούν φυλακισμένα
είναι το πνεύμα βυθισμένο στην άβυσσο του φόβου είναι η γνώση κάρβουνο στη φλόγα της υποταγής κι όταν φοβάσαι δε μιλάς βλαστάρι του ασώτου και δε φωνάζεις μην ξυπνήσει το κλάμα της ψυχής
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο StavmanR (19.03.2009) Πρόκειται για πραγματικά υψηλής αξίας κείμενο (στιχούργημα), με δυνατές έννοιες και συγκριτική διάθεση των εποχών που "τριγύρω αλλάζουν, μα οι ίδιες μένουν".
Η πείνα και ο πόνος του μεσοπολέμου γίνανε αγωνία και ακόρεστη κενότητα μεταπολεμικά.
Καλησπέρα :)
KIT_KAT (19.03.2009) !!!!
Μεγάλη η ευστοχία της απόδοσης αλλά ακόμα περισσότερο συγκινητική η ευστοχία της "σφυγμομέτρησης"...
Oraclas (20.03.2009) Υπέροχο φίλε μου mariachi.. ο καθένας από την μεριά του πάντα έχει κάτι να πεί.
Μου άρεσαν οι αντιθέσεις που δημιούργησες και μας έβαλες σε περισυλλογή.
Δυστυχώς το χάσμα γενεών έχει αλλάξει. Ανά δεκαετία πλέον υπάρχει διαφορετική γενιά.. οπότε το χάσμα συναντιέται σε ανθρώπους ηλικιακής διαφοράς μόνο μίας εικοσαετιας..
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε. Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας mariachi Στέλιος
Στιχουργός
από ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ του Πειραιά