Ένας υπέροχος δίσκος. 'Ενα τραγούδι διαμάντι. Ερμηνείες υπέροχες.Ο λόγος για το σπάνιο Εξ Αδιαιρέτου του Μανώλη Μητσιά. Ένας δίσκος με τραγούδια του Θεόδωρου Δερβενιώτη και του Κώστα Βίρβου.Του Σταμάτη και της Λίνας.Το κομμάτι που έμεινε κλασσικό από αυτό το δίσκο του 1984 είναι το ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 'ΠΟΤΕ'. Το 2004 το άλμπουμ βγήκε σε σιντί και digitally remastered σε μια περιορισμένη ποσότητα. 'Αφαντο σε Ελλάδα και Κύπρο (εκτός αν το πετύχετε μεμονωμένα κάπου). Πλήρωσα 40 ευρώ πρίν μερικούς μήνες και το έφερα από ένα ελληνικό δισκοπωλείο του Καναδά. Χαλάλι. Πραγματικά ένας Μητσιάς που σεβάστηκε τους στίχους (όπως πάντα) και τους ένιωσε μέχρι τα σωθικά του. Εξού και η ερμηνεία στο Ποτέ. 25 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του δίσκου το κομμάτι αυτό με συγκινεί. Δεν ήξερα ποιός έγραψε μουσική και κυρίως τους στίχους αλλά για ακόμια φορά διάβασα τα δύο ονόματα που με ακολουθούν...Σταμάτης Κραουνάκης και βέβαια....Λίνα Νικολακοπούλου.

Αφιερωμένο σε εκείνες τις Κυριακές που μοιάζουν ατέλειωτες....

Ποτέ τόσες νύχτες για σένα
Ποτέ τόσο εσύ πουθενά
Κι εκεί που σε παίρνω για ψέμα
Στο αίμα μου μπαίνεις ξανά
Κι εγώ που χρόνια ζω για σένα

Ποτέ δε θα μπω σ' άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
στο πριν, στο ποτέ στο μετά

Ποτέ

Ποτέ τόσες νύχτες για νύχτες
Ποτέ τέτοιο τέλος φωτιά
Κι εκεί που κοιμόσουν και μ' είχες
Καπνός από στάχτη παλιά
Κι εγώ που χρόνια ζω λες κι ήρθες

Ποτέ δε θα μπω σ' άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
Στο πριν, στο ποτέ, στο μετά...

Ποτέ