Δέν ήξερα πως θα ήσουν εδώ. Αλλά η μοίρα πάντα τέτοια μου έφερνε εμένα. Ίδια μάτια, χαμόγελο με ερωτηματικά. Άλυτο βέβαια σα σταυρόλεξο των Τάιμς. Δε νομίζω οτι χωράς πια στη ζωή μου. Βρήκα το συμβιβασμό μου και πρέπει να τον ακολουθήσω μέχρι τέλους.Λάθος σωστό δε με νοιάζει γι αυτό. Κάποιες μάχες παραμένουν λανθασμένες επιλογές. Μα κι αυτές κομμάτι απ το μονοπάτι σου είναι.Εγώ δε σε θέλω πλέον κοντά μου. Οχι δεν είναι γιατί δε σ αγαπώ. Είναι επειδή κουράστηκα να δίνω μάχες που ξέρω πως δε μπορώ να κερδίσω. Αδύναμος? Κάθε άλλο. Ξέρεις πόσο κουράστηκα για να σε απομακρύνω απο τη ψυχή μου? Μήνες και μήνες βούρκωνα κάθε φορά που άκουγα το όνομα σου, το τραγούδι σου, τη φωνή σου. Αλλά κάποιες φορές πρέπει να αλλάξουμε φεγγάρι, δρόμο και βέλος για να καταλάβουμε μερικά πράγματα.