15 Ιουλίου 2009, 13:46
Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο
MPara (15.07.2009)
Εγώ ξέρω,μάλλον δεν ξέρω,νιώθω πως όχι,δεν είμαστε αρκετοί από μόνοι μας.
Εγώ τουλάχιστον δεν είμαι.
Αυτά...(και άλλα πολλά δηλαδή,αλλά βαριέμαι να γράψω.Ωραία θα ήταν να βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και να τα συζητούσαμε όλα αυτά,ε?)
:))))
sven (15.07.2009)
Φίλε Χρίστο,
Η βασικότερη ανθρώπινη ανάγκη, από την πρώτη στιγμή της ζωής, είναι η δημιουργία σχέσεων μέσα από τις οποίες να ολοκληρώνονται οι διάφορες άλλου είδους ανάγκες μας. Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει την ύπαρξη ενός άλλου συγκεκριμένου προσώπου -του άλλου μας μισού- που μόνο η δική του παρουσία στη ζωή μας θα μας ολοκληρώσει. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα σήμαινε πως γεννιόμαστε ελλιπείς, πράγμα που δεν ισχύει. Μέσα όμως από τις διάφορες σχέσεις μας, που η κάθε μία τους καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες, εμπνεόμαστε, δημιουργούμε, αισθανόμαστε περισσότερα και εντονότερα συναισθήματα, διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.
Αν λοιπόν μιλήσουμε με μαθηματικούς όρους, δεν υπάρχει ΕΝΑ μισό, αλλά πολλά ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ που απαρτίζουν το παζλ της ουσίας της ύπαρξής μας...mardhm (15.07.2009)
Λοιπόν, εγώ νομίζω πως μόνο κάποιες περιόδους της ζωής μου νιώθω μη ολοκληρωμένη από μόνη μου.
Τις περιόδους που είμαι ερωτευμένη. Τότε νιώθω πολύ ευάλωτη και επίσης νιώθω πως έχω την ανάγκη του αγαπημένου μου για να είμαι καλά. Σίγουρα εκείνες τις εποχές νιώθω πως εκείνος είναι το άλλο μου μισό. Όμως δεν είναι. Και η ζωή συνεχίζεται, και μετά από πολύ καιρό έρχεται η στιγμή να ερωτευτείς ξανά. Και τότε νιώθω πως εκείνος είναι το άλλο μου μισό. Σίγουρα δεν μας συμβαίνει κάθε μέρα. Όμως, η ζωή είναι μεγάλη για να μας συμβαίνει μόνο μια φορά.
Καλησπέρα Χρίστο!hithtoly (15.07.2009)
καλησπέρα και στους τρείς και ευχαριστώ για τα σχόλια σας.Liza32 (15.07.2009)
Πιστεύω ότι μια φορά στη ζωή μας γνωρίζουμε το άλλο μας μισό! Μπορεί να ερωτευτούμε πολλές φορές, αλλά η αγάπη έρχεται μόνο μια φορά! Νομίζουμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι στη ζωή, ότι δεν έχουμε ανάγκη να μας νοιάζονται και να μας αγαπούν, αλλά δεν είναι έτσι. Γιατί όταν γνωρίσουμε το άλλο μας μισό, η καρδιά μας χτυπά δυνατά και ήμαστε έτοιμοι για όλα! Ήμαστε άνθρωποι με αισθήματα, όχι άψυχα αντικείμενα που σκοπό έχουν να απομυθοποιήσουν την αγάπη! Η αγάπη υπάρχει, και όταν τη συναντήσουμε δεν πρέπει να την αφήσουμε να φύγει γιατί μετά θα είναι πολύ αργά! Το άλλο μας μισό, θα είναι το αντικαθρέφτισμα του ίδιου μας του εαυτού, όχι η αντανάκλαση του! Θα σκέφτεται το ίδιο με μας, θα πονάει το ίδιο, θα χαίρεται το ίδιο, δεν θα ζηλεύει, και δεν θα θέλει να μας αλλάξει! Θα μας δεχτεί όπως ακριβώς ήμαστε, και θα κάνει τα πάντα για να ήμαστε ευτυχισμένοι όχι δυστυχισμένοι! Και αν κάποιος κάποτε μας πονέσει για κάποιο λόγο, θα κάνει τα πάντα για να ανακουφήσει τον πόνο μας, και θα θέλει κάθε ώρα και κάθε στιγμή να είναι εκεί, μαζί μας! Το άλλο μας μισό, θα είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μας, και θα ήμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για αυτή! Και η θυσία θα αξίζει, γιατί το ίδιο θα αξίζει και η αγάπη μας! Και ακόμα και αν κάποιοι μας χωρίσουν, τίποτα και κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να βρει αυτό που βρήκαμε εμείς στο πρόσωπο του άλλου μας μισού! Και σίγουρα θα μας ζηλεύουν, γιατί οι άλλοι δεν θα γνωρίσουν ποτέ μια αγάπη σαν τη δικιά μας. Μια φορά στη ζωή μας έρχεται, και πρέπει να της φερθούμε με σεβασμό όπως της αρμόζει. Γι΄αυτό, αν κάπου, κάποτε συναντήσετε το άλλο σας μισό, μην κάνετε λάθη, γιατί τα λάθη πληρώνονται ακριβά!inappropriate (15.07.2009)
Αναπάντητο το ερώτημα γι' αυτό κι' εγώ (για ν' αποφύγω την απάντηση προς το παρόν χεχε) θα σταθώ στο τραγούδι και θα πω πως ήταν πολύ ταιριαστή η επιλογή του συγκεκριμένου (και πολύ αγαπημένου για μένα) κομματιού!!
