γράφω για να μη μιλάω. γράφω για να μη μουρμουράω καν. Σίγμα μεγάλο, σίγμα μικρό, σίγμα τελικό.
Γράφω για να μην ακούγομαι. γράφω για να ξεκουφάνω.Σσς.. γράφω

Τελικά είναι δύο οι επιλογές σου. Του καθενός. Θα πας εκεί που αγαπάς πιο πολύ. Ή θα πας εκεί που αγαπιέσαι πιο πολύ. Δεν υπάρχει κάποιο άλλο. Α ναι. και η χαοτική λύση, τόσο χαοτική όσο να έρθει ακμή αντί για κορώνα ή γράμματα, να πας εκεί που αγαπάς και αγαπιέσαι το ίδιο. Μη γελιέσαι. Το χάος δεν έχει βάσεις στην καθημερινή ζωή. Στη δικιά σου και στη δικιά μου.

Θα πας εκεί που αγαπάς πιο πολύ.
Δηλαδή θα πας κάπου που όλα όσα νοιώθεις θα ναι αληθινά, θα είναι ζουμερά και ζωντανά, τόσο που θα σε τσαντίζουν που και που. Τόσο που θα σου σπάνε τα νεύρα που και που. Αλλά όταν νοιώθεις τα καλά από αυτή την επιλογή θα ναι ολόκληρα. Ολόκληρα. Δεν θα λείπει τίποτα γιατί απλά θα σαι όλος εκεί. Δεν θα θες τίποτα τίποτα άλλο. Στο κόσμο όλο. Το καταλαβαίνεις αυτό? Αλλά θα πονάς που και που. Τις Τρίτες ας πούμε θα πονάς.

Θα πας εκεί που αγαπιέσαι πιο πολύ.
Θα σαι μισός πολλές φορές. Θα ταξιδεύεις αλλού. Θα σου αρέσουν όλα. Όλα όσα σου φτιάχνουν για να ζεις και να νοιώθεις όμορφα. Θα είσαι ήρεμος και σίγουρος για την ευτυχία που έρχεται. Την αντικειμενική, ίσως όχι εξ ολοκλήρου τη δική σου. Αλλά θα ναι όμορφα. Γαλήνια. Ευτυχισμένα. Όλα γύρω σου. Κι εσύ μέσα στη μοναξιά σου. όμως. αυτό θα πληρώνεις. Στιγμές που σαι αλλού, που πνίγεσαι που δεν θες να σε ακουμπάει κανείς. Κανείς να σου μιλάει. Στιγμές που θυμάσαι και τσαντίζεσαι με τον εαυτό σου επειδή δεν είσαι ολόκληρος εκεί. Τις Παρασκευές ας πούμε.

Τι θα διαλέξεις. Και που να ξέρεις?
μη διαλέγεις καλύτερα, υπάρχει λόγος?
Σίγμα μεγάλο, σίγμα μικρό, σίγμα τελικό.
Σσς

και ξέρω μια λέξη απο Σσς που απαντάει σε όλα

Αλέξης Π.