Η Λίνα Νικολακοπούλου έχει πολλές αναμνήσεις από το «Ζουμ». Ξεχωρίζει «δύο μεγάλες προσωπικές χαρές. Την πρώτη την ένιωσα στο Γυμνάσιο, όταν με συνόδευσε η μητέρα μου να δούμε τη Μοσχολιού και τον Καλογιάννη στον «Συνοικισμό Α'» του Μούτση. Η δεύτερη όταν κάναμε με τους Βουτσινά, Παντελιδάκη, Κραουνάκη και Πρωτοψάλτη τα τραγούδια του Μπρέγκοβιτς. Γινόταν πανζουρλισμός...»

Στον «Σείριο» του Χατζιδάκι, Β. Λέκκας, Ελλη Πασπαλά, Ηλ. Λιούγκος. Τέτοιοι χώροι «δεν παλιώνουν ποτέ». Ακόμα κι αν έχουν περάσει 40 ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που άνοιξαν. Το «Ζουμ», για να γιορτάσει φέτος τα 40ά του γενέθλια, παρέδωσε την ευθύνη της διοργάνωσης στη Λίνα Νικολακοπούλου. Κι εκείνη έθεσε ως πρώτο στόχο «να υπάρχει διαρκής ζωή σ' αυτό τον μικρό χώρο».

Η σεζόν θα ξεκινήσει για το «Ζουμ» το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου με ένα σταθερό σχήμα για τις Παρασκευές και τα Σάββατα: η Μελίνα Τανάγρη και το «Τρίφωνο» (Ερωφίλλη, Δημήτρης Υφαντής, Νίκος Κουρουπάκης) θα ανταλλάσσουν ρεπερτόριο, θα ταξιδεύουν στους Ευρωπαίους τροβαδούρους και θα επιδιώκουν ένα πρόγραμμα με άποψη, υπό τη μουσική διεύθυνση του Γιώργου Ζαχαρίου, αλλά και με τη συμμετοχή του «Διδύμου» (των νέων μουσικών Ιάσονα Γρηγορίου και Γιάννη-loud- Πετειναρά, που συνεργάστηκαν με την Τανάγρη στον νέο της δίσκο).

Το ίδιο σχήμα θα επιστρέφει, όμως, στη σκηνή της Κυδαθηναίων και Δευτερότριτα για μια πιο συμπυκνωμένη εκδοχή του προγράμματός του ώστε να χωρά κι ένας guest που θα εναλλάσσεται κάθε μήνα και θα ανήκει στην πρόσφατη ή παλαιότερη ιστορία του χώρου. Ο Γιάννης Κότσιρας θα κάνει την αρχή και ο επόμενος guest θα είναι ο Μανώλης Μητσιάς. Αυτά τα προγράμματα θα ξεκινούν και θα τελειώνουν νωρίς (8.30-10.30 μ.μ.) ώστε «να μπορεί κάποιος να 'ρθει όπως θα πήγαινε ένα σινεμά και μετά να προλάβει το μετρό», εξηγεί η Νικολακοπούλου.

Στην εβδομαδιαία ατζέντα του χώρου, ειδική θέση θα έχουν, όμως, και οι Τετάρτες που θα αφιερώνονται στην ποίηση, αρχής γενομένης από τον Τάσο Λειβαδίτη, με τη σκυτάλη μετά στον Νίκο Καρούζο κι ύστερα «ποιητές που αγαπήσαμε. Ελληνες και ξένοι. Κι ο Καβάφης κι ο Βρεττάκος κι ο Πεσόα. Θέλω, πολύ υποκειμενικά, να φωτιστούν ποιητές που με βοήθησαν να αρχίσω να ξεκλειδώνω τη γλώσσα της ποίησης». Κι ακόμα «θα 'θελα εκεί να γονιμοποιηθούν κάποιες επαφές. Π.χ. έχω επιθυμήσει να ακούσω τη φωνή της Μάγιας Λυμπεροπούλου ή της Ρένης Πιττακή. Είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε ότι υπάρχουν τέτοιες φωνές ανθρώπων, που έχουν θητεύσει στο θέατρο». Ο Λευτέρης Γρίβας, μπαντονεονίστας του κουιντέτου TANGartO, αλλά και το «Τρίφωνο» θα είναι παρόντες υπέρ «του αυθορμητισμού να ειπωθεί ένα τραγούδι με μία κιθάρα κι ένα ακορντεόν...»