Καλό βράδυ:)movflower (15.07.2009)
Υπάρχουν πολλά μισά για τον καθένα.
Παίζει ρόλο βέβαια και το σχήμα, που παίρνεις ανάλογα με τη διάθεση και την κατάσταση που βρίσκεσαι.
Αλλάζεις εσύ, αλλάζει και το άλλο σου μισό. Αν όχι, ουψ πρόβλημα: το φιτ δεν είναι τόσο φιτ πια. Για αυτό ψάχνεις κάτι άλλο, όσο φυσικά σου το επιτρέπει η έλλειψη ευθυνών απέναντι στο πρώην κατάλληλο για σένα, μισό.
Αγάπη υπάρχει άφθονη, έρωτας επίσης. Φτάνει να ξέρεις να τα δίνεις εκεί που πραγματικά θέλεις κι αξίζει.
Εσύ να σε προσέχεις. Τα μισά, που δεν νιώθουν ολοκληρωμένα κι από μόνα τους, δεν είναι σε θέση να σε προσέχουν.
Φιλάκια πολλά!hithtoly (15.07.2009)
@liza32:πάρα πολύ ρομαντική άποψη...δε ξέρω αν με τα χρόνια έγινα πιο κυνικός αλλά θα διαφωνήσω...αν μου επιτρέπεις.
@inappropriate- καλώς- χεχεχε
@movflower - εγώ με προσέχω αυτό είναι δεδομένο. απλά είναι απίθανο να βρείς κι άλλα άτομα που είναι διατεθημένα να το κάνουν.
καλησπέρα και στις 3Tsipouraki (16.07.2009)
Πότε ξέρουμε ότι κάποιος είναι το άλλο μας μισό και τελικά πόσα άλλα μισά έχουμε?
Δεν υπάρχουν στάνταρ απαντήσεις σε αυτού του είδους τις ερωτήσεις φίλε Χιθτολη... Θα υπάρχουν στιγμές (περίοδοι τις ζωής μας) που θα βρίσκουμε το άλλο μας μισό σε ένα μόνο άτομο και, στιγμές που θα βρίσκουμε το άλλο μας μισό σε πολλά "τεταρτημόρια" όπως λέει κι ο Σβεν. Μου θύμισες κάτι που έγινε πριν 20 χρόνια. Πηγαίναμε με το λύκειο την 7ήμερή μας εκδρομή στη Ρόδο. Στο πλοίο, είχα ένα φορητό ραδιοκασετόφωνο μαζί μου και άκουγα, αν θυμάμαι καλά, Pink Floyd. Ήρθε λοιπόν ένα άγνωστο σε μένα παλικάρι, επιβάτης κι αυτός του πλοίου, γύρω στα 28 με 30, με ρώτησε αν μπορεί να καθίσει μαζί μου για να ακούσουμε μουσική. Καθίσαμε όλο το βράδυ σε ένα τραπέζι και πίναμε μπύρες, από τον Πειραιά μέχρι την Κω, όπου και κατέβηκε. Μποφόρια, θαλασσοταραχή, χαμός… Εμείς εκεί, στο τραπεζάκι μας, την κουβεντούλα μας, με τις μπύρες στο χέρι για να μη χυθούνε. Κουνούσε τόσο, που το μισό λύκειο αρρώστησε... Μόλις φτάσαμε Κω και λίγο πριν κατέβει, χαιρετηθήκαμε και δώσαμε τα χέρια. Μέσα στην παλάμη μου, μου άφησε κάτι. Ήταν ένα "μισό μήλο" (από αυτά που φοράνε στο λαιμό με αλυσίδα) που έγραφε πάνω "είσαι το άλλο μου μισό". Βούρκωσα είναι η αλήθεια. Εγώ (άμα δει αυτό το ΕΓΩ ο sitzoune81 θα με πάρει και θα με σηκώσει...), από ένα χωριό της Β. Έλλάδας, αυτός με καταγωγή επίσης από Β. Ελλάδα, αλλά από άλλο νομό και κάτοικος τότε της Κω... Τον είδα τυχαία στη Θεσσαλονίκη μετά από 1 χρόνο. Τα λέγαμε συχνά για ένα διάστημα κάποιων μηνών και μετά εξαφανίστηκε. Πέρυσι το φθινόπωρο τον πέτυχα, τυχαία πάλι, στην Πατησίων... Τα είπαμε λίγο και δεν ξέρω αν μπορείς να το καταλάβεις, αλλά αυτόν τον άνθρωπο τον νοιάζομαι. Πολύ! Και ξέρω ότι με νοιάζεται και αυτός! Είναι ένα είδος "άλλου μισού" κι αυτός...
