κανείς δε νικά, κανείς δε χάνει

φτιάξε του φόβου σου αλλού το λιμάνι

ή μείνε εδώ να πλέεις μαζί μου

μέχρι να βρούμε τον τρόπο ψυχή μου

που θα μείνεις κοντά μου, θα νοιώσεις καρδιά μου..

Κανείς δε νικά, κανείς δε χάνει

νοιώθουμε απλά αυτά που μελάνι

τα κάνουν εικόνες ή γραμματάκια

τα κάνουν τραγούδια για κοριτσάκια

που μείναν για λίγο, τα έφτιαξα ποίημα

που γίναν των στίχων μου η πιο όμορφη ρήμα..

Κανείς δε νικά, κανείς δε χάνει

θυμάσαι παλιά που είχα πεθάνει?

κι αντί να μ’ αφήσεις, απλά να μ’ ακούς

με γέμισες  ήλιους χρυσούς, λαμπερούς!

Τα γράμματα γίναν ξανά ζωντανά, τα χρώματα πήραν φωτιά

που καίει ακόμα, με κάνει και νοιώθω

ακόμα κι αν λείπεις και τούτο το βράδυ.. το νόθο..

Αλέξης Π.