Στο «Ζουμ» έδωσα τον πρώτο μου στίχο στη Δήμητρα Γαλάνη. Ηταν σε μουσική του Σπανού», Θυμάται η Λίνα Νικολακοπούλου Ειδικά σ' αυτές τις ποιητικές Τετάρτες επιμένει η Νικολακοπούλου. Εξηγεί: «Συνήθως η χαρά της επικοινωνίας μέσω του ποιητικού λόγου γίνεται σε συγκεκριμένους χώρους, που επισκέπτονται μόνον όσοι αγαπούν την ποίηση. Απευθύνομαι περισσότερο στα νέα παιδιά: να ανοιχτεί μια πόρτα και όποιος θέλει, να έχει γεύσεις. Κι αν δεν τον κερδίσει κάποιος ποιητής, να μη θεωρεί εαυτόν χωρίς κουλτούρα...»

Αυτό είναι, όμως, και θέμα μνήμης του χώρου: «Οι μπουάτ ήταν φυτώρια πολιτισμού. Κάποτε στο "Ζουμ" έρχονταν παιδιά με ποιήματα στις τσέπες. Η απλούστερη διαδικασία ήταν να πάει ένας νέος και να πει "ρίξτε μια ματιά στο ποίημά μου" κι αυτό να μελοποιηθεί. Αν μπορέσω να φέρω μερικούς καλούς συνθέτες και κάποιους ποιητές, ίσως να κοιτάξουνε ποιήματα νέων ανθρώπων...».

Ευχές και μια υπόσχεση

Πολλά ακόμα εύχεται η Νικολακοπούλου για τον χειμώνα που έρχεται:

* «Είπα για τη Μαρινέλλα; Θα ευχόμουν, εφόσον θα το ήθελε κι η ίδια, να μας κάνει τη χαρά και την τιμή να μας επισκεφτεί. Το λέω με συστολή...».

* «Θα ευχόμουν κι άλλοι από όσους πέρασαν κατά καιρούς από το "Ζουμ", όταν ξεμπερδέψουν με τις αγωνίες για τις τωρινές τους εμφανίσεις, να δουν αυτή την προοπτική με χαρά. Να 'ρθουν, να γίνει κάτι πολύ ζωντανό. Δεν τους καλώ να στηρίξουν εμένα, αλλά να τιμήσουμε τις ωραίες στιγμές και τις παρέες που μας χάρισε το ελληνικό τραγούδι. Να υπογραμμιστεί ότι όλα αυτά δεν έχουν πάψει να ισχύουν».

* «Θα ήθελα να δοθεί ένα γενναίο σήμα εμπιστοσύνης στους μικρούς χώρους, στις εναλλακτικές προτάσεις και στα νέα παιδιά, ώστε να δημιουργηθεί η καινούργια δυνατότητα, όπως αυτή που δόθηκε και σ' εμάς όταν ξεκινούσαμε. Φέτος, άλλωστε, με την οικονομική κρίση νομίζω ότι ο κόσμος θα αναζητήσει την εγγύηση μιας μικρότερης κλίμακας και μιας πιο χειροποίητης ψυχαγωγίας. Και το "Ζουμ" είναι παράδειγμα της μακροβιότητας, που μπορεί να έχει ένας χώρος, όταν διατηρεί τον στόχο του».

Μια βασική υπόσχεση δίνει η Νικολακοπούλου. «Θα κοιτάξουμε», λέει, «να είναι όλα τόσο χαρούμενα, γοητευτικά και ζωντανά που να μη μας πειράζει που δεν καπνίζουμε». Κι αυτό το υπόσχεται μια καπνίστρια.