Sorry για το σεντόνι... Την άλλη φορά θα απλώσω και τα υπόλοιπα για να συμπληρώσεις το σετ. Να ετοιμάζεται η προίκα σιγά σιγά...:))
Καλή δύναμη και καλή σου νύχτα!
hithtoly (16.07.2009)
τσιπουράκι συμφωνώ πως δέν έχει απάντηση. ωράια η ιστορία σου και απλά συμφωνεί με το κείμενο μου. δε ξέρεις ποτέ ποιόν θα συναντήσεις στο διάβα σου.
χαχαχαχχ όσα σεντόνια θέλεις.εγώ χαίρομαι να ανοίγουμε τα κουτάκια της ψυχής. να σε καλά και για το σεντόνι λοιπόν και για τη προίκα!καλημέρα!DITHEN (16.07.2009)
Η μαγικη φραση ειναι: "Με γεμιζεις"!!!
Κι αυτη, λιγοι ανθρωποι μπορουν να την πουν, να την εννοουν και να την μοιραστουν με καποιον αλλον! Δυσκολο να ταιριαξουν δυο "μισα μηλα" αν δεν ειναι απο το ιδιο "ενα"!
Το να με συμπληρωνει ομως καποιος δεν σημαινει οτι τον εχω αναγκη διοτι εγω νιωθω απλα "χαμενος", κι ο αλλος βρισκεται εκει για να με στηριζει καθημερινα, με αποτελεσμα να κρεμομαι απο τον λαιμο του! Το να με "γεμιζει" καποιος και να διαπιστωνω οτι ειναι τελικα το "αλλο μου μισο" σημαινει να πατω εγω πρωτα γερα στα ποδια μου, καθως και ο αλλος, και απλα μαζι να κανουμε την υπερβαση των χαρακτηρων και της ζωης μας!
Εξαιρετικο το τραγουδι που συμπληρωνει το post και την σκεψη σου!!:)) chocolat (16.07.2009)
Να πω κι εγώ κάτι;
Το σημαντικότερο είναι χοροπηδάς στην παραλία σαν τα παιδάκια της φωτογραφίας. Είτε μόνος, είτε με παρέα.
Καλημέρα σε όλους! :)
ΥΓ: δεν ήρθα να δώσω βαθυστόχαστες απαντήσεις (δεν έχω), ήρθα μόνο να κάνω λίγη φασαρία!
hithtoly (16.07.2009)
ευχαριστώ τον δήθεν για την όμορφη παρέμβαση και την γλυκήτατη σοκολάτα για τη φασαρία της όπως πάντα! χεχεχε καλή μέρα και στους δύο.Oraclas (16.07.2009)
Χρίστο, για να μην επαναλαμβάνομαι, συμφωνώ με αρκετά παιδιά, από τις απόψεις που ήδη έχουν γραφτεί. Εγώ θα παραθέσω έναν μύθο, όπως τον θυμάμαι:
Κάποτε ο άντρας και η γυναίκα ήταν ενωμένοι (όχι ερμαφρόδιτοι) και τσακώνονταν συνέχεια. Ο Δίας επειδή δεν άντεχε την γκρίνια τους (μάλλον της γυναίκας), τους χώρισε και τους έβαλε μακριά τον έναν από τον άλλο. Όταν έμειναν μόνοι τους είδαν πόσο τους έλειπε το άλλο τους μισό. Στην υπόλοιπη ζωή τους έβαλαν σκοπό να βρουν το άλλο τους μισό, ώστε να ολοκληρωθούν πάλι.thank (16.07.2009)
Μάλλον προς sven εκδοχη καταλήγω. Οχι όμως σαν τεταρτημόρια, αλλά σαν πολλά - πολλά, άλλα, διαφορετικά από εμάς, ίδια με μας, άγνωστα, οικεία, καθρέφτες, μάυρα κουτία, οτιδήποτε ..
