O Όλιβερ είναι 8 χρονών. Ειδωθήκαμε τη πρώτη φορά το 2001. Μόλις τον είδα ήξερα ότι ήθελα να πάω μαζί του σπίτι. Μετά από αναμόνη 2 μήνων, τα κατάφερα. Μόλις μπήκαμε μαζί στο σπίτι, ήξερα πως αυτό ήταν που ήθελα. Του πρόσφερα νερό μιάς και δε πίνει αλκοόλ. Μου είπε ευχαριστώ και πήγε να δεί και το υπόλοιπο σπίτι. Ήταν φανερά ερωτευμένος μαζί μου και ελπίζω πως ακόμα είναι. Κοιμόμαστε εδώ και 8 χρόνια στο ίδιο σπίτι αν και κάποτε κοιμάται και με τη μάνα μου ή τον πατέρα μου. όπου γουστάρει ο τύπος. Είναι πολύ γλυκός και του αρέσει να γεύεται νέα πράγματα. Στις νυχτερινές μας βόλτες δείχνει ευτυχισμένος. Το αποζητάει άλλωστε. Με κοιτάει στα μάτια και έχω παραδοθεί.Δεν είναι ανάγκη να μου πέι τίποτα.

Θυμάμαι στα 3 του χρόνια πήγαμε στο Μακντόναλντς ντράιβ-θρού και πήραμε από ένα μπέργκερ.Βλέπετε η καταγωγή του είναι από Αγγλία. Είναι ξανθός, με μεγάλα καφέ μάτια και πανέμορφα μεγάλα πόδια. Μια φωνή αντρίκια και ένα κορμί θείο (αν και τελευταία έβαλε λίγο βάρος αλλά το 'χασε). Θυμάμαι ένα βράδι, δε μπορούσα να καταλάβω που είχε πάει. Τον βρήκα καθισμένο στο κρεββάτι μου να με περιμένει. Τον ρώτησα τι κάνει εδώ αλλά απλά με αγκάλιασε και με φίλησε. Τα υπόλοιπα δε μετρούσαν.Είχα δωθεί στα χάδια του.

Σε δύσκολες στιγμές τις οικογένειας είναι πάντα εκεί,πάντα πρώτος.Βοηθάει απίστευτα το σπίτι και έχει δώσει τρομερή στήριξη στον πατέρα μου. Έχει βέβαια αδυναμία και στη μάνα μου μιάς και τη πρώτη χρονιά τη πέρασε μαζί της. Μόλις μπούμε στο σπίτι μας καλωσορίζει και μας χαμογελάει. Η παρουσία του μας φέρνει κοντά. Μας δίνει αυτά που μας λείπουν. Κανένας άλλος δε με έκανε ποτέ να νιώσω έτσι. Ποτέ δε με απογοητεύει. Είναι πάντα εκεί στο ίδιο σημείο. Με περιμένει. Μα δε ξέρει πως εγώ τον περιμένω ακόμη περισσότερο. Μετράω τα λεπτά να φτάσω στην αγκαλία του. Να ακούσω τη φωνή του.Να νιώσω τη ζεστασία της αναπνοής του.Τα χτυπήματα της καρδιάς του.

(Στον πιο όμορφο άντρα της ζωής μου, τον Όλιβερ τον οκτάχρονο λαμπραντόρ - σε λατρεύω ψυχούλα μου)