Πραγματικά δε ξέρω αν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ . Ο λόγος για τις μονογονικές οικογένειες. Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Ο ένας γονιός φεύγει ή πεθαίνει και ο άλλος μόνος με ένα παιδί ή περισσότερα πρέπει να μείνει πίσω και να μαζέψει τα σπασμένα.

Βέβαια δεν είναι επιλογή. Άμα βρεθείς μόνος δεν έχεις καιρό για να κάτσεις να σκεφτείς. Έχεις παιδιά που έχουν ανάγκες και που χρειάζονται και την ψυχολογική στήριξη. Φαντάζομαι πόσο δύσκολο είναι γι αυτούς τους ανθρώπους και ειδικά για τις γυναίκες να προχωρήσουν (λόγω κοινωνικών προκαταλήψεων).Γιατί να βρεθεί ταίρι έιναι δύσκολο. Όλοι λένε όχι αλλά το έχω δεί με τα μάτια μου. Έχουμε μια κοπέλα στο γραφείο που έχει δύο παιδιά. Κι όμως δυσκολέυται να βρεί κάποιον που να αναλάβει τα παιδιά της και το νοικοκυριό της. Συμπαθητική και γλυκιά κοπέλα. Αν ήταν χωρίς παιδιά σίγουρα θα είχε άντρες να τη πολιορκούν. Ακόμα και τώρα έχει αλλά είναι δύσκολο γιατί μου λέει πως μόλις ακούνε ότι έχει δύο παιδιά, πνίγονται και τη κάνουνε.

Πόσο δύσκολο είναι άραγε να στηρίξεις οικονομικά μια οικογένεια με ένα μισθό και μια μικροβοήθεια επίδομα από το κράτος? Πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για τον απλούστατο λόγο ότι εδώ ακούω οικογένεις με δύο μισθούς να παραπονιούνται συνέχεια. Φανταστείτε αυτές οι οικογένεις.

Μετά εγείρονται ερωτήματα τύπου 'πως μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνος/η του/ης ο γονέας'? Πώς μπορούν να παιδιά να μην έχουνε είτε τα πατρικά είτε τα μητρικά ερεθίσματα? Απλά πολύ δύσκολα υποθέτω.Στις μονογονικές οικογένειες με αρχηγό τον πατέρα, μεγαλώνουν σήμερα περισσότερα από 21.000 ανήλικα παιδιά.Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, οι μονογονικές οικογένειες με αρχηγό την μητέρα είναι 293.000.Βρήκα και μια έρευνα που λέει τα εξής για τις μονογονικές οικογένειες με εφήβους.Δεν ελέγχουν προληπτικά την υγεία τους, δεν επισκέπτονται ειδικό ψυχικής υγείας, δεν έχουν ελεύθερο χρόνο λόγων υπερφορτωμένου προγράμματος με φροντιστήρια, οι γονείς δεν συζητούν μαζί τους γιατί δεν προλαβαίνουν, σε ποσοστό 40% δεν διαθέτουν ηλεκτρονικό υπολογιστή στο σπίτι και σε ποσοστό 31,6% δεν έχουν δικό τους υπνοδωμάτιο.

Έχω γνωρίσει παιδιά που βγήκαν από μονογονικές οικογένειες και είναι εκπληκτικοί άνθρωποι και παιδιά από οικογένειες που είχαν και τους δύο γονείς και βγήκαν ********. Μάλιστα αυτά τα παιδιά συνήθως εκτιμούν και τη ζωή περισσότερο. Πραγματικά θέλει δύναμη για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις. Μπράβο πάντως σε αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί προσπαθούν να δώσουν τα πάντα στα παιδιά τους και από ένα άνθρωπο αυτό είναι δύσκολο.Απλά δεν έχουν άλλη επιλογή.