Και τελικά, δεν κουμπώνουν απόλυτα με τα δικά μας. Ολο και κάτι περισσεύει, όλο και κάτι χάνεται - ή κομματιάζεται - σε αυτές τις μυστηριώδεις ενώσεις που συναντάμε., ή που θέλουμε.
Κάτι σαν μια αρμονία, αλλά τόσο δύσκολο να την περιγράψεις. Ευπλαστη. Και συνήθως όχι διαρκείας. Και συνήθως, μισεί τα ερωτήματα, τις απαντήσεις. Γι' αυτό και όταν τα συναντά, αρχίζει να απομακρύνεται. Και όχι πάντα διακριτικά. Διαλύοντας ότι βρίσkει στο πέρασμά της. :):)
Ασε που κάποιες φορές μας φέρνουν αντιμέτωπους με δικά μας μεν, αλλά άγνωστα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και μας τα προσφέρει. Και μετά εμείς κάτι πρέπει να τα κάνουμε. Κάποιες φορές πατάμε γκάζι και φεύγουμε. Η κάνουμε πως δεν τα είδαμε. Μαλλον δεν πρέπει. Και κάποιες άλλες, τα αναγνωρίζουμε, μας αναγνωρίζουν, αλλά δεν ... Και αυτό δεν πρέπει να γίνεται αλλά γίνεται. :) Καλό βράδυ. :):)hithtoly (17.07.2009)
Τάσο να σε καλά ωραίος μύθος...
Θένκ....συμφωνώ με όλα αυτά...αλλά νομίζω πως είναι όλα αυτά που είπατε...βλέπεις ακόμα και στην απάντηση είχαμε διαφορετικά κομμάτια και απόψεις...ερώτημα αναπάντητο...με πολλά πιθανά σενάρια. να σε καλά
καλό ξημέρωμα
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο
Πότε ξέρουμε ότι κάποιος είναι το άλλο μας μισό και τελικά πόσα άλλα μισά έχουμε? Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο.
Πάντως στη ζωή μας περνάνε άτομα που ξέρουμε πως είναι εκεί για να μας αλλάξουν τη κατεύθυνση. Το νιώθεις στα κόκκαλα σου. Νιώθεις πως αυτό το άτομο σε νοιάζεται.Βουρκώνουν τα μάτια, η σκέψη του μαζί σου. Είσαι κομμάτι του. Πάντως απορρίπτω κατηγορηματικά πως αυτό το άτομο είναι και αυτό που αναγκαστικά θα καταλήξει κάποιος μαζί του. Το ανικανοποίητο είναι και πιο δυνατό λέει και ο Γούντυ Άλλεν. Ίσως είναι ο άνθρωπος που θα θέλαμε αλλά για διάφορους λόγους δε καταλήξαμε μαζί. Ίσως το άλλο μας μισό να είναι ο κολλητός μας και γι αυτό να είναι δίπλα μας τόσο καιρό. Ίσως να είναι ο/η σύντροφος μας και να σμίξουν και οι ζωές μας. Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο.
Αυτά τα πράγματα βέβαια είναι τυχερά, που λέει και μια φίλη μου. Ίσως να μη νιώσεις ποτέ ότι κάποιος σε κατάλαβε σε τόσο βάθος και με τόσο πάθος. Ίσως να μη κατανοήσεις πως είναι να σε νοιάζονται με τόση αγάπη και αφοσίωση. 32% των Αμερικανών είναι δυστυχισμένοι στο γάμο τους και πως κάποιος φίλος/συγγενής τους στήριξε, τους κατάλαβε και τους βοήθησε. Τελικά ποιός είναι το άλλο μισό? Ο/η σύζυγος ή το άλλο άτομο που κουράστηκε και στήριξε? Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο.
Γιατί κάν χρειαζόμαστε άλλα μισά? Δεν είμαστε αρκετοί εμείς ή απλά είναι μια ανάγκη του ανθρώπου να νιώσει πλήρης επειδή αποτυγχάνει να το κατακτήσει από μόνος του? Είναι τόσες οι ανασφάλειες του ανθρώπου που δε μπορεί να τις χειριστεί από μόνος του? Είναι τόσες οι ελλείψεις ή απλά έτσι είναι η ανθρώπινη φύση? Υποθέτω ερώτημα αναπάντητο.
