Στις 1430 τη Δευτέρα που μας πέρασε πήγα μάθημα σε γνωστό υπουργείο στο κέντρο της πόλης. Ένας από τους χώρους σταθμέυσεως είναι και το παλιό στάδιο ΓΣΠ. Η έξοδος και η είσοδος  είναι δίπλα η μία στην άλλη. Εμένα η μαμά μου μου έμαθε πως από την είσοδο μπαίνουμε και από την έξοδο βγαίνουμε. Κατα γενική παραδοχή και ομολογία η μαμά μου ήταν σωστή (έστω και αν δε συμφωνούμε σε άλλα αλλά θα το αφήσω για άλλο πόστ αυτό).

Το πρωί οι δημόσιοι υπάλληλοι πάνε στα γραφεία τους σα χελώνες που έπεσαν σε χειμερία νάρκη και όλοι ξέρουμε ότι οι χελώνες δε πέφτουν σε χειμερία νάρκη.Αλλά οκ θα το κατανοήσω γιατί έχει κίνηση, έχουν ξυπνήσει και είναι οι μέρες του μήνα (άντρες και γυναίκες - είναι κολλητικό φαίνεται). Στις 1430 πάω να μπώ στον χώρο στάθμευσης. Οι δημόσιοι υπάληλοι του υπουργείου έβγαιναν ΚΑΙ από την είσοδο ΚΑΙ από την έξοδο. Τώρα εγώ λογικά τι έπρεπε να κάνω δέ ξέρω. Είναι γαιδουριά, απερισκεψεία και βλακεία το λιγότερο. Σα μορφωμένος άνθρωπος πάντα υπέμενα και τους άφηνα να περάσουν.

Λοιπόν αυτή τη φορά είχα νεύρα και μπήκα από την είσοδο και την μπλόκαρα. Έγινε ο χαμός. Κόρνες και βρισίες. Βγήκα κύριος από το αυτοκίνητο και εξήγησα ότι αν δεν μπαίνανε πίσω και να βγούνε από την έξοδο εγώ δεν έφευγα. Μια κυρία με είπε γαιδούρι και οτι δε σέβομαι τους μεγαλύτερους μου. Άκουσον άκουσον είμαι γαιδούρι γιατί θέλω να μπώ στο χώρο στάθμευσης από την είσοδο (ντροπή μου) και πρέπει να σεβαστώ ανθρώπους που δε σέβονται όυτε τους άλλους ούτε τους νόμους ούτε τους κανονισμούς. Επειδή είναι 1430 και θέλεις να πας σπίτι σου πρέπει να γα***εις τους υπόλοιπους?Βρε καλά το λένε οι Τούρκοι! Assichtir!!!