Φέτος με ρώτησαν τα παιδιά τι ήθελα για δώρο γενεθλίων. Τους απάντησα πως ενα εισητήριο για το πουθενά και το παντού θα ήταν ιδανικό. Είχα επιλογή μεταξύ Μάλτας και Ελλάδας. Επειδή όμως Ελλάδα θα ανέβω τον Ιούνιο, είπα να πάω στο νησί των Ιπποτών.

Πέμπτη 25/3, έφτασα στο νησί. Κατέβηκα στο αεροδρόμιο που μου θύμιζε το αεροδρόμιο Λάρνακας/Ηρακλείου στο πιο μικρό του και εκει με παρέλαβε ενας φίλος. Με πήγε στο συγκλονιστικό Ιντερκοντινένταλ (5******) και ξεφόρτωσα. Εκεί άρχισα να χαλαρώνω και μετά από ένα μικρό γεύμα, άρχισα να εξερευνώ το νησί.

Καταρχήν η Μάλτα είναι πολύ μικρό νησί. Από τη μια μεριά ως την άλλη μου πήρε 35 λεπτά (από βορρά ως νότο). Είδα σπηλιές, κάστρα, καθεδρικούς , άπειρα ομορφα παλιά παλάτια και σπίτια, μοναστήρια και εκκλησίες. Όμορφες παραλίες γεμάτες δυστυχώς τσούχτρες, μπλέ καταγάλανα νερά, αγρούς με αγριολούλουδα και βραχωδης βλάστηση.

Είναι αλήθεια αυτό που λένε. Η Μάλτα μοιάζει αρκετα με τη Κρήτη και τη Κύπρο. Το τοπίο είναι το ίδιο. Οι άνθρωποι επίσης έχουν παρόμοιες απόψεις για τη ζωή. Πεύκα παντού, όμορφα ακρογιάλια με τουριστικά θέρετρα, πολλές ψαρόβαρκες, πολλά σημεία για καταδύσεις, αρχαίοι οικισμοί (προστατευόμενοι από την UNESCO), μεγάλα λιμάνια και πανέμορφες χρωματιστές πόρτες.

Έφαγα λαγό στιφάδο και λαγό με σκόρδο και κρασί πόυ είναι παραδοσιακά της Μάλτας, αγόρασα φιγκόλα (παραδοσιακό γλυκό για το Πάσχα) και έφαγα και παστίτσι που είναι μικρές τυρόπιτες με κρεμώδες τυρί,qassatat . Κατανάλωσα αλκοολ (η μπύρα CISK ειδικά), σοκολάτες και KINNIE (ενα αναψυκτικό αλα Ηβη αλλά με μια πικρη γεύση στο τέλος). Ο κόσμος φιλικός, ευχάριστος, σε βοηθούσε. Πάρα πολύ μεγάλη επιρροή από Ιταλία (και λογικό) και λίγο απο Αγγλία (ΟΛΟΙ μιλουν πολύ καλά Αγγλικά) και λίγο απο Αραβικές χώρες. Τα Μαλτέζικα δε είναι μια γλώσσα που ενώνει αυτές τις τρείς επιρροές. Ακριβώς έτσι είναι και η κουζίνα της Μάλτας, η αρχιτεκτονική της και η κουλτούρα της.

Ενα πολύ όμορφο νησί που θα το λατρέψουν όσοι αγαπούν την ιστορία, το παλιό και το χαλαρό. Έχει τα εμπορικά του, τα μοντέρνα κτίρια αλλά δεν έχει καταστρέψει την ιστορία του και δεν έχει αφεθεί σε ένα ανελέητο κυνηγητό για να γίνει το πιο πλούσιο μέρος στο κόσμο. Είναι ακριβώς αυτό που ήταν πάντα. Ενα μικρό νησί με ιστορία και με αγάπη προς αυτήν.

Αν πάτε ποτέ ΜΗΝ πάτε με group. Εγώ πραγματικά είδα πάρα πολλά στη Μάλτα και στο Γκόζο (μικρό νησί κοντά στη Μάλτα). Φαινομενικά μοιάζει με τα δικά μας μέρη αλλά αν μελετήσετε προσεκτικά έχει πολλά ομορφα πράγματα να σας δώσει.Αξίζει το κόπο!