Ένα πάντως ξέρω. Πως είναι τυχεροί αυτοί που νιώθουν αυτή την ολοκλήρωση. Όποιος και να είναι ο λόγος.Γιατί σε γεμίζει με θάρρος, αγάπη και ελπίδα. Χθές το βράδι, είδα τα μάτια σου να βουρκώνουνε για μένα και χαμογέλασε η ψυχή μου. Σ' ευχαριστώ που με προσέχεις...
Έλα κοντά μην κάνεις πίσω
το χέρι κράτα μου στα σκοτεινα
Έλα κοντά να σου μιλήσω
γι'αυτά που μέσα δεν χωράνε πια
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
Έλα κοντά το κόσμο κρύψε
τον κόσμο αυτό που μου ζητά πολλά
Έλα κοντά μια σπίθα ρίξε
να βγει απ΄την στάχτη μου ξανά φωτιά
Να με προσέχεις
γιατί έχω πέσει χαμηλά,έχω πέσει χαμηλά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
μέχρι να σηκωθώ ξανά
λίγο ακόμα μοναχά
μάτια μου γλυκά να με αντέχεις
να με προσέχεις
MPara (15.07.2009)
Εγώ ξέρω,μάλλον δεν ξέρω,νιώθω πως όχι,δεν είμαστε αρκετοί από μόνοι μας.
Εγώ τουλάχιστον δεν είμαι.
Αυτά...(και άλλα πολλά δηλαδή,αλλά βαριέμαι να γράψω.Ωραία θα ήταν να βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και να τα συζητούσαμε όλα αυτά,ε?)
:))))
sven (15.07.2009)
Φίλε Χρίστο,
Η βασικότερη ανθρώπινη ανάγκη, από την πρώτη στιγμή της ζωής, είναι η δημιουργία σχέσεων μέσα από τις οποίες να ολοκληρώνονται οι διάφορες άλλου είδους ανάγκες μας. Εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει την ύπαρξη ενός άλλου συγκεκριμένου προσώπου -του άλλου μας μισού- που μόνο η δική του παρουσία στη ζωή μας θα μας ολοκληρώσει. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα σήμαινε πως γεννιόμαστε ελλιπείς, πράγμα που δεν ισχύει. Μέσα όμως από τις διάφορες σχέσεις μας, που η κάθε μία τους καλύπτει συγκεκριμένες ανάγκες, εμπνεόμαστε, δημιουργούμε, αισθανόμαστε περισσότερα και εντονότερα συναισθήματα, διευρύνουμε τους ορίζοντές μας.
Αν λοιπόν μιλήσουμε με μαθηματικούς όρους, δεν υπάρχει ΕΝΑ μισό, αλλά πολλά ΤΕΤΑΡΤΗΜΟΡΙΑ που απαρτίζουν το παζλ της ουσίας της ύπαρξής μας...mardhm (15.07.2009)
Λοιπόν, εγώ νομίζω πως μόνο κάποιες περιόδους της ζωής μου νιώθω μη ολοκληρωμένη από μόνη μου.
Τις περιόδους που είμαι ερωτευμένη. Τότε νιώθω πολύ ευάλωτη και επίσης νιώθω πως έχω την ανάγκη του αγαπημένου μου για να είμαι καλά. Σίγουρα εκείνες τις εποχές νιώθω πως εκείνος είναι το άλλο μου μισό. Όμως δεν είναι. Και η ζωή συνεχίζεται, και μετά από πολύ καιρό έρχεται η στιγμή να ερωτευτείς ξανά. Και τότε νιώθω πως εκείνος είναι το άλλο μου μισό. Σίγουρα δεν μας συμβαίνει κάθε μέρα. Όμως, η ζωή είναι μεγάλη για να μας συμβαίνει μόνο μια φορά.
