αν και περιμενα να ξεπερασω το σοκ των διακοπων μου και να τισ μοιραστω μαζι σας οπως ειχα υποσχεθει με μια δοση χιουμορ,οπωσ τα βλεπω τωρα τα πραγματα.δυστυχως τα γεγονοτα με προλαβαν.δεν εχω να πω πολλα σημερα.ειμαι τοσο απογοητευμενος(τι προτωτυπο ε)απλα σκεφτομαι.ενω ολη η μερα ηταν τοσο τελεια σημερα.ολα ηταν ομορφα.πανεμορφα.μεχρι τις 3 τα ξημερωματα.δε θελω να αναφερθω σε λεπτομερειες.απλα οπως εγραψα και στο στατουσ μου στο φεισμπκουκ δε μπορω να καταλαβω γιατι ο θεοσ βαλθηκε οντας 6μηνητησ να ζησω.και γιατι να με τυρραναει ετσι,κι οταν αισθανομαι οτι εχω κατι κακο στην υγεια μου δε μου το επιβεβαιωνει να παψω πια να υπαρχω,γιατι απο μονος μου ειμαι πολυ δειλος για να το καμω.ξερω θα αντιδρασουν πολλοι οταν το διαβασουν αυτο(τα 20 με 25 ατομα που με διαβαζουν τελοςπαντων)αλλα δε θελω να  γινει κανενα σχολιο ειλικρινα.αλλα δε μπορουσα μετα κι απ οσα εγιναν σημερα να το κρατησω αλλο μεσα μου.γι αυτο και το εγραψα παντου.να φυγει απο μεσα μου.να νοιωσω καλυτερα.ξερω πως αν μου δωσει ο θεος κατι κακο,ισωσ να μετανοιωσω για οτι λεω τωρα.ξερω οτι ανθρωποι που ισως καποτε εχασαν καποιον ανθρωπο δικο τους να με βρισουν βρισκοντας τη θεση μου αυτη υπεροπτικη.αλλα κι εγω εχω χασει ανθρωπουσ πολυ δικουσ μου πολυ νωρις.που ουτε καν προλαβα να τους ζησω.αλλα η γνωμη μου σημερα δεν αλλαζει.βαρεθηκα πια.ειμαι απο  μονος μου πολυ απαισιοδοξος.αλλα κι ολα αυτα που μου συμβαινουν,το ενα πανω στο αλλο δε μου αφηνουν περιθωρια για κατι καλυτερο.μια περιοδος της ζωης μου ηταν ομορφη(γι αυτο και σας εχω πρηιξει παραπανω)αλλα ηταν πολυ λιγη.οχι οτι κι αυτη δεν ειχε τα προβληματα της αλλα τοτε ειχα τη δυναμη να τα αντιμετωπισω.τωρα πια δε μπορω.βαρεθηκα πια

ΥΓ¨θα παρακσαλουσα να μη γραψετε καποιο σχολιο πανω σ αυτο το ποστ.ειναι κατι προσωπικο που απλα ξεσπασα και το μοιραστικα μαζι σας.ευχαριστω πολυ