Έφτασα και με περίμεναν όλο χαρά στο αμάξι μπαμπάς και μαμά. Πάμε κατευθείαν για φαγητό, θα πεινάς πολύ, ε; είπε ο μπαμπάκας. Είναι και ο Α. σπίτι και θα φάμε μαζί. (Σημ.: Ο Α είναι ο Αλβανός τεχνίτης που έρχεται που και που στο σπίτι και βοηθάει κυριολεκτικά στα πάντά, βάφει, χτίζει, ξεχορταριάζει, συντηρεί, κλπ). Φτάνοντας, πλένω βιαστικά τα χέρια και κάθομαι στο τραπέζι που η μαμά είχε ήδη στρωμένο για 4 με δύο λαχταριστές σαλατούλες, μελιτζάνα τουρσί, ελιές από τα δύο ελαιόδεντρα της αυλής μας και  φετούλα. Ο μπαμπάς έρχεται μετά από λίγο, κάθεται  κι αυτός και λέει ότι ο Α. τελειώνει κάτι που δε θέλει να αφήσει στη μέση και θα έρθει σε 3 λεπτά. Εγώ, με τη βιασύνη να φύγω καπάκι για το γραφείο, είχα ήδη αρχίσει να τσιμπάω ό,τι υπήρχε στο τραπέζι και μόλις η μαμάκα προσγείωσε τους αγαπημένους λεμονάτους γίγαντες μπροστά μου, άρχισα να τρώω κανονικότατα. Ο μπαμπάς δεν ξεκινάει. Θα περιμένω τον Α., λέει. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα (λίγη) ντροπή και μία τεράστια τεράστια περιποιημένη περηφάνια (ταυτόχρονα). Ντροπή για τη δική μου  βιασύνη και την τεράαααστια περηφάνια για τον μπαμπάκα μου. Του έδωσα ένα μεγάλο φιλί στο μάγουλο (γιατί περιμένεις τον Α., του είπα, και γιατί αυτό εξηγεί γιατί εγώ βγήκα τόσο καλό κορίτσι χαχαχα:)).

Πέρασα τα πάνδεινα αυτήν την εβδομάδα. Τρία ξενύχτια και μάλιστα απανωτά. Για το 1ο δεν έφταιγα, ήταν επείγουσα περίπτωση κι αν δεν το δούλευα, θα είχαν τεράστιο πρόβλημα οι άνθρωποι. Έπρεπε να σταματήσουμε έναν πλειστηριασμό. Για τα άλλα δύο ξενύχτια, όμως, έφταιγα: είχα κάνει λάθος υπολογισμό... Για να γίνει η δουλειά, όπως την ήθελα, έπρεπε να αφιερώσω 1 εβδομάδα ολόκληρη κι εγώ αφιέρωσα 2 μέρες μόνο... Με τη λεπτομέρεια που έξαχνα, πού να βγει; Αλλά και πάλι,  με τις δύο μέρες και τα δύο ξενύχτια, το αποτέλεσμα δε συγκρίνεται με το γραπτό της συναδέλφου (αυτής, που δεν κρατάει το λόγο της, ντε...) Αν δεν την κερδίσω αυτήν την υπόθεση μετά από τόσο προσεγμένη δουλειά, τόσο κόπο  και ξενύχτι ... θα φλιπάρω!! :)

Το τραγουδάκι είναι άσχετο, αλλά το άκουσα πριν λίγο. Όταν είχε πρωτοβγεί, είχα ερωτευτεί για πρώτη φορά στη ζωή μου και με θυμάμαι να το ακούω και να μελαγχολώ... :)

Το αφιερώνω στο Σοφάκι, που χτυπάει η καρδούλα του ερωτευμένη εκεί, στα Γιάννενα ... :)