Καλησπέρα Χρίστο!hithtoly (15.07.2009)
καλησπέρα και στους τρείς και ευχαριστώ για τα σχόλια σας.Liza32 (15.07.2009)
Πιστεύω ότι μια φορά στη ζωή μας γνωρίζουμε το άλλο μας μισό! Μπορεί να ερωτευτούμε πολλές φορές, αλλά η αγάπη έρχεται μόνο μια φορά! Νομίζουμε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι στη ζωή, ότι δεν έχουμε ανάγκη να μας νοιάζονται και να μας αγαπούν, αλλά δεν είναι έτσι. Γιατί όταν γνωρίσουμε το άλλο μας μισό, η καρδιά μας χτυπά δυνατά και ήμαστε έτοιμοι για όλα! Ήμαστε άνθρωποι με αισθήματα, όχι άψυχα αντικείμενα που σκοπό έχουν να απομυθοποιήσουν την αγάπη! Η αγάπη υπάρχει, και όταν τη συναντήσουμε δεν πρέπει να την αφήσουμε να φύγει γιατί μετά θα είναι πολύ αργά! Το άλλο μας μισό, θα είναι το αντικαθρέφτισμα του ίδιου μας του εαυτού, όχι η αντανάκλαση του! Θα σκέφτεται το ίδιο με μας, θα πονάει το ίδιο, θα χαίρεται το ίδιο, δεν θα ζηλεύει, και δεν θα θέλει να μας αλλάξει! Θα μας δεχτεί όπως ακριβώς ήμαστε, και θα κάνει τα πάντα για να ήμαστε ευτυχισμένοι όχι δυστυχισμένοι! Και αν κάποιος κάποτε μας πονέσει για κάποιο λόγο, θα κάνει τα πάντα για να ανακουφήσει τον πόνο μας, και θα θέλει κάθε ώρα και κάθε στιγμή να είναι εκεί, μαζί μας! Το άλλο μας μισό, θα είναι η μεγάλη αγάπη της ζωής μας, και θα ήμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για αυτή! Και η θυσία θα αξίζει, γιατί το ίδιο θα αξίζει και η αγάπη μας! Και ακόμα και αν κάποιοι μας χωρίσουν, τίποτα και κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ να βρει αυτό που βρήκαμε εμείς στο πρόσωπο του άλλου μας μισού! Και σίγουρα θα μας ζηλεύουν, γιατί οι άλλοι δεν θα γνωρίσουν ποτέ μια αγάπη σαν τη δικιά μας. Μια φορά στη ζωή μας έρχεται, και πρέπει να της φερθούμε με σεβασμό όπως της αρμόζει. Γι΄αυτό, αν κάπου, κάποτε συναντήσετε το άλλο σας μισό, μην κάνετε λάθη, γιατί τα λάθη πληρώνονται ακριβά!inappropriate (15.07.2009)
Αναπάντητο το ερώτημα γι' αυτό κι' εγώ (για ν' αποφύγω την απάντηση προς το παρόν χεχε) θα σταθώ στο τραγούδι και θα πω πως ήταν πολύ ταιριαστή η επιλογή του συγκεκριμένου (και πολύ αγαπημένου για μένα) κομματιού!!
Καλό βράδυ:)movflower (15.07.2009)
Υπάρχουν πολλά μισά για τον καθένα.
Παίζει ρόλο βέβαια και το σχήμα, που παίρνεις ανάλογα με τη διάθεση και την κατάσταση που βρίσκεσαι.
Αλλάζεις εσύ, αλλάζει και το άλλο σου μισό. Αν όχι, ουψ πρόβλημα: το φιτ δεν είναι τόσο φιτ πια. Για αυτό ψάχνεις κάτι άλλο, όσο φυσικά σου το επιτρέπει η έλλειψη ευθυνών απέναντι στο πρώην κατάλληλο για σένα, μισό.
Αγάπη υπάρχει άφθονη, έρωτας επίσης. Φτάνει να ξέρεις να τα δίνεις εκεί που πραγματικά θέλεις κι αξίζει.
Εσύ να σε προσέχεις. Τα μισά, που δεν νιώθουν ολοκληρωμένα κι από μόνα τους, δεν είναι σε θέση να σε προσέχουν.
Φιλάκια πολλά!hithtoly (15.07.2009)
@liza32:πάρα πολύ ρομαντική άποψη...δε ξέρω αν με τα χρόνια έγινα πιο κυνικός αλλά θα διαφωνήσω...αν μου επιτρέπεις.
@inappropriate- καλώς- χεχεχε
@movflower - εγώ με προσέχω αυτό είναι δεδομένο. απλά είναι απίθανο να βρείς κι άλλα άτομα που είναι διατεθημένα να το κάνουν.
καλησπέρα και στις 3Tsipouraki (16.07.2009)
Πότε ξέρουμε ότι κάποιος είναι το άλλο μας μισό και τελικά πόσα άλλα μισά έχουμε?
Δεν υπάρχουν στάνταρ απαντήσεις σε αυτού του είδους τις ερωτήσεις φίλε Χιθτολη... Θα υπάρχουν στιγμές (περίοδοι τις ζωής μας) που θα βρίσκουμε το άλλο μας μισό σε ένα μόνο άτομο και, στιγμές που θα βρίσκουμε το άλλο μας μισό σε πολλά "τεταρτημόρια" όπως λέει κι ο Σβεν. Μου θύμισες κάτι που έγινε πριν 20 χρόνια. Πηγαίναμε με το λύκειο την 7ήμερή μας εκδρομή στη Ρόδο. Στο πλοίο, είχα ένα φορητό ραδιοκασετόφωνο μαζί μου και άκουγα, αν θυμάμαι καλά, Pink Floyd. Ήρθε λοιπόν ένα άγνωστο σε μένα παλικάρι, επιβάτης κι αυτός του πλοίου, γύρω στα 28 με 30, με ρώτησε αν μπορεί να καθίσει μαζί μου για να ακούσουμε μουσική. Καθίσαμε όλο το βράδυ σε ένα τραπέζι και πίναμε μπύρες, από τον Πειραιά μέχρι την Κω, όπου και κατέβηκε. Μποφόρια, θαλασσοταραχή, χαμός… Εμείς εκεί, στο τραπεζάκι μας, την κουβεντούλα μας, με τις μπύρες στο χέρι για να μη χυθούνε. Κουνούσε τόσο, που το μισό λύκειο αρρώστησε... Μόλις φτάσαμε Κω και λίγο πριν κατέβει, χαιρετηθήκαμε και δώσαμε τα χέρια. Μέσα στην παλάμη μου, μου άφησε κάτι. Ήταν ένα "μισό μήλο" (από αυτά που φοράνε στο λαιμό με αλυσίδα) που έγραφε πάνω "είσαι το άλλο μου μισό". Βούρκωσα είναι η αλήθεια. Εγώ (άμα δει αυτό το ΕΓΩ ο sitzoune81 θα με πάρει και θα με σηκώσει...), από ένα χωριό της Β. Έλλάδας, αυτός με καταγωγή επίσης από Β. Ελλάδα, αλλά από άλλο νομό και κάτοικος τότε της Κω... Τον είδα τυχαία στη Θεσσαλονίκη μετά από 1 χρόνο. Τα λέγαμε συχνά για ένα διάστημα κάποιων μηνών και μετά εξαφανίστηκε. Πέρυσι το φθινόπωρο τον πέτυχα, τυχαία πάλι, στην Πατησίων... Τα είπαμε λίγο και δεν ξέρω αν μπορείς να το καταλάβεις, αλλά αυτόν τον άνθρωπο τον νοιάζομαι. Πολύ! Και ξέρω ότι με νοιάζεται και αυτός! Είναι ένα είδος "άλλου μισού" κι αυτός...
Sorry για το σεντόνι... Την άλλη φορά θα απλώσω και τα υπόλοιπα για να συμπληρώσεις το σετ. Να ετοιμάζεται η προίκα σιγά σιγά...:))
Καλή δύναμη και καλή σου νύχτα!
hithtoly (16.07.2009)
τσιπουράκι συμφωνώ πως δέν έχει απάντηση. ωράια η ιστορία σου και απλά συμφωνεί με το κείμενο μου. δε ξέρεις ποτέ ποιόν θα συναντήσεις στο διάβα σου.
χαχαχαχχ όσα σεντόνια θέλεις.εγώ χαίρομαι να ανοίγουμε τα κουτάκια της ψυχής. να σε καλά και για το σεντόνι λοιπόν και για τη προίκα!καλημέρα!DITHEN (16.07.2009)
Η μαγικη φραση ειναι: "Με γεμιζεις"!!!
Κι αυτη, λιγοι ανθρωποι μπορουν να την πουν, να την εννοουν και να την μοιραστουν με καποιον αλλον! Δυσκολο να ταιριαξουν δυο "μισα μηλα" αν δεν ειναι απο το ιδιο "ενα"!
Το να με συμπληρωνει ομως καποιος δεν σημαινει οτι τον εχω αναγκη διοτι εγω νιωθω απλα "χαμενος", κι ο αλλος βρισκεται εκει για να με στηριζει καθημερινα, με αποτελεσμα να κρεμομαι απο τον λαιμο του! Το να με "γεμιζει" καποιος και να διαπιστωνω οτι ειναι τελικα το "αλλο μου μισο" σημαινει να πατω εγω πρωτα γερα στα ποδια μου, καθως και ο αλλος, και απλα μαζι να κανουμε την υπερβαση των χαρακτηρων και της ζωης μας!
Εξαιρετικο το τραγουδι που συμπληρωνει το post και την σκεψη σου!!:)) chocolat (16.07.2009)
Να πω κι εγώ κάτι;
Το σημαντικότερο είναι χοροπηδάς στην παραλία σαν τα παιδάκια της φωτογραφίας. Είτε μόνος, είτε με παρέα.
Καλημέρα σε όλους! :)
ΥΓ: δεν ήρθα να δώσω βαθυστόχαστες απαντήσεις (δεν έχω), ήρθα μόνο να κάνω λίγη φασαρία!
hithtoly (16.07.2009)
ευχαριστώ τον δήθεν για την όμορφη παρέμβαση και την γλυκήτατη σοκολάτα για τη φασαρία της όπως πάντα! χεχεχε καλή μέρα και στους δύο.Oraclas (16.07.2009)
Χρίστο, για να μην επαναλαμβάνομαι, συμφωνώ με αρκετά παιδιά, από τις απόψεις που ήδη έχουν γραφτεί. Εγώ θα παραθέσω έναν μύθο, όπως τον θυμάμαι:
Κάποτε ο άντρας και η γυναίκα ήταν ενωμένοι (όχι ερμαφρόδιτοι) και τσακώνονταν συνέχεια. Ο Δίας επειδή δεν άντεχε την γκρίνια τους (μάλλον της γυναίκας), τους χώρισε και τους έβαλε μακριά τον έναν από τον άλλο. Όταν έμειναν μόνοι τους είδαν πόσο τους έλειπε το άλλο τους μισό. Στην υπόλοιπη ζωή τους έβαλαν σκοπό να βρουν το άλλο τους μισό, ώστε να ολοκληρωθούν πάλι.thank (16.07.2009)
Μάλλον προς sven εκδοχη καταλήγω. Οχι όμως σαν τεταρτημόρια, αλλά σαν πολλά - πολλά, άλλα, διαφορετικά από εμάς, ίδια με μας, άγνωστα, οικεία, καθρέφτες, μάυρα κουτία, οτιδήποτε ..
Και τελικά, δεν κουμπώνουν απόλυτα με τα δικά μας. Ολο και κάτι περισσεύει, όλο και κάτι χάνεται - ή κομματιάζεται - σε αυτές τις μυστηριώδεις ενώσεις που συναντάμε., ή που θέλουμε.
Κάτι σαν μια αρμονία, αλλά τόσο δύσκολο να την περιγράψεις. Ευπλαστη. Και συνήθως όχι διαρκείας. Και συνήθως, μισεί τα ερωτήματα, τις απαντήσεις. Γι' αυτό και όταν τα συναντά, αρχίζει να απομακρύνεται. Και όχι πάντα διακριτικά. Διαλύοντας ότι βρίσkει στο πέρασμά της. :):)
Ασε που κάποιες φορές μας φέρνουν αντιμέτωπους με δικά μας μεν, αλλά άγνωστα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και μας τα προσφέρει. Και μετά εμείς κάτι πρέπει να τα κάνουμε. Κάποιες φορές πατάμε γκάζι και φεύγουμε. Η κάνουμε πως δεν τα είδαμε. Μαλλον δεν πρέπει. Και κάποιες άλλες, τα αναγνωρίζουμε, μας αναγνωρίζουν, αλλά δεν ... Και αυτό δεν πρέπει να γίνεται αλλά γίνεται. :) Καλό βράδυ. :):)hithtoly (17.07.2009)
Τάσο να σε καλά ωραίος μύθος...
Θένκ....συμφωνώ με όλα αυτά...αλλά νομίζω πως είναι όλα αυτά που είπατε...βλέπεις ακόμα και στην απάντηση είχαμε διαφορετικά κομμάτια και απόψεις...ερώτημα αναπάντητο...με πολλά πιθανά σενάρια. να σε καλά
καλό ξημέρωμα
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
hithtoly
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/hithtoly
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
hithtoly
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/hithtoly
Επίσημοι αναγνώστες (9)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!
Πρόσφατα...
- Καλοκαιρινές σκέψεις, αλλαγές και αποφάσεις
- Η πείρα είναι μια χτένα που την αποκτάς όταν είσαι πια φαλακρός.
- Και καλή τύχη όπου κι αν πας...
- Η αγάπη τα πάντα νικάει
- Τα φώτα που δεν ήξερα οτι είχα, άναψαν.
- Την ώρα που γεννιόμουνα σχολάγανε οι μοίρες
- Η ελπίδα της Ελληνικης Μουσικης: Νατασα Μποφιλιου
- Αναρή
Δημοφιλέστερα...
- Ψυχιατρική Κλινική΄Οι γονείς μου'
- Το χρυσοπράσινο φύλλο κουράστηκε!
- Για να χωράει κάπου ο πόνος, τις νύχτες όταν μένω μόνος...
- Στην αραμαϊκή γλώσσα σημαίνει… ονειρεμένο
- Το άλλο μισό του ουρανού
- Αθήνα ετοιμάσου....
- Το χαρέμι μιας ημέρας
- Μερσέδες Σόσα (1935-2009)
Αρχείο...
Links